فرودگاه سیدنی یکی از قدیمی‌ترین فرودگاه‌های در حال فعالیت در جهان است.
این فرودگاه که در حومه سیدنی قرار دارد در سال 1919 به‌وسیله شرکت مهندسی و هواپیمایی استرالیا از کلوب مسابقه کنسینگتون اجاره شد و اولین فضای پرواز هواپیما و فرودگاه تاسیس شد.
یک پناهگاه با برزنت درست و اولین هواپیما سرهم شد.
اولین پرواز در نوامبر 1919 در این فرودگاه با پرواز "نیجل لاو" و چرخش به دور فرودگاه، انجام شد.تا اواسط دهه 1920 سرویس‌دهی بین استرالیا، ملبورن و آدلاید به‌طور منظم انجام می‌شد و دولت استرالیا کنترل فرودگاه را به‌دست گرفته بود.
در دهه 1940 یک ترمینال مسافری افتتاح و اجاز ساخت دو باند جدید داده شد.
کار ساخت و گسترش باند شمالی-جنوبی به سمت خلیج بوتانی در سال 1963 آغاز و ساخت ترمینال بین‌المللی در سال1965 شروع شد.
باند موازی یا سوم در سال 1994، 5 سال بعد از تصویب مجوز ساختش، کامل شد. دولت استرالیا در سال 2002، فرودگاه سیدنی را به بخش خصوصی واگذار کرد.
این فرودگاه 3 ترمینال دارد. ترمینال شماره یک مخصوص پروازهای بین‌المللی است. ترمینال شماره 2 به پروازهای داخلی و منطقه‌ای اختصاص دارد و در ترمینال 3 یا ترمینال داخلی کوانتس فقط پروازهای داخلی با کوانتس انجام می‌شود.
کوانتس علامت اختصاری "خدمات هوایی سرزمین شمالی و کویینزلند" است و به خط هوایی استرالیا اشاره دارد.در سال 2010، روزانه به‌طور متوسط 97 هزار و 400 مسافر در این فرودگاه جابهجا شدند.رقمی حدود 35.6 میلیون مسافر در کل سال.
در این فرودگاه 7 ترمینال مخصوص حمل بار و کالا وجود دارد .در سال 2007 بیش از 470هزار تن بار در این فرودگاه جابهجا شد.کالاهای صادراتی عبارتند از کالاهای فاسدشدنی به شکل یخ‌زده یا تازه مانند گوشت، غذاهای دریایی و میوه و نیز مواد و کالاهای تولید و ساخته‌شده. واردات نیز معمولا کالاهای تولید شده با ارزش و قیمت بالا مانند کامپیوتر و اجزا ماشین اند.
بخش مربوط به نگهداری،پارک، فرود و صعود هواپیما ها در فرودگاه سیدنی با رشد ترافیک هوایی و مسافر به‌طور مداوم به‌روز شده و توسعه پیدا کرده‌است.
منطقه هواپیماها باندهای موازی در جهت شمال-جنوب، یک باند با جهت شرقی-غربی،تاکسی ویز( مسیر حرکت هواپیما و ماشین‌راهنما و فرودگاه)، محل پارک و زیرساخت‌های پشتیبانی و جانبی را دربرمی‌گیرد.
باند اصلی شمالی-جنوبی 3 هزار و 962 متر طول دارد.باند موازی آن 2 هزار و 438 متر و باند شرقی-غربی 2 هزطار و 530 متر طول دارد.
دو باند شمالی-جنوبی مجهزند به سیستم‌های روشنایی با حساسیت به نزدیک‌شدن هواپیما و با نور بالا و همه باندها به سیستم ابزرا فرود(آی ال اس) مجهزند.
در کنار باندها سیستم تاکسی وی برای تسهیل در حکت موثر و بهتر هواپیما بین باند و محوطه ترمینال ها طراحی و ساخته شده‌اند.
باندهای این فرودگاه و تاکسی وی‌هایش برای پذیرش هواپیمای "ای 380" به‌روز شده‌اند.
