Maryam
متخصص بخش ادبیات
بحث اینترنت و محتوایی که در آن منتشر میشود به دلایل فراوانی در همه جای دنیا دارای اهمیت فراوانی است. مهمترین دلیل در دو سویه بودن این رسانه و همچنین تنوع فراوان در موضوعاتی است که در آن واحد در دسترس است.
از آنجاییکه برخلاف سایر رسانه ها هر کسی میتواند با یک کامپیوتر و اتصال نت به این شبکه عظیم بپیوندد طبیعی است که وسعت آن بسیار عظیم باشد که واقعا” هم هست و هر روز نیز بر وسعت آن افزوده میشود.
در واقع بحث اصلی فیلترینگ نه تنها در ایران بلکه در اغلب کشورها با شدت و ضعف وجود دارد. اما در اغلب کشورها محتویات خلاف کپی رایت و یا مروج خشونت و ضد اجتماعی بیشتر فیلتر میشود اما در کشورهایی مانند ایران و چین و سوریه و … بیشتر تاکید روی مباحث سیاسی و مستهجن است.
از زمانیکه بحث اینترنت ملی! به میان آمد صحبت بر روی کنترل بهتر روی نت بوده است اما واژه اینترنت پاک که اخیرا” باب شده است دارای ابعاد دیگری است.
برای اینکه وارد بحث اصلی بشویم باید نگاهی به فیلترینگ کنیم. اساسا” تاکنون در همه جای دنیا از جمله ایران فرض بر درستی محتوای وب بوده مگر انکه خلاف آن ثابت شود. معنای این مفهوم آن است که یک لیستی سیاه وجود دارد که ممنوع است و مابقی مفروض بر درستی هستند. این لیست سیاه شامل کلمات ممنوعه، آدرسهای ممنوعه و آی پی های ممنوعه است. این روش بلک لیست یا لیست سیاه نام دارد.
از نظر فنی بلوکه کردن صد در صدی در چنین سیستمی بیشتر به جوک شبیه است! چرا؟
اولا” اینکه تا یک تارنما به عنوان متخلف بلوکه شود مدتی طول می کشد مگر آنکه حاوی کلمات ممنوعه باشد که اتوماتیک فیلتر شود.
ثانیا” با روشهای واسطه مانند ****************ها و وی پی ان میتوان از این نوع سیستمها عبور کرد.
ثالثا” پورتهای رمزنگاری شده که برای تشخیص هویت در حین لاگین کردن از طریق ارسال رمز عبور استفاده میشوند عملا” قابل استفاده هستند. مگر آنکه کل این پروتوکلها را موقتا” تعطیل کنیم که تجربه آن پارسال بارها رخ داد. با توجه به اینکه همه سیستمهای احراز هویت نت مانند بانکداری الکترونیکی مبنی بر این استانداردها هستند قطع کردن کلی آن ناممکن است.
حالا مبرسیم به اصل مطلب. پس اینترنت پاک چگونه میسر است؟
تنها راهی که میتوان اینترنت پاک آن هم نه در حد صد در صدی ایجاد کرد اجرای همه موارد زیر است:
۱-شبکه اینترنت بر اساس لیست سیاه نباشد بلکه بر اساس لیست سفید باشد. در واقع در این روش فقط سایتهایی و دامنه آی پی هایی قابل باز کردن هستند که در لیست سفید موجود باشند و مابقی کلا” بسته هستند. این روش تا به حال در هیچ کشوری استفاده نشده زیرا از نظر اجرایی باعث دردسرهایی بسیار زیاد خواهد شد تا جاییکه عملا” اینترنت بی فایده خواهد شد!
۲-با راه اندازی شبکه اینترانت ملی (و نه اینترنت ملی!) کلیه عملیاتهای بانکی و … را بر روی این شبکه بیاوریم و عملا” دسترسی ایمن به نت خارج از ایران را ببندیم. با این کار همه سرویسهای ایمیل و مسنجر و بانکداری الکترونیکی خارجی هم تعطیل خواهد شد. در واقع عملا” نیاز به شبکه ایمیل و مسنجر ملی هم خواهد بود.
۳-بر روی محتوای سایتهای سفید به شدت نظارت کنیم! چون آنها هم ممکن است تخطی کرده باشند!
همانگونه که می بینید با اجرای همه این موارد نیز باز شانس جمع کردن داستان نخواهد بود چون امکان تبادل محتوا و افکار در ایمیل و مسنجر ولو از نوع ملی خواهد بود!
