اخترشناسي كيهاني با پرتو ايكس در ماه جاري ميلادي 50 ساله شد.
در تاريخ 18 ژوئن 1962، يك ردياب پرتو ايكس بر روي موشك Aerobee 150 از صحراي نيومكزيكو به فضا پرتاب شد. اين ردياب به مدت فقط پنج دقيقه و 50 ثانيه از جو زمين گريخت و به ارتفاع 225.3 كيلومتري رسيد.
ناسا اخيراً در بيانيه‌يي اعلام كرد كه محققان اين پروژه پس از بازبيني داده‌هاي حاصل از اين ابزار پيشگام، موفق به كشف يك منبع منفرد اشعه ايكس موسوم به Scorpius X-1 و يك تابش منتشره گسترده اين پرتو كه پس‌زمينه كيهاني اشعه ايكس لقب گرفت، شدند.
در حالي كه ستاره‌شناسان از پيش موفق به كشف اشعه ايكس خورشيد شده بودند، اين نخستين رديابي اين پرتو در خارج از منظومه شمسي لقب گرفت و بدين ترتيب تولد اخترشناسي كيهاني به عرصه ظهور رسيد.
در سال 1963 نخستين تلسكوپ تصويرگر پرتو ايكس به فضا فرستاده شد كه از لحاظ اندازه و شكل از اولين تلسكوپ نوري گاليله در سال 1610 بزرگتر نبود.
پيشرفت حساسيت تلسكوپ‌هاي نوري تا 100 ميليون بار چهار قرن طول كشيد در حالي كه اين امر توسط تلسكوپ‌هاي اشعه ايكس فقط 40 سال زمان برد و در نهايت به ساخت رصدخانه كنوني پرتو ايكس چاندراي ناسا منتهي شد.
در تاريخ 18 ژوئن 1962، يك ردياب پرتو ايكس بر روي موشك Aerobee 150 از صحراي نيومكزيكو به فضا پرتاب شد. اين ردياب به مدت فقط پنج دقيقه و 50 ثانيه از جو زمين گريخت و به ارتفاع 225.3 كيلومتري رسيد.
ناسا اخيراً در بيانيه‌يي اعلام كرد كه محققان اين پروژه پس از بازبيني داده‌هاي حاصل از اين ابزار پيشگام، موفق به كشف يك منبع منفرد اشعه ايكس موسوم به Scorpius X-1 و يك تابش منتشره گسترده اين پرتو كه پس‌زمينه كيهاني اشعه ايكس لقب گرفت، شدند.
در حالي كه ستاره‌شناسان از پيش موفق به كشف اشعه ايكس خورشيد شده بودند، اين نخستين رديابي اين پرتو در خارج از منظومه شمسي لقب گرفت و بدين ترتيب تولد اخترشناسي كيهاني به عرصه ظهور رسيد.
در سال 1963 نخستين تلسكوپ تصويرگر پرتو ايكس به فضا فرستاده شد كه از لحاظ اندازه و شكل از اولين تلسكوپ نوري گاليله در سال 1610 بزرگتر نبود.
پيشرفت حساسيت تلسكوپ‌هاي نوري تا 100 ميليون بار چهار قرن طول كشيد در حالي كه اين امر توسط تلسكوپ‌هاي اشعه ايكس فقط 40 سال زمان برد و در نهايت به ساخت رصدخانه كنوني پرتو ايكس چاندراي ناسا منتهي شد.