رفت‌و آمد به فرودگاه از طریق مترو، اتوبوس، تاکسی و دیگر ماشین‌ها و نیز راهی مخصوص پیاده‌ها و دوچرخه‌سوارها امکان‌پذیر است.
یک پناهگاه با برزنت درست و اولین هواپیما سرهم شد.
اولین پرواز در نوامبر 1919 در این فرودگاه با پرواز "نیجل لاو" و چرخش به دور فرودگاه، انجام شد.تا اواسط دهه 1920 سرویس‌دهی بین استرالیا، ملبورن و آدلاید به‌طور منظم انجام می‌شد و دولت استرالیا کنترل فرودگاه را به‌دست گرفته بود.
در دهه 1940 یک ترمینال مسافری افتتاح و اجاز ساخت دو باند جدید داده شد.
کار ساخت و گسترش باند شمالی-جنوبی به سمت خلیج بوتانی در سال 1963 آغاز و ساخت ترمینال بین‌المللی در سال1965 شروع شد.
باند موازی یا سوم در سال 1994، 5 سال بعد از تصویب مجوز ساختش، کامل شد. دولت استرالیا در سال 2002، فرودگاه سیدنی را به بخش خصوصی واگذار کرد.
این فرودگاه 3 ترمینال دارد. ترمینال شماره یک مخصوص پروازهای بین‌المللی است. ترمینال شماره 2 به پروازهای داخلی و منطقه‌ای اختصاص دارد و در ترمینال 3 یا ترمینال داخلی کوانتس فقط پروازهای داخلی با کوانتس انجام می‌شود.
کوانتس علامت اختصاری "خدمات هوایی سرزمین شمالی و کویینزلند" است و به خط هوایی استرالیا اشاره دارد.در سال 2010، روزانه به‌طور متوسط 97 هزار و 400 مسافر در این فرودگاه جابهجا شدند.رقمی حدود 35.6 میلیون مسافر در کل سال.
در این فرودگاه 7 ترمینال مخصوص حمل بار و کالا وجود دارد .در سال 2007 بیش از 470هزار تن بار در این فرودگاه جابهجا شد.کالاهای صادراتی عبارتند از کالاهای فاسدشدنی به شکل یخ‌زده یا تازه مانند گوشت، غذاهای دریایی و میوه و نیز مواد و کالاهای تولید و ساخته‌شده. واردات نیز معمولا کالاهای تولید شده با ارزش و قیمت بالا مانند کامپیوتر و اجزا ماشین اند.
بخش مربوط به نگهداری،پارک، فرود و صعود هواپیما ها در فرودگاه سیدنی با رشد ترافیک هوایی و مسافر به‌طور مداوم به‌روز شده و توسعه پیدا کرده‌است.
منطقه هواپیماها باندهای موازی در جهت شمال-جنوب، یک باند با جهت شرقی-غربی،تاکسی ویز( مسیر حرکت هواپیما و ماشین‌راهنما و فرودگاه)، محل پارک و زیرساخت‌های پشتیبانی و جانبی را دربرمی‌گیرد.
باند اصلی شمالی-جنوبی 3 هزار و 962 متر طول دارد.باند موازی آن 2 هزار و 438 متر و باند شرقی-غربی 2 هزطار و 530 متر طول دارد.
دو باند شمالی-جنوبی مجهزند به سیستم‌های روشنایی با حساسیت به نزدیک‌شدن هواپیما و با نور بالا و همه باندها به سیستم ابزرا فرود(آی ال اس) مجهزند.
در کنار باندها سیستم تاکسی وی برای تسهیل در حکت موثر و بهتر هواپیما بین باند و محوطه ترمینال ها طراحی و ساخته شده‌اند.
باندهای این فرودگاه و تاکسی وی‌هایش برای پذیرش هواپیمای "ای 380" به‌روز شده‌اند.
رفت‌و آمد به فرودگاه از طریق مترو، اتوبوس، تاکسی و دیگر ماشین‌ها و نیز راهی مخصوص پیاده‌ها و دوچرخه‌سوارها امکان‌پذیر است.