در واقع باید گفت ذات اینترنت از هر نوعی کنترل ناپذیر است مگر انکه کلا” آن را قطع کنیم. در غیر این صورت راهی برای جمع و جور کردن آن به آن نحوی که دوست داریم نیست.
منبع : وب شهر
از آنجاییکه برخلاف سایر رسانه ها هر کسی میتواند با یک کامپیوتر و اتصال نت به این شبکه عظیم بپیوندد طبیعی است که وسعت آن بسیار عظیم باشد که واقعا” هم هست و هر روز نیز بر وسعت آن افزوده میشود.
در واقع بحث اصلی فیلترینگ نه تنها در ایران بلکه در اغلب کشورها با شدت و ضعف وجود دارد. اما در اغلب کشورها محتویات خلاف کپی رایت و یا مروج خشونت و ضد اجتماعی بیشتر فیلتر میشود اما در کشورهایی مانند ایران و چین و سوریه و … بیشتر تاکید روی مباحث سیاسی و مستهجن است.
از زمانیکه بحث اینترنت ملی! به میان آمد صحبت بر روی کنترل بهتر روی نت بوده است اما واژه اینترنت پاک که اخیرا” باب شده است دارای ابعاد دیگری است.
برای اینکه وارد بحث اصلی بشویم باید نگاهی به فیلترینگ کنیم. اساسا” تاکنون در همه جای دنیا از جمله ایران فرض بر درستی محتوای وب بوده مگر انکه خلاف آن ثابت شود. معنای این مفهوم آن است که یک لیستی سیاه وجود دارد که ممنوع است و مابقی مفروض بر درستی هستند. این لیست سیاه شامل کلمات ممنوعه، آدرسهای ممنوعه و آی پی های ممنوعه است. این روش بلک لیست یا لیست سیاه نام دارد.
از نظر فنی بلوکه کردن صد در صدی در چنین سیستمی بیشتر به جوک شبیه است! چرا؟
اولا” اینکه تا یک تارنما به عنوان متخلف بلوکه شود مدتی طول می کشد مگر آنکه حاوی کلمات ممنوعه باشد که اتوماتیک فیلتر شود.
ثانیا” با روشهای واسطه مانند ****************ها و وی پی ان میتوان از این نوع سیستمها عبور کرد.
ثالثا” پورتهای رمزنگاری شده که برای تشخیص هویت در حین لاگین کردن از طریق ارسال رمز عبور استفاده میشوند عملا” قابل استفاده هستند. مگر آنکه کل این پروتوکلها را موقتا” تعطیل کنیم که تجربه آن پارسال بارها رخ داد. با توجه به اینکه همه سیستمهای احراز هویت نت مانند بانکداری الکترونیکی مبنی بر این استانداردها هستند قطع کردن کلی آن ناممکن است.
حالا مبرسیم به اصل مطلب. پس اینترنت پاک چگونه میسر است؟
تنها راهی که میتوان اینترنت پاک آن هم نه در حد صد در صدی ایجاد کرد اجرای همه موارد زیر است:
۱-شبکه اینترنت بر اساس لیست سیاه نباشد بلکه بر اساس لیست سفید باشد. در واقع در این روش فقط سایتهایی و دامنه آی پی هایی قابل باز کردن هستند که در لیست سفید موجود باشند و مابقی کلا” بسته هستند. این روش تا به حال در هیچ کشوری استفاده نشده زیرا از نظر اجرایی باعث دردسرهایی بسیار زیاد خواهد شد تا جاییکه عملا” اینترنت بی فایده خواهد شد!
۲-با راه اندازی شبکه اینترانت ملی (و نه اینترنت ملی!) کلیه عملیاتهای بانکی و … را بر روی این شبکه بیاوریم و عملا” دسترسی ایمن به نت خارج از ایران را ببندیم. با این کار همه سرویسهای ایمیل و مسنجر و بانکداری الکترونیکی خارجی هم تعطیل خواهد شد. در واقع عملا” نیاز به شبکه ایمیل و مسنجر ملی هم خواهد بود.
۳-بر روی محتوای سایتهای سفید به شدت نظارت کنیم! چون آنها هم ممکن است تخطی کرده باشند!
همانگونه که می بینید با اجرای همه این موارد نیز باز شانس جمع کردن داستان نخواهد بود چون امکان تبادل محتوا و افکار در ایمیل و مسنجر ولو از نوع ملی خواهد بود!
در واقع باید گفت ذات اینترنت از هر نوعی کنترل ناپذیر است مگر انکه کلا” آن را قطع کنیم. در غیر این صورت راهی برای جمع و جور کردن آن به آن نحوی که دوست داریم نیست.
منبع : وب شهر