B a R a N
مدير ارشد تالار
آرتریت روماتوئید شایع ترین نوع آرتریت التهابی است. آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است، یعنی در این بیماری سیستم ایمنی به برخی قسمت های بدن حمله می کند.
به دلایل نامشخص، مفاصل از قسمت های مهمی هستند که در اختلال سیستم ایمنی بدن تحت تأثیر قرار می گیرند.
با گذشت زمان، التهاب طولانی مدت مفصل باعث تخریب شدید مفصل و بدشکلی آن می شود.
حدود یک نفر از هر 5 نفر فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید، دچار برآمدگی های پوستی به نام ندول (گره) روماتوئید می شود.
این برآمدگی ها اغلب روی مفاصلی که تحت فشار هستند بروز می کند مثل بند انگشت ها، آرنج دست و پاشنه پا.
علائم آرتریت روماتوئید
علائم آرتریت روماتوئید می تواند به تدریج بروز کنند و یا به طور ناگهانی شروع شوند.
بر خلاف استئوآرتریت، علائم آرتریت روماتوئید اغلب شدیدتر هستند و باعث درد، خستگی، کم اشتهایی و خشکی مفاصل می شوند.
در بیماری آرتریت روماتوئید، شما دچار درد، خشکی و ورم مفاصل در انگشتان دست، مچ دست، آرنج، شانه ها، زانو، قوزک پا، انگشتان پا، فک صورت و گردن می شوید.
آرتریت پسوریازیس یک بیماری مزمن است که باعث التهاب پوست (پسوریازیس) و مفاصل (آرتریت) می شود
گاهی اوقات درد در یک قسمت بدن رخ می دهد. اما بیشتر اوقات، درد آرتریت روماتوئید در چند مفصل بدن رخ می دهد مثل انگشتان دست، زانو و انگشتان پا.
در این بیماری مفاصل بدن به طور متقارن مبتلا می شوند، یعنی اگر بند انگشتان دست چپ ملتهب شوند، بند انگشتان دست راست نیز ملتهب می شوند.
بعد از مدتی، بیشتر مفاصل بدن دچار درد و ورم و گرمی می شوند. ورم مفاصل دائمی است و مانع از انجام برخی کارهای روزمره می شود، مثل باز کردن درب شیشه مربا، رانندگی کردن، قدم زدن و ... .
خشکی مفاصل هنگام بلند شدن از رختخواب در صبح، ممکن است چند ساعت و یا حتی بیشتر روز ادامه داشته باشد و شما را اذیت کند.
خستگی در این بیماری ناتوان کننده است. التهاب بدن باعث کاهش اشتها و کاهش وزن می شود. تب، بثورات پوستی و حتی درگیری قلب، ریه ها و چشم ها در این بیماری دیده می شود.
این علائم، غیر از درد مفاصل و التهاب در اندام ها، زمانی رخ می دهد که تخریب ناشی از حمله سیستم ایمنی بدن از مفاصل به سایر قسمت های بدن برسد.
علل آرتریت روماتوئید
در آرتریت روماتوئید، برخی از سلول های بدن، یکی از پروتئین های خودشان را به عنوان یک مزاحم خارجی می شناسند.
البته پروتئینی که در بیماری آرتریت روماتوئید درگیر می شود، هنوز به طور دقیق شناخته نشده است.
برخی از محققین معتقدند سیستم ایمنی بدن بعد از یک عفونت باکتریایی و یا ویروسی گیج می شود و به بافت طبیعی مفصل حمله می کند.
برخی از سلول های ایمنی به نام لنفوسیت ها در واکنش به این پروتئین تحریک می شوند. این واکنش باعث آزادسازی سیتوکین ها می شود. سیتوکین ها پیغامبرهای شیمیایی هستند که باعث التهاب و خرابی بیشتر می شوند.
جنگ بین مواد شیمیایی بدن بیشتر در مفاصل رخ می دهد، اما می تواند به سایر قسمت های بدن نیز کشیده شود.
سیتوکین های زیادی وجود دارند، اما مهم ترین آن ها که باعث التهاب می شوند شامل عامل نکروز تومور (TNF) و اینترلوکین-1 است.
این سیتوکین ها سایر قسمت های سیستم ایمنی بدن را در آرتریت روماتوئید تحریک می‌کند.
داروهایی که مانع عملکرد TNF، اینترلوکین-1 و اینترلوکین-6 می شوند، می توانند علائم بیماری را بهبود دهند و از تخریب مفصل جلوگیری کنند.
آرتریت پسوریاتیک چیست؟
آرتریت پسوریازیس یک بیماری مزمن است که باعث التهاب پوست (پسوریازیس) و مفاصل (آرتریت) می شود.
در پسوریازیس نواحی برآمده، قرمز و سفید پوستی دیده می شود و معمولا سر آرنج دست و زانوها، پوست سر، ناف و پوست اطراف نواحی تناسلی یا مقعد را تحت تأثیر قرار می دهد.
10 درصد افراد مبتلا به پسوریازیس دچار التهاب مفاصل نیز می شوند که آرتریت پسوریاتیک نامیده می شود.
آرتریت پسوریازیس باعث ورم سوسیس‌مانند انگشتان دست و انگشتان پا می شود و اغلب با چاله چاله شدن و بدرنگی ناخن های دست ارتباط دارد.
در برخی افراد مبتلا به آرتریت پسوریازیس، فقط یک مفصل یا تعدادی از مفاصل تحت تأثیر قرار می گیرند، به عنوان مثال فقط یک زانو درگیر می شود. گاهی اوقات ستون فقرات مبتلا می شود یا فقط انگشتان دست و پا.
آرتریت پسوریازیس معمولا حدود سن 30 تا 50 سالگی رخ می دهد و مردان و زنان را به طور مساوی مبتلا می کند. اما می تواند در دوران کودکی نیز شروع شود.
بیماری پوستی (پسوریازیس) و بیماری مفصلی (آرتریت) اغلب جدا از هم به نظر می رسند. در حقیقت، بیماری پوستی در 80 درصد بیماران، جلوتر از آرتریت رخ می دهد. در 15 درصد بیماران ممکن است آرتریت جلوتر از پسوریازیس رخ دهد.
آیلار آرزوگران
بخش سلامت تبیان