مبتلايان به بيماري پاركينسون به علت كندي غذا خوردن و اشكال در جويدن، دچار كاهش وزن شده و احتمال بروز شكستگي استخوان در آنها افزايش مي‌يابد.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، بيماري پاركينسون يا فلج لرزشي يك اختلال دوره‌ي ميانسالي بوده كه در افراد بالاي 50 سال بروز مي‌كند.
در بيماري پاركينسون مهمترين پديده‌ي پاتولوژي تخريب سلول‌هاي جسم سياه است و وظيفه‌ي اين سلول‌ها ترشح دوپامين مي‌باشد، دوپامين ترشح شده توسط اين سلول‌ها به وسيله‌ي راه عصبي كه بين جسم سياه و مخطط وجود دارد به جسم مخطط مي‌رسد و چون ثابت شده كه دوپامين يك مهار كننده‌ي انتقالات عصبي است، بنابراين كاهش آن مي‌تواند باعث بروز علايم پاركينسون شود.
گفتني است، لرزش، كندي حركات و سفتي عضلاني از علايم اصلي بيماري پاركينسون به شمار مي‌روند، در اين بيماري عضلات صورت دچار فقدان حركت شده، چشم‌ها به يك نقطه خيره و پوست صورت چرب شده، اندام‌هاي بالايي حالت فلكسيون داشته و در جلوي بدن قرار مي‌گيرد؛ همچنين به علت گرفتار شدن عضلات دست انجام حركات ضعيف براي بيمار مشكل شده و خط وي ناخوانا مي‌شود.
كندي حركات يكي ديگر از علايم پاركينسون است، براي مشخص شدن اين حالت مي‌توانيد از بيمار بخواهيد كه از روي صندلي بلند شود و يا سعي كند كه پيراهن خود را در آورد، ملاحظه مي‌كنيد كه بيمار از انجام اين حركات گاهي عاجز بوده و يا زمان طولاني جهت انجام اين كارهاي ساده صرف مي‌كند؛ همچنين به هنگام راه رفتن، دست‌ها حركت نمي‌كند، بدن به جلو خم شده و به اصطلاح به دنبال مركز ثقل خود مي‌دود.
همچنين، شروع به راه رفتن كند بوده و بيمار پاهاي خود را به زمين مي‌كشد، ولي به تدريج در حالي كه گام‌هاي كوچك بر مي‌دارد به سرعتش افزوده شده تا جايي كه قادر به كنترل خود نيست.
از اقدامات مراقبتي موثر براي اختلال تحرك بدني مربوط به سفتي عضلاني ورزش روزانه است، كه مي‌تواند قدرت عضلاني را افزايش داده و سفتي عضلاني را كم كند، قدم زدن و پا زدن روي دوچرخه ثابت، توصيه به بيمار در رابطه با داشتن تمركز فكر در هنگام راه رفتن، در اين مورد بيمار بايد به دور دست نگاه كرده و پاها جدا از هم بايد راه برود، تا سطح اتكا بيشتري داشته باشد، دوره‌هاي مكرر استراحت در جلوگيري از خستگي، حمام و مالش مي‌تواند به نرم شدن عضلات و تسكين اسپاسم دردناك عضلات كمك مي‌كند، اختلال در تغذيه، كمتر از نيازمندي‌هاي بدن مربوط كندي غذا خوردن و اشكال در جويدن و بلع دهان اين بيماران به دليل مصرف اين داروها خشك است و نمي‌توانند غذاي خود را به خوبي بجوند، آسپيراسيون مواد غذايي در مبتلايان به پاركينسون بدون نشانه است، كاهش وزن بدن و شكستگي استخوان‌ها از عوارض اختلال تغذيه مي‌باشد.
اقدامات مراقبتي كه در اين زمينه بايد صورت بگيرد، در هنگام غذا خوردن كاملا راست بنشيند و بعد از غذا خوردن نيز به مدت 30 دقيقه در همين وضعيت باشند، بلع غذاي نيمه جامد و مايعات غليظ از غذاهاي سفت و مايعات روان ساده‌تر است، بنابراين از مصرف مايعات رقيق خودداري شود، جهت كنترل آبريزش دهان از بيمار بخواهيد سر خود را راست نگاه داشته و به طور آگاهانه سعي كند بزاق را ببلعد، افزايش تعداد دفعات وعده‌هاي غذايي از سه وعده معمولي به شش وعده كوچك در روز، كاهش فعاليت بدني، ضعف عضلات مربوط به دفع مدفوع، ورزش نكردن و مصرف ناكافي مايعات و كاهش فعاليت دستگاه عصبي خود مختار از جمله عوامل موثر در ايجاد يبوست مي‌باشند.
بنابراين مصرف مايعات بيشتر و غذاهاي حاوي فيبر ضروري است، همچنين، دقت به كلماتي كه بيمار بيان مي‌كند، تشويق بيمار به كشيدن چند نفس عميق قبل از شروع به صحبت، زيرا اكثر بيماران مبتلا به پاركينسون حالت خجالت دارند، جهت رفع اين حالت مي‌توان بيمار را به شركت در فعاليت‌هاي اجتماعي و تفريحي تشويق كرد.
هدف از درمان، بهبود و تقويت انتقال دوپامين است؛ داروهاي درماني عبارتند از : آنتي هيستامين‌ها، آنتي كولينرژيك‌ها و آمانتادين .
از سوي ديگر، موثرترين دارو در اين دسته از بيماران لوودوپا است كه در داخل بدن به دوپامين تبديل مي‌شود، جراحي نيز اگر چه در برخي از بيماران خاص باعث تسكين نسبي علايم مي‌گردد، ولي بر روي سير بيماري پاركينسون اثري ندارد و موجب درمان قطعي نمي‌شود؛ هدف از جراحي تخريب قسمت‌هايي از هيپوتالاموس است.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، بيماري پاركينسون يا فلج لرزشي يك اختلال دوره‌ي ميانسالي بوده كه در افراد بالاي 50 سال بروز مي‌كند.
