از خانه به میخــانه دری هســت ببــینیــد
در مــیکده صاحب نظری هست ببــینیـد
هــر لالــۀ رنگیــن که بـرویـد ز دل خـاک
آغشـــته به خون جگری هست ببــینیـد
چون شمع اگـر سوخـتم از اشـک نـدامـت
از عـشق به جانم شرری هست ببـینیـد
سـرگـشته به صحرای جـنـونـم همه عـمـر
از من اگر آشفـــته تری هست ببــینیـد
در معـرکۀ عشق و جـنون سلسله بر پـای
آویخـــته بــردار، ســری هست ببــینیـد
جــز دیــدۀ مــن در طلــب دیـــدن رویـــش
خــون بار اگر چشم تری هست ببـــینیـد
از روزن جـــان پرتو خورشــــید جـمالــش
روشنگــر شام و سحری هست ببــینیـد
در بادیۀ عــــشـق به غـیر از مـن شــــــیدا
سرگـشـته اگر رهگذری هست ببـــینیـد!
در مــیکده صاحب نظری هست ببــینیـد
هــر لالــۀ رنگیــن که بـرویـد ز دل خـاک
آغشـــته به خون جگری هست ببــینیـد
چون شمع اگـر سوخـتم از اشـک نـدامـت
از عـشق به جانم شرری هست ببـینیـد
سـرگـشته به صحرای جـنـونـم همه عـمـر
از من اگر آشفـــته تری هست ببــینیـد
در معـرکۀ عشق و جـنون سلسله بر پـای
آویخـــته بــردار، ســری هست ببــینیـد
جــز دیــدۀ مــن در طلــب دیـــدن رویـــش
خــون بار اگر چشم تری هست ببـــینیـد
از روزن جـــان پرتو خورشــــید جـمالــش
روشنگــر شام و سحری هست ببــینیـد
در بادیۀ عــــشـق به غـیر از مـن شــــــیدا
سرگـشـته اگر رهگذری هست ببـــینیـد!
عباس کی‌منش"مشفق کاشانی"