Maryam
متخصص بخش ادبیات
تأثیر لالایی روی مغز انسان چیست؟ لالایی گفتن بسیار مهم است، اما به چه دلیل؟ سالها تحقیق نشان می دهد که موسیقی و کلمات ملایم، آرام و منظم مانند لالایی با تحریک امواج دلتا در مغز ذهن را آرام کرده و موجب به خواب رفتن شود.
دکتر نورمن وینبرگر (Norman Wienberger) استاد زیست شناسی عصبی و رفتاری در دانشگاه کالیفرنیا می گوید: موسیقی در هر فرهنگی وجود دارد و کودکان چنان قابلیت های فوق العاده ای در زمینه موسیقی دارند که نمی توان آن را اکتسابی دانست. مادرها همیشه و در همه جا برای کودک خود آواز می خوانند چون بچه ها آن را می فهمند. موسیقی بخشی از میراث زیست شناختی ما است.
پیش از تولد
دکتر پاتریشیا اس تی جان (Patricia St. John) استادیار موسیقی در دانشگاه کلمبیا می گوید مطالعات کاملی انجام شده و نمونه های واقعی از آنچه جنین در رحم مادر می شنود ثبت شده است. او به نمونه های ثبت شده توسط دکتر شیلا سی وودوارد (Sheila c.Woodward) رئیس آموزش موسیقی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی اشاره می کند. تحقیقات وی تا حدودی نشان می دهد که چرا نوزادان با صدای مادر خود بیشتر از پدر ارتباط برقرار می کنند. بیشتر کودکان بطور ذاتی موسیقی و ریتم را دوست دارند و مایلند به محض اینکه این توانایی را پیدا کنند بدن خود را همراه با ضربات موسیقی حرکت دهند. دکتر اس تی جان می گوید: کودکان قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند، آواز می خوانند و قبل از اینکه بتوانند راه بروند، می رقصند.
یادگیری از طریق لالایی
دکتر سارا برور (Sarah Brewer) از دانشگاه کمبریج در کتاب خود "ابر کودک: پتانسیل کودک خود را از بارداری تا یک سالگی تقویت کنید" می نویسد: گوش نوزاد در هفته بیستم تکامل بطور کامل رشد می کند و مغز او قبل از 24 هفتگی به صداهایی که از خارج از رحم می شنود پاسخهای الکتریکی می دهد. بعلاوه محققان در دانشگاه لیسستر (Leicester) در انگلستان دریافتند هنگامی که بچه ها از شنیدن موسیقی لذت می برند نفس می کشند. آنها آهنگ هایی را که قبل از تولد تا یک سالگی شنیده اند را بیشتر دوست دارند و می توانند آنها را به خاطر بسپارند.
راهی به سوی زبان آموزی
وقتی مادر برای کودک خود لالایی می خواند با تکرار ریتم موسیقی و حدفاصل سطح ساده کلام (simple-pitch contours of speech) او را با زبان آشنا می سازد. وینبرگر می گوید: هر دوی اینها صداهای کشیده زیادی دربردارند. صحبت کردن نوزاد مانند آواز خواندن است و تفاوت چندانی میان این دو نیست. کودک به موازات رشد از آواز خواندن نیز لذت می برد. داین بالز (Diane Bales) از بخش رشد کودک و خانواده در دانشگاه جورجیا می گوید: تطبیق کلمات در واقع به یادگیری سریع و نگهداری طولانی تر مطالب در مغز کمک می کند، به همین دلیل ما متن آهنگهای کودکی خود را حتی اگر سالها نشنیده باشیم، به خاطر داریم.
رشد عقلی
به گفته برور (Brewer) تحقیقات نشان میدهد کودکانی که با موسیقی برانگیخته می شوند 6 ماه زودتر از سایر کودکان حرف می زنند و رشد عقلی بالاتری دارند. این رشد به افزایش درک فضایی و هوش لازم برای پازلهای پیچیده و عملکردهای بالاتر مغز مانند ریاضی، موسیقی و شطرنج مربوط می شود. طبق مطالعه ای که در بخش رشد خانواده و کودک در دانشگاه جورجیا انجام شد، در کودکانی که در مدت زمان رشد خود موسیقی گوش می دهند بخشهای ارتباطی مغز با موسیقی پیشرفت می کند و این پیشرفت میتواند راه و روش فکری آنان را تحت تأثیر قرار دهد.
درک عاطفی
مطالعه ای در دانشگاه Case Western Reserve انجام شد که نشان داد کودکان 6 تا 12 سال به 30 آهنگ انتخابی از باخ احساسات گوناگونی نشان دادند. طبق این مطالعه کودکان درجات دقت و حساسیت عاطفی شگفت آوری داشتند به ویژه کودکان 6 ساله ای که هیچ آموزش موسیقی ندیده بودند. در این مطالعه "شادی" با حرکات موزون زیاد و تولید آواهای منقطع، "غم" با حرکات موزون کم و تولید آواهای پیوسته، "هیجان" با حرکات موزون زیاد در 3 ضرب و "آرامش" با حرکات موزون کم در 2 ضرب همراه بود.
