فیزیکدانان نظری دانمارکی با استفاده ازمعادلات ریاضی ثابت کرده‌اند که جهان احتمالا در معرضی فروپاشی بوده و همه چیز در آن از جمله انسانها، به شکل یک توپ کوچک سخت فشرده خواهند شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته این محققان، این فرآیند احتمالا اکنون در جایی از کیهان آغاز شده و در حال بلعیدن جهان است.
این مفهوم مهیج از چندی پیش ارائه شده بود، اما اکنون محققان دانشگاه جنوب دانمارک مدعی شده‌اند که توانسته‌اند امکان وقوع آنرا با معادلات ریاضی اثبات کنند.
پایه این نظریه بر آن است که دیر یا زود یک تغییر چشمگیر در نیروهای جهان منجر به سنگین شدن بسیار زیاد همه ذرات خواهد شد.
همه چیز از دانه‌های ماسه گرفته تا سیارات و کهکشانها میلیاردها برابر سنگینتر از میزان کنونی خواهند شد.
بر اساس این نظریه، این وزن جدید باعث فشرده شدن همه ذرات در یک توپ سنگین کوچک و بسیار داغ شده و اینکه جهان دیگر وجود نخواهد داشت.
این فرآیند شدید «مرحله گذار» نام گرفته و شبیه رویدادی است که برای مثال در زمان تبدیل آب به بخار یا گرم شدن آهنربا و از دست رفتن نیروی آن رخ می‌دهد.
بر اساس نظریه هیگز، یک مرحله گذار در یک دهم یک میلیاردم ثانیه پس از انفجار بزرگ روی داده و باعث تغییر در بافت فضا-زمان شده است.
در طول یک گذار، فضای خالی با ماده‌ای نامرئی پر شده که ما اکنون آنرا میدان هیگز می‌نامیم.
برخی ذرات اولیه با این میدان تعامل داشته و در طول این فرآیند، انرژی دریافت می‌کنند؛ این انرژی درونی به عنوان «جرم ذره» شناخته شده است.
محققان با استفاده از معادلات ریاضیاتی دریافته‌اند که میدان هیگز می‌تواند مانند ماده که جامد و مایع بوده، در دو حالت وجود داشته باشد.
این میدان در حالت دوم، میلیاردها برابر متراکمتر از آن چیزی است که دانشمندان امروزه مشاهده می‌کنند.
اگر این میدان فوق‌متراکم هیگز وجود داشته باشد، باید حبابی از این حالت همانطور که آب به جوش می‌آید و حباب در آن ایجاد می‌شود، بطور ناگهانی و در هر زمان در بخش خاصی از جهان پدیدار شود.
این حباب سپس می‌تواند با سرعت نور گسترش یافته، در تمام فضاها وارد شده و میدان هیگز را از حالتی کنونی به حالت جدید تبدیل کند.
همه ذرات اولیه درون این حباب به جرمی بسیار سنگینتر از بیرون آن دست یافته و برای ایجاد مراکز مافوق سنگین به سمت هم کشیده می‌شوند.
محققان سپس با بررسی سه معادله اصلی که زیربنای پیش‌بینی یک مرحله گذار هستند، به نمایش چگونگی کار و تعامل این معادلات با هم پرداختند.
اگرچه این محاسبات جدید نشانگر احتمال بیشتر وقوع فروپاشی جهان نسبت به قبل بوده اما همچنین امکان دارد که در نهایت اصلا اتفاق نیفتد.
از پیش نیازهای این فاز آن است که جهان از ذرات اولیه‌ای از جمله ذره هیگز برخوردار باشد. اما اگر جهان دارای ذرات کشف‌نشده باشد، کل پایه پیش‌بینی مرحله گذار نادرست از آب در خواهد آمد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته این محققان، این فرآیند احتمالا اکنون در جایی از کیهان آغاز شده و در حال بلعیدن جهان است.
این مفهوم مهیج از چندی پیش ارائه شده بود، اما اکنون محققان دانشگاه جنوب دانمارک مدعی شده‌اند که توانسته‌اند امکان وقوع آنرا با معادلات ریاضی اثبات کنند.
پایه این نظریه بر آن است که دیر یا زود یک تغییر چشمگیر در نیروهای جهان منجر به سنگین شدن بسیار زیاد همه ذرات خواهد شد.
همه چیز از دانه‌های ماسه گرفته تا سیارات و کهکشانها میلیاردها برابر سنگینتر از میزان کنونی خواهند شد.
بر اساس این نظریه، این وزن جدید باعث فشرده شدن همه ذرات در یک توپ سنگین کوچک و بسیار داغ شده و اینکه جهان دیگر وجود نخواهد داشت.
این فرآیند شدید «مرحله گذار» نام گرفته و شبیه رویدادی است که برای مثال در زمان تبدیل آب به بخار یا گرم شدن آهنربا و از دست رفتن نیروی آن رخ می‌دهد.
بر اساس نظریه هیگز، یک مرحله گذار در یک دهم یک میلیاردم ثانیه پس از انفجار بزرگ روی داده و باعث تغییر در بافت فضا-زمان شده است.
در طول یک گذار، فضای خالی با ماده‌ای نامرئی پر شده که ما اکنون آنرا میدان هیگز می‌نامیم.
برخی ذرات اولیه با این میدان تعامل داشته و در طول این فرآیند، انرژی دریافت می‌کنند؛ این انرژی درونی به عنوان «جرم ذره» شناخته شده است.
محققان با استفاده از معادلات ریاضیاتی دریافته‌اند که میدان هیگز می‌تواند مانند ماده که جامد و مایع بوده، در دو حالت وجود داشته باشد.
این میدان در حالت دوم، میلیاردها برابر متراکمتر از آن چیزی است که دانشمندان امروزه مشاهده می‌کنند.
اگر این میدان فوق‌متراکم هیگز وجود داشته باشد، باید حبابی از این حالت همانطور که آب به جوش می‌آید و حباب در آن ایجاد می‌شود، بطور ناگهانی و در هر زمان در بخش خاصی از جهان پدیدار شود.
این حباب سپس می‌تواند با سرعت نور گسترش یافته، در تمام فضاها وارد شده و میدان هیگز را از حالتی کنونی به حالت جدید تبدیل کند.
همه ذرات اولیه درون این حباب به جرمی بسیار سنگینتر از بیرون آن دست یافته و برای ایجاد مراکز مافوق سنگین به سمت هم کشیده می‌شوند.
محققان سپس با بررسی سه معادله اصلی که زیربنای پیش‌بینی یک مرحله گذار هستند، به نمایش چگونگی کار و تعامل این معادلات با هم پرداختند.
اگرچه این محاسبات جدید نشانگر احتمال بیشتر وقوع فروپاشی جهان نسبت به قبل بوده اما همچنین امکان دارد که در نهایت اصلا اتفاق نیفتد.
از پیش نیازهای این فاز آن است که جهان از ذرات اولیه‌ای از جمله ذره هیگز برخوردار باشد. اما اگر جهان دارای ذرات کشف‌نشده باشد، کل پایه پیش‌بینی مرحله گذار نادرست از آب در خواهد آمد.