در بيماري پاركينسون مهمترين پديده‌ي پاتولوژي تخريب سلول‌هاي جسم سياه است و وظيفه‌ي اين سلول‌ها ترشح دوپامين مي‌باشد، دوپامين ترشح شده توسط اين سلول‌ها به وسيله‌ي راه عصبي كه بين جسم سياه و مخطط وجود دارد به جسم مخطط مي‌رسد و چون ثابت شده كه دوپامين يك مهار كننده‌ي انتقالات عصبي است، بنابراين كاهش آن مي‌تواند باعث بروز علايم پاركينسون شود.
گفتني است، لرزش، كندي حركات و سفتي عضلاني از علايم اصلي بيماري پاركينسون به شمار مي‌روند، در اين بيماري عضلات صورت دچار فقدان حركت شده، چشم‌ها به يك نقطه خيره و پوست صورت چرب شده، اندام‌هاي بالايي حالت فلكسيون داشته و در جلوي بدن قرار مي‌گيرد؛ همچنين به علت گرفتار شدن عضلات دست انجام حركات ضعيف براي بيمار مشكل شده و خط وي ناخوانا مي‌شود.
كندي حركات يكي ديگر از علايم پاركينسون است، براي مشخص شدن اين حالت مي‌توانيد از بيمار بخواهيد كه از روي صندلي بلند شود و يا سعي كند كه پيراهن خود را در آورد، ملاحظه مي‌كنيد كه بيمار از انجام اين حركات گاهي عاجز بوده و يا زمان طولاني جهت انجام اين كارهاي ساده صرف مي‌كند؛ همچنين به هنگام راه رفتن، دست‌ها حركت نمي‌كند، بدن به جلو خم شده و به اصطلاح به دنبال مركز ثقل خود مي‌دود.
همچنين، شروع به راه رفتن كند بوده و بيمار پاهاي خود را به زمين مي‌كشد، ولي به تدريج در حالي كه گام‌هاي كوچك بر مي‌دارد به سرعتش افزوده شده تا جايي كه قادر به كنترل خود نيست.
از اقدامات مراقبتي موثر براي اختلال تحرك بدني مربوط به سفتي عضلاني ورزش روزانه است، كه مي‌تواند قدرت عضلاني را افزايش داده و سفتي عضلاني را كم كند، قدم زدن و پا زدن روي دوچرخه ثابت، توصيه به بيمار در رابطه با داشتن تمركز فكر در هنگام راه رفتن، در اين مورد بيمار بايد به دور دست نگاه كرده و پاها جدا از هم بايد راه برود، تا سطح اتكا بيشتري داشته باشد، دوره‌هاي مكرر استراحت در جلوگيري از خستگي، حمام و مالش مي‌تواند به نرم شدن عضلات و تسكين اسپاسم دردناك عضلات كمك مي‌كند، اختلال در تغذيه، كمتر از نيازمندي‌هاي بدن مربوط كندي غذا خوردن و اشكال در جويدن و بلع دهان اين بيماران به دليل مصرف اين داروها خشك است و نمي‌توانند غذاي خود را به خوبي بجوند، آسپيراسيون مواد غذايي در مبتلايان به پاركينسون بدون نشانه است، كاهش وزن بدن و شكستگي استخوان‌ها از عوارض اختلال تغذيه مي‌باشد.
اقدامات مراقبتي كه در اين زمينه بايد صورت بگيرد، در هنگام غذا خوردن كاملا راست بنشيند و بعد از غذا خوردن نيز به مدت 30 دقيقه در همين وضعيت باشند، بلع غذاي نيمه جامد و مايعات غليظ از غذاهاي سفت و مايعات روان ساده‌تر است، بنابراين از مصرف مايعات رقيق خودداري شود، جهت كنترل آبريزش دهان از بيمار بخواهيد سر خود را راست نگاه داشته و به طور آگاهانه سعي كند بزاق را ببلعد، افزايش تعداد دفعات وعده‌هاي غذايي از سه وعده معمولي به شش وعده كوچك در روز، كاهش فعاليت بدني، ضعف عضلات مربوط به دفع مدفوع، ورزش نكردن و مصرف ناكافي مايعات و كاهش فعاليت دستگاه عصبي خود مختار از جمله عوامل موثر در ايجاد يبوست مي‌باشند.
بنابراين مصرف مايعات بيشتر و غذاهاي حاوي فيبر ضروري است، همچنين، دقت به كلماتي كه بيمار بيان مي‌كند، تشويق بيمار به كشيدن چند نفس عميق قبل از شروع به صحبت، زيرا اكثر بيماران مبتلا به پاركينسون حالت خجالت دارند، جهت رفع اين حالت مي‌توان بيمار را به شركت در فعاليت‌هاي اجتماعي و تفريحي تشويق كرد.
هدف از درمان، بهبود و تقويت انتقال دوپامين است؛ داروهاي درماني عبارتند از : آنتي هيستامين‌ها، آنتي كولينرژيك‌ها و آمانتادين .
از سوي ديگر، موثرترين دارو در اين دسته از بيماران لوودوپا است كه در داخل بدن به دوپامين تبديل مي‌شود، جراحي نيز اگر چه در برخي از بيماران خاص باعث تسكين نسبي علايم مي‌گردد، ولي بر روي سير بيماري پاركينسون اثري ندارد و موجب درمان قطعي نمي‌شود؛ هدف از جراحي تخريب قسمت‌هايي از هيپوتالاموس است.