الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
نگاهي به آمار طلاقهايي كه به فاصله نه چندان زيادي پس از ازدواج رخ ميدهد، بيش از هرچيز بر اين نكته گواهي دارد كه پايه ازدواجي كه با وزش اولين نسيم مخالف به لرزش درميآيدو به همين سادگي فروميريزد، از بنيان اشتباه بوده است چراكه در غير اين صورت دختر و پسري كه پيمان ازدواج را براي يك عمر بستهاند به اين سادگي راضي به ابطال آن و خرابي آشيانهاي كه با هزاران اميد و آرزو ساختهاند نميشوند. در سال 1365 در برابر هر 340 هزار و 342 ازدواج، 35 هزار و 211 طلاق در كشور ثبت شده است. اين آمار در سال1375 به 479 هزار و 263 ازدواج در برابر 37 هزار و 817 طلاق و در سال 1381 به 650 هزار و960 ازدواج در برابر 67 هزار و 256 طلاق ميرسد. در سال 1385 اين روند با رشد بيشتري ادامه مييابد به طوري كه ازدواج 22 درصد كاهش و طلاق 12 درصد رشد مييابد. بنابر آمارهاي رسمي در اين سال 788 هزار و 23 مورد ازدواج و 94 هزار و40 طلاق ثبت شده است. بررسي اين آمار و محاسبه شاخصهايي چون نسبت طلاق به ازدواج و يا نسبت طلاق به كل جمعيت نشاندهنده آن است كه اين آمار طي سالهاي مختلف با نوساناتي روبهرو بوده است. بررسي رقم مطلق طلاق طي سالهاي 1365 تا 1381 نشاندهنده افزايش آمار طلاق طي سالهاي مورد بررسي است، اما محاسبه شاخصهاي آماري نشان ميدهد در سال 1365 شاخص طلاق با افزايش روبهرو بوده.سپس طي سالهاي1370 تا 1377 به تدريج كاهش مييابد و از سال 1379 تا 1385 اين آمار مجدداً افزايش مييابد. همچنين آمار به دست آمده نشان ميدهد كه 40 درصد طلاقها بين سنين 19-26 سال و 80 درصد آن تا سن 45 سالگي رخ ميدهد. از ديد جامعهشناسان، طلاق پديدهاي است اجتماعي كه تنها با يك عامل پديد نميآيد و با يك عامل نيز از بين نميرود. از جمله عواملي كه ميتوانند در بروز طلاق نقش داشته باشند ميتوان به علل متعددي از جمله فرهنگي، اجتماعي و تفاوتهاي تربيتي،مذهبي، اقتصادي، سياسي و علل زيستي اشاره كرد. گرچه افزايش طلاق با افزايش ازدواج رابطهاي مستقيم دارد، ولي به صورت غير مستقيم نوسانات شاخصهاي طلاق تحت تأثير عوامل اقتصادي و اجتماعي و همچنين مسائل حقوقي است. بسياري از زوجهايي كه در عمل، زندگي زناشويي آنان به بن بست رسيده است و به دليل مسائل حقوقي قادر به جدايي نيستند، در حقيقت دچار طلاق پنهان شدهاند. در چنين خانوادههايي با وجود اينكه پديده طلاق رخ نداده است، ولي در عمل اين اتفاق افتاده است. به طوري كه زن و مرد فقط به صورت ظاهري زير يك سقف زندگي ميكنند و در بعضي موارد حتي اين عالم ظاهري نيز وجود ندارد و زن و مرد با وجودي كه از همديگر طلاق نگرفتهاند ولي هر كدام براي خود زندگي ميكنند و اطلاق زندگي مشترك