کلاچای یکی از شهرهای ساحلی استان گیلان در شمال ایران است که هم به کوه نزدیک است هم به دریا این شهر با جمعیت حدود 50.000 نفر در بخش کلاچای شهرستان رودسر قرار دارد.
به گزارش بانکی دات آی آر این شهر در كناره دریای زیبای خزر، خزری كه از آرامش او بسیاری از مردان و زنان علی الخصوص جوانان نا آرام به آرامش می رسند و غروبها به درد و دل گویی با او می پردازند ، خزری كه قصه های پر غصه بسیاری را در آرامش تمام می شنود و كم سر به عصبانیت و طغیان می گذارد كه طوفان او نیز دیدنی است و آدمی را در حیرت فرو می برد.
یقیناً این شهر صبر و شكیبایی خزر را به ارث دارد كه در كمال بی توجهی به او، آرام و پر شكیب بر سر جای خود محكم و ایستا، پا بر زمین دارد و به ادامه زندگی می پردازد.
برنج، چای، مرکبات، کیوی، انواع ماهی‌های استخوانی خزر از محصولات این شهر و باغات مرکبات و مزارع برنج، سواحل زیبا و مجتمع ساحلی نگین شمال از چشم‌اندازهای زیبای این شهر است.کلاچای از دیر باز بعنوان بازار داد و ستد محصولات کشاورزان منطقه بوده و پنجشنبه بازار کلاچای مهمترین بازار محلی شرق گیلان است که در آن مردم از شهرها و روستاهای مجاور از رامسر تا لنگرود به عرضه و خرید و فروش محصولات خود می‌پردازند.
شغل اصلی ساکنان آن کشاورزی و صیادی بوده و محصولات عمده آن برنج، چای و مرکبات و کیوی و انواع ماهی است.
موقعیت جغرافیایی:
شهر کلاچــای از شمال به دریای خزر از شرق به مازندران از جنوب به ارتفاعات جنگلهای البرز کوه و از غرب به شهرستان رودسر محدود است.
ارتفاع آن از سطح دریا حدود 20- متر میباشد.این شهر ساحلی در 80 کیلومتری شرق رشت مرکز استان گیلان و 25 کیلومتری غرب شهر رامسر قرار دارد.به عقیده بعضی از قدیمی ها به علت وجود بازار پر رونق و وفور نعمت به لحاظ تولیدات دامی و پالیزی نما آن طلاچای بوده است.اما برخی آن را کله چه به معنی مرکز بوته های کوچک می دانند.
عقاید دیگری نظیر کالاچای(به معنای مرکز صادرات چای از طریق دریا)،قلاع چای(محل قلعه ای در قاسم آباد کلاچای که به منظور دیده بانی و دفاعی ساخته شده است)و...نیز از گوشه و کنار شنیده می شود. نام کلاچای در واقع همان گل لای جای است (یعنی جای گل ولای ) بدین صورتکه گل ولای رسوب گذاری شده توسط رود خانه پلرود در این محل، سبب نام گلاجایکه بعدها کلاچای شده است.
بعضی نیز به غلط آن را کالاچای یعنی ( کا لا چای) گفته اندو چنین می پندارند کهچای را از این شهر ساحلی به روسیه تزاری آن زمان صادر می کرده اند. ولی با توجه بهاینکه کشت چای در ایران از حدود یکصد سال پیش توسط میرزا محمد حسین چایکار(کاشف السلطنه ) معمول گشت که قدمت یکصد ساله داردچندان صحیح به نظر نمیرسد زیرا این شهر خیلی پیشتر به این نام موسوم بوده (یعنی کلاچای ) که در آن زمانخبری از کشت یا صدور چای به خارج نبوده است.
اما آنچه مسلم است این است که گل لای جای (جای گل ولای ) صحیح تریناسمی بوده که به این شهر داده شده است و بعد ها در طی زمان بهکلاچای تغییر نام داده است. کلاچای دارای خاک شنی و ماسه ای و رسوبات حاشیه رودخانه های پلرود و گزافرود و خشکرود بهترین مکان برای کشت برنج است و برنج منطقه کلاچای بهترین برنج ایران است.
