ایده تاسیس اپرا هاوس جهت برگزاری مراسم فرهنگی کشور استرالیا، برای نخستین بار در سال ١٩۴٠ توسط «ایگووین گوسن» فرماندار نیو ساوت ولز مطرح گردید. پروژه اپرا هاوس در سه فاز اجرایی پیگیری شد. فاز یک، از سال ١٩۵٩ - ١٩۶٣ که شامل فونداسیون و پایه گذاریها، زیربنا و بتون ریزی سکوها - فاز دوم بین سالهای ١٩۶٣- ١٩۶٧ شامل کاشی کاری پوسته های حلزونی و بام اپرا، و فاز سوم از سال ١٩۶٧ الی ١٩٧٣ شامل طرحهای داخلی ...
تارنمای ایرانیان استرالیا - روز شنبه ۲۹ نوامبر ٢۰۰۸، یورن آتزون طراح دانمارکی اپرا هاوس سیدنی در سن نود سالگی بر اثر عارضه قلبی در شهر کپنهاگ دانمارک درگذشت. در تاریخ ٢٧ ژوئن ۲٠٠٧ سازمان یونسکو، این مکان را جزء فهرست میراث فرهنگی جهانی اعلام نمود. طرح این بنا برای نخستین بار توسط «یورن آتزون» آرشیتکت دانمارکی ترسیم شد و اکنون یکی از برجسته ترین نمونه های هنر معماری قرن بیستم به شمار میرود. اپرا هاوس در بندر سیدنی و در مجاورت «دارلینگ هاربر» و «هاربر بریج» واقع شده و نماد کشور استرالیا نیز بشمار میرود.
هر ساله برنامه های متنوعی از جمله تئاتر، رقص باله، گروههای ارکستر برجسته، از سوی مدیریت اپرا هاوس و با نظارت وزیر امور فرهنگی نیو ساوث ولز برگزار میگردد. سقف اپرا هاوس از چندین بخش نیم حلزونی تشکیل یافته است. مساحت آن 1/8 هکتار بوده و دارای ١٨٣ متر ارتفاع، ١٢٠ متر پهنا و ٢۵ متر پایین تر از سطح دریا میباشد. میزان مصرف برق اپرا هاوس تقریبا معادل برق مصرفی یک شهرک ٢۵٠٠٠ نفری میباشد. کابلهای بکار رفته در آن ۶٢۵ کیلومتر و سقف اپرا از یک میلیون و پنجاه و شش قطعه کاشی کرم مات سوئدی تشکیل شده است. دو نیمکره حلزونی که بزرگتر از بقیه میباشند، سالن کنسرت و تئاتر را تشکیل میدهند. بخشهای حلزونی به گونه ای طراحی گردیده اند که شیب ورودی صندلیها با ارتفاع کمتر شروع و با ارتفاع بیشتری به صحنه تئاتر ختم میشود. بخشهای داخلی سالن از سنگهای قیمتی گرانیت صورتی و چوبهای اعلای «ترانا» بوده و از شمال نیو ساوث ولز تهیه شده است. اپرا هاوس شامل ۵ سالن تئاتر، ۵ استودیو تمرین هنرمندان، دو سالن اصلی نمایش، چهار رستوران، شش کافه بار، و تعدادی فروشگاههای عرضه محصولات سوغاتی میباشد. سالن کنسرت اپرا هاوس دارای گنجایشی با ٢۶٧٩ صندلی است که شامل: سالن تئاتر، ١۵۴٧ صندلی
سالن تئاتر دراما، ۵۴۴ صندلی
سالن بازیگری ٣٩٨ صندلی و
استودیو تئاتر، ٣١٨ صندلی میباشد. ایده تاسیس اپرا هاوس جهت برگزاری مراسم فرهنگی کشور استرالیا، برای نخستین بار در سال ١٩۴٠ توسط «ایگووین گوسن» فرماندار نیو ساوت ولز مطرح گردید. در سال ١٩۵۴ «گوسن» با حمایت نخست وزیر وقت «ژزف کاهیل» تصمیم گرفت این طرح را عملی سازد. «کاهیل» تصمیم به بنای این ساختمان گرفت اما معتقد بود که این بنای جدید در مجاورت ایستگاه قطار «وینیارد» در مرکز سیدنی تاسیس شود. «کاهیل» طرح خود را به مناقصه گذاشت و در ١٣ سپتامبر ١٩۵۵ تعداد ٢٣٣ پیشنهاد، از ٣٢ کشور جهان دریافت کرد. ملاک این بنا، بر سالنی مجلل با سه هزار صندلی، و سالنی کوچکتر با یکهزار و دویست صندلی بهمراه سالن کنسرت مجزا، سالن سمینار، اتاق کنفرانس، سالن باله، سالن اجرای نمایش و ... وضع شده بود. سرانجام طرح اولیه در سال ١٩۵٧ توسط «یورن آتزون» آرشیتکت و کارشناس ساختمان ارائه گردید و در مناقصه طرح اپرا برنده گردید. «آتزون» دانمارکی در سال ١٩۵٧وارد سیدنی شد و بلافاصله مدیریت ساختمانی را عهده دار شد. ایستگاه قطار داخل شهری سیدنی (ترم) که محل بنای اپرا هاوس را اشغال کرده بود تخریب گردید و در ماه مارچ ١٩۵٨ سال بعد کلنگ احداث اپرا هاوس زده شد. پروژه اپرا هاوس در سه فاز اجرایی پیگیری شد. فاز یک، از سال ١٩۵٩ - ١٩۶٣ که شامل فونداسیون و پایه گذاریها، زیربنا و بتون ریزی سکوها - فاز دوم بین سالهای ١٩۶٣- ١٩۶٧ شامل کاشی کاری پوسته های حلزونی و بام اپرا، و فاز سوم از سال ١٩۶٧ الی ١٩٧٣ شامل طرحهای داخلی و تزئینات داخل سالن بود. در پنجم دسامبر ١٩۵٨ شرکت ساختمان سازی «سیول سویک» مسئولیت پایه گذاری بنا و عملیات بتون ریزی فاز یکم را عهده دار شد. علیرغم اصرار دولت وقت مبنی بر تسریع در احداث پروژه، برخی امور تدارکاتی از جمله تغییرات در مدارک مهندسی و اجرایی، شرایط نامساعد جوی، پروژه با ۴٧ هفته تاخیر آغاز شد. سکوی اپرا هاوس در ٣١ اوت ١٩۶٢ به پایان رسید اما فاز یک با ایراداتی همچون فقدان مقاومت ستونها و زیر ساختهای بنا که میتوانست سقف را با خطر مواجه کند همراه بود. بنابراین ستونها مجددا تقویت شدند و عملیات بتون ریزی از سر گرفته شد. بخش نیم دایره ی حلزونی از نگاه هندسی بدون تعریف بود و مهندسان شرکت «او آروپ» و شرکا را با مجهولاتی مواجه ساخت. از مهمترین آن بازسازی مجدد در بخشهای بیرونی ساختمان و میزان مصالح بکار رفته مجدد بود و این مسئله نه تنها توجیه اقتصادی نداشت بلکه میزان هزینه پیش بینی شده را دو چندان میکرد. قبل از آغاز پروژه، تیم طراحی با دوازده پیشنهاد متفاوت همچون شکلهای بادبان، صدف، صدف بیضی، دایره و طرحهای مشابه بحث و تبادل نظر داشتند. این طرحها برای اولین بار با استفاده از رایانه در زمان خود مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام در اواسط ١٩۶١ طرح سقف چیزی شبیه به گوی کروی مطرح گردید. «آتزون» اولین کسی بود که این طرح را شبیه به چند صدف متقارن ارائه کرده بود. طرح وی را «آروپ، رولند جرکینز» بعنوان مجری طرح پروژه ساختمان عهده دار شد و موفق شد برای نخستین بار این طرح مهم را به اجرا گذارد. مجری طرح روکش بام نیز شرکت «هورنی بروگ» بود که مسئولیت فاز سوم را نیز بر عهده داشت. این شرکت بیش از ۴٠٠٠ صفحه مخصوص را جهت روکش سقف در همان محوطه ی عملیات ساختمانی تولید کرد. کاشیها قبل از نصب بر بام، بر روی صفحه ای پیش ساخته چسبانده میشدند و سپس بر روی بام نصب میشدند. این طرح توانست تا حد زیادی صرفه جویی مالی بهمراه بیاورد.