پژوهشگران گروه مواد پیشرفته و انرژی‌های نو سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران با همکاری مرکز تحقیقات نانو فناوری دانشگاه شریف موفق به سنتز آلیاژ‌های منیزیم نانوساختار هیدروژن جهت استفاده در پیل‌های سوختی شدند.
به گزارش خبرنگار پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بشر امروز به دلیل آلودگی‌های زیست محیطی، گرمایی، صوتی و تجدید‌ناپذیری انرژی حاصل از سوخت‌های فسیلی درصدد دستیابی و بهره‌برداری هر چه بیشتر از انرژی‌های پاک ونو چون، انرژی خورشیدی، بادی، امواج دریا و غیره است.
پیل های سوختی از جمله فناوری‌های نو است که بدون ایجاد آلودگی‌های زیستی محیطی از ترکیب مستقیم بین سوخت اکسید کننده انرژی الکتریکی با بازدهی بالا تولید می‌کنند.
علی کفلو، عضو هیئت علمی گروه مواد پیشرفته و انرژی‌های نو سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: طرح سنتز منیزیم نانو ساختار جاذب هیدروژن با هدف بهره‌برداری بیشتر از پیل های سوختی اجرا شده است.
وی افزود: هیدروژن از سوخت های اصلی پیل‌های سوختی است. هیدروژن گازی مورد استفاده بایستی تحت فشار بالا قرار گیرد که این از مشکلات اساسی استفاده از هیدروژن در پیل‌های سوختی است که در این طرح از سوخت به صورت جامد استفاده شده است.
مجری این طرح در خصوص مراحل سنتز منیزیم تصریح کرد: در این پروژه نانو کامپوزیت، نانو بلورین Mg-Ni/ Nb2O5 به روش آسیاب کاری مکانیکی سنتز شده است.
همچنین شرایط آسیاب‌کاری به همراه افزودن Ni و Nb2O5 به ساختار سینتیک دفع هیدروژن بررسی و مشخص شده است.
به گفته وی مهمتین عامل در کاهش دفع هیدروژن، میزان کرنش انباشته شده در داخل شبکه در اثر آسیاب کاری مکانیکی است که به حدود 94 درصد رسیده است.
با افزودن Ni و Nb2O5 آزاد‌سازی به میزان قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته است. از لحاظ تئوری منیزیم جاذب هیدروژن سنتز شده 0.6 تا 0.7 درصد جاذب هیدروژن است.
کفلو گفت: سنتز نانوساختارهای منیزیم در این طرح منجر به کاهش دمای آزاد‌سازی هیدروژن نسبت به MgH2 خالص آسیاب کاری شده است و دمای آزاد‌سازی از 400 درجه سانتی‌گراد به 230 تا 200 درجه سانتی‌گراد رسیده است. این کاهش دما از مزایای این طرح شمرده می‌شود.
مجری این طرح در پایان گفت‌وگو خاطرنشان کرد: ذخیره‌سازی هیدروژن در این طرح به صورت جامد است. از آنجایی که پیل های سوختی اکسید جامد دارای الکترولیت جامد‌ند مشکل خوردگی مواد و خطرات نشت و انفجار کاهش می‌یابد.
به گزارش خبرنگار پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بشر امروز به دلیل آلودگی‌های زیست محیطی، گرمایی، صوتی و تجدید‌ناپذیری انرژی حاصل از سوخت‌های فسیلی درصدد دستیابی و بهره‌برداری هر چه بیشتر از انرژی‌های پاک ونو چون، انرژی خورشیدی، بادی، امواج دریا و غیره است.
پیل های سوختی از جمله فناوری‌های نو است که بدون ایجاد آلودگی‌های زیستی محیطی از ترکیب مستقیم بین سوخت اکسید کننده انرژی الکتریکی با بازدهی بالا تولید می‌کنند.
علی کفلو، عضو هیئت علمی گروه مواد پیشرفته و انرژی‌های نو سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: طرح سنتز منیزیم نانو ساختار جاذب هیدروژن با هدف بهره‌برداری بیشتر از پیل های سوختی اجرا شده است.
وی افزود: هیدروژن از سوخت های اصلی پیل‌های سوختی است. هیدروژن گازی مورد استفاده بایستی تحت فشار بالا قرار گیرد که این از مشکلات اساسی استفاده از هیدروژن در پیل‌های سوختی است که در این طرح از سوخت به صورت جامد استفاده شده است.
مجری این طرح در خصوص مراحل سنتز منیزیم تصریح کرد: در این پروژه نانو کامپوزیت، نانو بلورین Mg-Ni/ Nb2O5 به روش آسیاب کاری مکانیکی سنتز شده است.
همچنین شرایط آسیاب‌کاری به همراه افزودن Ni و Nb2O5 به ساختار سینتیک دفع هیدروژن بررسی و مشخص شده است.
به گفته وی مهمتین عامل در کاهش دفع هیدروژن، میزان کرنش انباشته شده در داخل شبکه در اثر آسیاب کاری مکانیکی است که به حدود 94 درصد رسیده است.
با افزودن Ni و Nb2O5 آزاد‌سازی به میزان قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته است. از لحاظ تئوری منیزیم جاذب هیدروژن سنتز شده 0.6 تا 0.7 درصد جاذب هیدروژن است.
کفلو گفت: سنتز نانوساختارهای منیزیم در این طرح منجر به کاهش دمای آزاد‌سازی هیدروژن نسبت به MgH2 خالص آسیاب کاری شده است و دمای آزاد‌سازی از 400 درجه سانتی‌گراد به 230 تا 200 درجه سانتی‌گراد رسیده است. این کاهش دما از مزایای این طرح شمرده می‌شود.
مجری این طرح در پایان گفت‌وگو خاطرنشان کرد: ذخیره‌سازی هیدروژن در این طرح به صورت جامد است. از آنجایی که پیل های سوختی اکسید جامد دارای الکترولیت جامد‌ند مشکل خوردگی مواد و خطرات نشت و انفجار کاهش می‌یابد.