آب و هوای کلاچای به لحاظ ساحلی بودن ملایم و مرطوب است و در طول سال کمترین یخبندان را دارا میباشدنژاد مردم کلاچای از همان نژاد گیل آماردها (شاخه اصلی و مهم از نژاد مادها)هستد که به مرور از نواحی دیلم و اشکور بطرف ساحل کوچ کرده اند.کلاچای بدلیل مهاجر پذیر بودن دارای مهاجرانی از اقوام ترک ، کرد و... دارد که بعلت قدمت سکونت و ازدواجها بسیار کلاچایی محسوب میشوند.زبان مردم منطقه مخلوطی از فارسی دری ، دیلم و پهلوی قدیم است و ساکنان آن به گیلکی لهجه کلاچایی تکلم می کنند.جمعیت
بعلت داشتن آب فراوان و جنگل و چوب بیشتر محصولات چوبی و برخی هم صنایع پوشاک می باشد. شانه های چوبی-گوشت کوب-خراطی-قند شکن-انواع داس-انواع لوازم شکار و ماهیگیری-درب و پنجره های چوبی-چوراب و کلاه پشمی-عصا-گلدان و....از سایر صنایع می توان موارد زیر را اشاره کرد؛سفالگری ، نمد مالی ، چادر شب بافی ، حصیر بافی ، طناب بافی ، آهنگری و...از قدیمی ترین ورزشهای مردم منطقه کشتی گیله مردی بوده است که قهرمانان زیادی از این دیار بوده اند و در حال حاضر نیز هر سال تابستان در مکانهای مختلف بین پهلوانهای گیلان و مازندران برگزار و جوایزی به برندگان اعطاء میگردد.
جاذبه های گردشگری:
به گزارش بانکی دات آی آر این شهر در كناره دریای زیبای خزر، خزری كه از آرامش او بسیاری از مردان و زنان علی الخصوص جوانان نا آرام به آرامش می رسند و غروبها به درد و دل گویی با او می پردازند ، خزری كه قصه های پر غصه بسیاری را در آرامش تمام می شنود و كم سر به عصبانیت و طغیان می گذارد كه طوفان او نیز دیدنی است و آدمی را در حیرت فرو می برد.
یقیناً این شهر صبر و شكیبایی خزر را به ارث دارد كه در كمال بی توجهی به او، آرام و پر شكیب بر سر جای خود محكم و ایستا، پا بر زمین دارد و به ادامه زندگی می پردازد.
برنج، چای، مرکبات، کیوی، انواع ماهی‌های استخوانی خزر از محصولات این شهر و باغات مرکبات و مزارع برنج، سواحل زیبا و مجتمع ساحلی نگین شمال از چشم‌اندازهای زیبای این شهر است.کلاچای از دیر باز بعنوان بازار داد و ستد محصولات کشاورزان منطقه بوده و پنجشنبه بازار کلاچای مهمترین بازار محلی شرق گیلان است که در آن مردم از شهرها و روستاهای مجاور از رامسر تا لنگرود به عرضه و خرید و فروش محصولات خود می‌پردازند.
شغل اصلی ساکنان آن کشاورزی و صیادی بوده و محصولات عمده آن برنج، چای و مرکبات و کیوی و انواع ماهی است.
موقعیت جغرافیایی:
شهر کلاچــای از شمال به دریای خزر از شرق به مازندران از جنوب به ارتفاعات جنگلهای البرز کوه و از غرب به شهرستان رودسر محدود است.
ارتفاع آن از سطح دریا حدود 20- متر میباشد.این شهر ساحلی در 80 کیلومتری شرق رشت مرکز استان گیلان و 25 کیلومتری غرب شهر رامسر قرار دارد.به عقیده بعضی از قدیمی ها به علت وجود بازار پر رونق و وفور نعمت به لحاظ تولیدات دامی و پالیزی نما آن طلاچای بوده است.اما برخی آن را کله چه به معنی مرکز بوته های کوچک می دانند.
