کیهانشناسان مدتهاست معتقدند که جهان مقدار زیادی ماده سیاه دارد که از نوترونها و پروتونهای معمولی ساخته نشده اند، بلکه باید از ذره زیراتمی SUBATOMIC غیر عادی تری تشکیل شده باشند. با این فرض که ماده سیاه از تعداد زیادی نوترینو ( ۱۱۰ عدد در سانتیمتر مکعب ) تشکیل شده است که به طور رادیواکتیو واپاشیده می شوند، سه دانشمند گفته اند که واپاشی نوترینوها باعث تابندگی ابرهای عظیمی از هیدروژن می شود که اخیرا در جهان مشاهده شده اند. نوترینوها ذراتی هستند با اسپین ۰/۵ و سرعت نور. جرم این ذرات هنوز به طور یقین تعیین نشده . اگر مکانیسمی که ایشان برای واپاشی نوترینو پیشنهاد کرده اند صحیح باشد، تغییرات مهمی در فیزیک ذرات پدید خواهد آمد. و چند معمای اخترشناسی فیزیکی طاهرا نادرست سرانجام حل خواهد شد.
ادرین ل. ملوت، دوگلاس و. مک کی ، جان پ. رالستن، از دانشگاه کانزاس گفته اند که با بعضی رصدهای سالهای اخیر مقدار زیادی هیدروژن یونیده و تابان در نقاط مختلف جهان یافت شده است. این یونش مستلزم وجود پرتوهای فرابنفش است. اما منشا پرتوها جزو اسرار بوده است. هیچ کس نمی تواند بگوید از کجا می آیند؛
به نظر سه دانشمند فوق، علت آن واپاشی نوترینوها در ماده سیاه است. ما سه نوع نوترینو می شناسیم و در اینجا یک نوع به نوع دیگری واپاشیده شده و اشعه ماورای بنفش گسیل می کند. اگر این مکانیسم درست باشد، متخصصان فیزیک ذرات با چیزی رو به رو هستند که نامش بر هم کنش دگرگون کننده نسل است و اهمیت بسیار زیادی دارد.
رالستن می گوید که ذرات فیزیک را می توان به سه نسل مجزا تقسیم بندی کرد: الکترون و نوترینوی الکترون، میون و نوترینوی میون و ذره تاو و نوترینوی ذره تاو. این نسلها به موازات هم و بدون ارتباطی با یکدیگر وجود دارند.
فیزیکدانان در پی برهم کنشی بوده اند که نسلی را به نسلی مربوط کند و راهی برای وحدت آنها بنمایانند. واپاشی یک نوترینو به نوترینوی دیگر چنین حلقه ارتباطی به شمار می آید.
این حلقه با ذره جدیدی همراه است، با نام اتا .
اتا در واپاشی نوترینو فقط جلوه ای مجازی دارد، اما در مکانیسمی که رالستن در توضیح تابش عجیب از تپ اختر پرتو ایکسی دجاجه X-3 پیشنهاد می کند، اتا حضور حقیقی خواهد داشت. دجاجیه از منابع قدرتمند پرتو ایکس در آسمان است. یک ردیاب در اعماق معدنی در مینسوتای شمالی در آمریکا شواهدی از ذرات پرانرژی که مستقیما از دجاجه X-3 به ما می رسند به دست داده است. رالستن می گوید این ذرات اسرار آمیز نوترینو هستند.
در فرایندهای شناخته شده، تمتم نوترینوها به صورت چپ گرد گسیل می شوند اما نوترینوها گشتاور مغناطیسی کوچکی دارند که یک میدان مغناطیسی کوچک قادر است تکانشان داده و راست گردشان کند. اتفاقا این مدل نوترینوها به آنها گشتاور مغناطیسی بیشتری در مقایسه با گشتاور استاندارد می دهد، لذا می توان تصور کرد که بعضی از آنها در سر راه خود از دجاجه X-3 در اثر میدان مغناطیسی کهکشانی تغییر جهت داده اند. این نوترینوهای راست گرد شده وارد زمین می شوند، با الکترونها بر هم کنش می کنند و ذره اتا می سازند. ( نوترینوها چپ گرد نمی توانند ذره اتا بسازند) اتا وا می پاشد و محصول واپاشی اش همان میونهایی است که ردیاب پیدا می کند. این گشتاور عظیم مغناطیسی امکان مکانیسمی را نیز پدید می آورد که معمای نوترینوی خورشیدی حل شود. این مکانیسم را دانشمندان روسی مطرح کرده اند. ردیابان نوترینوی خورشیدی کمتر از حد انتظار موفق بودند و دانشمندان نیز متوجه شده اند که وقتی تعداد لکه های خورشیدی زیاد است بارش نوترینو کمتر است و برعکس. این چیزها را در صورتی می توان توضیح داد که میدانهای مغناطیسی خورشیدی، نوترینوهای چپ گرد را در راهشان به زمین راست گرد می کردند. ردیابها نمی توانند نوترینوهای راست گرد را ثبت کنند.
