آیا ماده ای هست که مغناطیس از آن عبور نکند؟
به موادی اینچنینی عموما دیا مغناطیس گفته می شود. ديامغناطيس: جسم ديامغناطيس جسمي است که داراي خودپذيري مغناطيسي منفي باشد. اين بدان معني است که شدت مغناطيسي القا شده در جسم بر اثر ميدان H برخلاف جهت H باشد. تمام مواد در اصل ديامغناطيسي اند، زيرا حرکت مداري الکترونهاي با بار منفي در جسم، در حضور ميدان خارجي H، در جهتي است که با H مخالفت ميکند. ولي ديامغناطيس تنها وقتي غالب است که گشتاور مغناطيسي اتمي خالص تمام اتمها، وقتي H برابر صفر است، صفر شود. اين وضعيت، سرشتي اتمهاي با لايه هاي الکتروني بسته است. ديامغناطيس در مقايسه با ساير اشکال مغناطيس، اثر ضعيفي است. بسياري از عناصر و ترکيبات ديامغناطيس هستند. معمولي ترين مواد ديامغناطيس زمين، گرافيت، ژيپس، مرمر، کوارتز و نمک ميباشند.
به موادی اینچنینی عموما دیا مغناطیس گفته می شود. ديامغناطيس: جسم ديامغناطيس جسمي است که داراي خودپذيري مغناطيسي منفي باشد. اين بدان معني است که شدت مغناطيسي القا شده در جسم بر اثر ميدان H برخلاف جهت H باشد. تمام مواد در اصل ديامغناطيسي اند، زيرا حرکت مداري الکترونهاي با بار منفي در جسم، در حضور ميدان خارجي H، در جهتي است که با H مخالفت ميکند. ولي ديامغناطيس تنها وقتي غالب است که گشتاور مغناطيسي اتمي خالص تمام اتمها، وقتي H برابر صفر است، صفر شود. اين وضعيت، سرشتي اتمهاي با لايه هاي الکتروني بسته است. ديامغناطيس در مقايسه با ساير اشکال مغناطيس، اثر ضعيفي است. بسياري از عناصر و ترکيبات ديامغناطيس هستند. معمولي ترين مواد ديامغناطيس زمين، گرافيت، ژيپس، مرمر، کوارتز و نمک ميباشند.