عقاید دیگری نظیر کالاچای(به معنای مرکز صادرات چای از طریق دریا)،قلاع چای(محل قلعه ای در قاسم آباد کلاچای که به منظور دیده بانی و دفاعی ساخته شده است)و...نیز از گوشه و کنار شنیده می شود. نام کلاچای در واقع همان گل لای جای است (یعنی جای گل ولای ) بدین صورتکه گل ولای رسوب گذاری شده توسط رود خانه پلرود در این محل، سبب نام گلاجایکه بعدها کلاچای شده است.
بعضی نیز به غلط آن را کالاچای یعنی ( کا لا چای) گفته اندو چنین می پندارند کهچای را از این شهر ساحلی به روسیه تزاری آن زمان صادر می کرده اند. ولی با توجه بهاینکه کشت چای در ایران از حدود یکصد سال پیش توسط میرزا محمد حسین چایکار(کاشف السلطنه ) معمول گشت که قدمت یکصد ساله داردچندان صحیح به نظر نمیرسد زیرا این شهر خیلی پیشتر به این نام موسوم بوده (یعنی کلاچای ) که در آن زمانخبری از کشت یا صدور چای به خارج نبوده است.
اما آنچه مسلم است این است که گل لای جای (جای گل ولای ) صحیح تریناسمی بوده که به این شهر داده شده است و بعد ها در طی زمان بهکلاچای تغییر نام داده است. کلاچای دارای خاک شنی و ماسه ای و رسوبات حاشیه رودخانه های پلرود و گزافرود و خشکرود بهترین مکان برای کشت برنج است و برنج منطقه کلاچای بهترین برنج ایران است.
آب و هوای کلاچای به لحاظ ساحلی بودن ملایم و مرطوب است و در طول سال کمترین یخبندان را دارا میباشدنژاد مردم کلاچای از همان نژاد گیل آماردها (شاخه اصلی و مهم از نژاد مادها)هستد که به مرور از نواحی دیلم و اشکور بطرف ساحل کوچ کرده اند.کلاچای بدلیل مهاجر پذیر بودن دارای مهاجرانی از اقوام ترک ، کرد و... دارد که بعلت قدمت سکونت و ازدواجها بسیار کلاچایی محسوب میشوند.زبان مردم منطقه مخلوطی از فارسی دری ، دیلم و پهلوی قدیم است و ساکنان آن به گیلکی لهجه کلاچایی تکلم می کنند.جمعیت
بعلت داشتن آب فراوان و جنگل و چوب بیشتر محصولات چوبی و برخی هم صنایع پوشاک می باشد. شانه های چوبی-گوشت کوب-خراطی-قند شکن-انواع داس-انواع لوازم شکار و ماهیگیری-درب و پنجره های چوبی-چوراب و کلاه پشمی-عصا-گلدان و....از سایر صنایع می توان موارد زیر را اشاره کرد؛سفالگری ، نمد مالی ، چادر شب بافی ، حصیر بافی ، طناب بافی ، آهنگری و...از قدیمی ترین ورزشهای مردم منطقه کشتی گیله مردی بوده است که قهرمانان زیادی از این دیار بوده اند و در حال حاضر نیز هر سال تابستان در مکانهای مختلف بین پهلوانهای گیلان و مازندران برگزار و جوایزی به برندگان اعطاء میگردد.
جاذبه های گردشگری:
از مراکز زیارتی و گردشگری کلاچای میتوان به:بقاع متبرکه امیربنده بی بالان و ماچیان و سایر امامزاده های شهر و بخش کلاچایچشم اندازهای طبیعی ساحل زیبای شهر کلاچای مناظر مزارع برنج کلاچای بخصوص در شش ماهه اول مناظر باغات چای و مرکبات جنگل دهقان ماچیان،ارتفاعات کوهپایه‌ای مناطق جنگلی واجارگاه،جاده واجارگاه به روستای زیبای بزکــویه،پارک شهر و مجتمع ساحلی و سالم‌سازی نگین شمال و... اشاره کرد.