منبع : سیمرغ
دکتر نورمن وینبرگر (Norman Wienberger) استاد زیست شناسی عصبی و رفتاری در دانشگاه کالیفرنیا می گوید: موسیقی در هر فرهنگی وجود دارد و کودکان چنان قابلیت های فوق العاده ای در زمینه موسیقی دارند که نمی توان آن را اکتسابی دانست. مادرها همیشه و در همه جا برای کودک خود آواز می خوانند چون بچه ها آن را می فهمند. موسیقی بخشی از میراث زیست شناختی ما است.
پیش از تولد
دکتر پاتریشیا اس تی جان (Patricia St. John) استادیار موسیقی در دانشگاه کلمبیا می گوید مطالعات کاملی انجام شده و نمونه های واقعی از آنچه جنین در رحم مادر می شنود ثبت شده است. او به نمونه های ثبت شده توسط دکتر شیلا سی وودوارد (Sheila c.Woodward) رئیس آموزش موسیقی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی اشاره می کند. تحقیقات وی تا حدودی نشان می دهد که چرا نوزادان با صدای مادر خود بیشتر از پدر ارتباط برقرار می کنند. بیشتر کودکان بطور ذاتی موسیقی و ریتم را دوست دارند و مایلند به محض اینکه این توانایی را پیدا کنند بدن خود را همراه با ضربات موسیقی حرکت دهند. دکتر اس تی جان می گوید: کودکان قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند، آواز می خوانند و قبل از اینکه بتوانند راه بروند، می رقصند.
یادگیری از طریق لالایی
دکتر سارا برور (Sarah Brewer) از دانشگاه کمبریج در کتاب خود "ابر کودک: پتانسیل کودک خود را از بارداری تا یک سالگی تقویت کنید" می نویسد: گوش نوزاد در هفته بیستم تکامل بطور کامل رشد می کند و مغز او قبل از 24 هفتگی به صداهایی که از خارج از رحم می شنود پاسخهای الکتریکی می دهد. بعلاوه محققان در دانشگاه لیسستر (Leicester) در انگلستان دریافتند هنگامی که بچه ها از شنیدن موسیقی لذت می برند نفس می کشند. آنها آهنگ هایی را که قبل از تولد تا یک سالگی شنیده اند را بیشتر دوست دارند و می توانند آنها را به خاطر بسپارند.
راهی به سوی زبان آموزی
وقتی مادر برای کودک خود لالایی می خواند با تکرار ریتم موسیقی و حدفاصل سطح ساده کلام (simple-pitch contours of speech) او را با زبان آشنا می سازد. وینبرگر می گوید: هر دوی اینها صداهای کشیده زیادی دربردارند. صحبت کردن نوزاد مانند آواز خواندن است و تفاوت چندانی میان این دو نیست. کودک به موازات رشد از آواز خواندن نیز لذت می برد. داین بالز (Diane Bales) از بخش رشد کودک و خانواده در دانشگاه جورجیا می گوید: تطبیق کلمات در واقع به یادگیری سریع و نگهداری طولانی تر مطالب در مغز کمک می کند، به همین دلیل ما متن آهنگهای کودکی خود را حتی اگر سالها نشنیده باشیم، به خاطر داریم.
رشد عقلی
به گفته برور (Brewer) تحقیقات نشان میدهد کودکانی که با موسیقی برانگیخته می شوند 6 ماه زودتر از سایر کودکان حرف می زنند و رشد عقلی بالاتری دارند. این رشد به افزایش درک فضایی و هوش لازم برای پازلهای پیچیده و عملکردهای بالاتر مغز مانند ریاضی، موسیقی و شطرنج مربوط می شود. طبق مطالعه ای که در بخش رشد خانواده و کودک در دانشگاه جورجیا انجام شد، در کودکانی که در مدت زمان رشد خود موسیقی گوش می دهند بخشهای ارتباطی مغز با موسیقی پیشرفت می کند و این پیشرفت میتواند راه و روش فکری آنان را تحت تأثیر قرار دهد.
درک عاطفی
مطالعه ای در دانشگاه Case Western Reserve انجام شد که نشان داد کودکان 6 تا 12 سال به 30 آهنگ انتخابی از باخ احساسات گوناگونی نشان دادند. طبق این مطالعه کودکان درجات دقت و حساسیت عاطفی شگفت آوری داشتند به ویژه کودکان 6 ساله ای که هیچ آموزش موسیقی ندیده بودند. در این مطالعه "شادی" با حرکات موزون زیاد و تولید آواهای منقطع، "غم" با حرکات موزون کم و تولید آواهای پیوسته، "هیجان" با حرکات موزون زیاد در 3 ضرب و "آرامش" با حرکات موزون کم در 2 ضرب همراه بود.
منبع : سیمرغ