ترجمه از مجله : Science News
ادرین ل. ملوت، دوگلاس و. مک کی ، جان پ. رالستن، از دانشگاه کانزاس گفته اند که با بعضی رصدهای سالهای اخیر مقدار زیادی هیدروژن یونیده و تابان در نقاط مختلف جهان یافت شده است. این یونش مستلزم وجود پرتوهای فرابنفش است. اما منشا پرتوها جزو اسرار بوده است. هیچ کس نمی تواند بگوید از کجا می آیند؛
به نظر سه دانشمند فوق، علت آن واپاشی نوترینوها در ماده سیاه است. ما سه نوع نوترینو می شناسیم و در اینجا یک نوع به نوع دیگری واپاشیده شده و اشعه ماورای بنفش گسیل می کند. اگر این مکانیسم درست باشد، متخصصان فیزیک ذرات با چیزی رو به رو هستند که نامش بر هم کنش دگرگون کننده نسل است و اهمیت بسیار زیادی دارد.
رالستن می گوید که ذرات فیزیک را می توان به سه نسل مجزا تقسیم بندی کرد: الکترون و نوترینوی الکترون، میون و نوترینوی میون و ذره تاو و نوترینوی ذره تاو. این نسلها به موازات هم و بدون ارتباطی با یکدیگر وجود دارند.
فیزیکدانان در پی برهم کنشی بوده اند که نسلی را به نسلی مربوط کند و راهی برای وحدت آنها بنمایانند. واپاشی یک نوترینو به نوترینوی دیگر چنین حلقه ارتباطی به شمار می آید.
این حلقه با ذره جدیدی همراه است، با نام اتا .
اتا در واپاشی نوترینو فقط جلوه ای مجازی دارد، اما در مکانیسمی که رالستن در توضیح تابش عجیب از تپ اختر پرتو ایکسی دجاجه X-3 پیشنهاد می کند، اتا حضور حقیقی خواهد داشت. دجاجیه از منابع قدرتمند پرتو ایکس در آسمان است. یک ردیاب در اعماق معدنی در مینسوتای شمالی در آمریکا شواهدی از ذرات پرانرژی که مستقیما از دجاجه X-3 به ما می رسند به دست داده است. رالستن می گوید این ذرات اسرار آمیز نوترینو هستند.
در فرایندهای شناخته شده، تمتم نوترینوها به صورت چپ گرد گسیل می شوند اما نوترینوها گشتاور مغناطیسی کوچکی دارند که یک میدان مغناطیسی کوچک قادر است تکانشان داده و راست گردشان کند. اتفاقا این مدل نوترینوها به آنها گشتاور مغناطیسی بیشتری در مقایسه با گشتاور استاندارد می دهد، لذا می توان تصور کرد که بعضی از آنها در سر راه خود از دجاجه X-3 در اثر میدان مغناطیسی کهکشانی تغییر جهت داده اند. این نوترینوهای راست گرد شده وارد زمین می شوند، با الکترونها بر هم کنش می کنند و ذره اتا می سازند. ( نوترینوها چپ گرد نمی توانند ذره اتا بسازند) اتا وا می پاشد و محصول واپاشی اش همان میونهایی است که ردیاب پیدا می کند. این گشتاور عظیم مغناطیسی امکان مکانیسمی را نیز پدید می آورد که معمای نوترینوی خورشیدی حل شود. این مکانیسم را دانشمندان روسی مطرح کرده اند. ردیابان نوترینوی خورشیدی کمتر از حد انتظار موفق بودند و دانشمندان نیز متوجه شده اند که وقتی تعداد لکه های خورشیدی زیاد است بارش نوترینو کمتر است و برعکس. این چیزها را در صورتی می توان توضیح داد که میدانهای مغناطیسی خورشیدی، نوترینوهای چپ گرد را در راهشان به زمین راست گرد می کردند. ردیابها نمی توانند نوترینوهای راست گرد را ثبت کنند.
ترجمه از مجله : Science News