همه گویند به امید ظهورش صلوات
کاش این جمعه بگویند به تبریک حضورش صلوات
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
به پای مهدی، همه سربازیم / ز ارکان ابر قدرت قرار اندازیم
ما خمارانیم، عبد جانانیم / تا ابد انصارالمهدی می مانیم
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
در تاک مگر شــراب پنهان نشده؟ / در غنچه مگر گُلاب پنهان نشده؟
ای بیخبران که مُنکر صبح شدید / در شب مگر آفتاب پنهان نشده؟
.
.
.
یا مهدی! ای نقطه شروع شفق، ای مجری حق
میلاد تو قصیده بی انتهاییست که تنها خدا بیت آخرش را می داند.
بیا و حسن ختام زمان باش . . .
.
.
.
خوب است ما هم مثل باران حس بگیریم
هر شب سراغی از گل نرگس بگیریم
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
انتظار، فاصله اى است میان دو جمعه: جمعه ولادت و جمعه ظهور…
خدایا! این فاصله را کمتر و کمتر کن و چشمان مارا به نور جمالش بنواز
(آمین)
.
.
.
قیامت قامت و قامت قیامت
قیامت می کند آن قد و قامت
موذن گر ببیند قامتت را
به قد قامت بماند تا قیامت
.
.
.
بخوانید یاران، همه دلداران
سرود هم عهدی در فراق جانان
می خوانم هر شب، شعر هم عهدی
شب جمعه منم و ذکر یا مهدی
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
صدای آمدنت را به گوش ما برسان!
زمان غیبت خود را به انتها برسان
کنار تربت زهرا به وقت نا فله ات
دعای خویش را به یاری این گدا برسان!
.
.
.
ای دل اگر عاشقی، در پی دلدار باش/ بر در دل روز و شب منتظر یار باش
دلبر تو جاودان بر در دل حاظر است / روزن دل بر گشا، منتظر یار باش . . .
یا مهدی
.
.
.
بیا دو باره پاک کن زجاده ها غبار را
به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!
تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو
بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را!
.
.
.
تو همچو بوی محبت زپشت پنجره ها
درون ذهن شقایق خطور خواهی کرد
نگاه شوق وامیدم به آن دم صبحی است
که خاک را به قدومت چو طور خواهی کرد
.
.
.
بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا / بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی
شب غریبی مان می شودبه یاد تو روشن / تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی
.
.
.
یار من یوسف نیا، اینجا کسی یعقوب نیست/ لحظه ای چشمانشان، از دوریت مرطوب نیست
ای گل زیبای من، از غربتت اشکی نریخت/ نازنین،اینجا خداهم پیششان محبوب نیست
نوبهارم،درفراقت هیچ کس محزون نشد/ منجی انسانییت،اینجا شرایط جور نیست
گرچه در هر جمعه ای، زیبا، دعایت میکنند/ این دعاها بر زبان است؛ جنسشان مرغوب نیست
کاش این جمعه بگویند به تبریک حضورش صلوات
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
به پای مهدی، همه سربازیم / ز ارکان ابر قدرت قرار اندازیم
ما خمارانیم، عبد جانانیم / تا ابد انصارالمهدی می مانیم
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
در تاک مگر شــراب پنهان نشده؟ / در غنچه مگر گُلاب پنهان نشده؟
ای بیخبران که مُنکر صبح شدید / در شب مگر آفتاب پنهان نشده؟
.
.
.
یا مهدی! ای نقطه شروع شفق، ای مجری حق
میلاد تو قصیده بی انتهاییست که تنها خدا بیت آخرش را می داند.
بیا و حسن ختام زمان باش . . .
.
.
.
خوب است ما هم مثل باران حس بگیریم
هر شب سراغی از گل نرگس بگیریم
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
انتظار، فاصله اى است میان دو جمعه: جمعه ولادت و جمعه ظهور…
خدایا! این فاصله را کمتر و کمتر کن و چشمان مارا به نور جمالش بنواز
(آمین)
.
.
.
قیامت قامت و قامت قیامت
قیامت می کند آن قد و قامت
موذن گر ببیند قامتت را
به قد قامت بماند تا قیامت
.
.
.
بخوانید یاران، همه دلداران
سرود هم عهدی در فراق جانان
می خوانم هر شب، شعر هم عهدی
شب جمعه منم و ذکر یا مهدی
اللّهم عجّل لولیک الفرج
.
.
.
صدای آمدنت را به گوش ما برسان!
زمان غیبت خود را به انتها برسان
کنار تربت زهرا به وقت نا فله ات
دعای خویش را به یاری این گدا برسان!
.
.
.
ای دل اگر عاشقی، در پی دلدار باش/ بر در دل روز و شب منتظر یار باش
دلبر تو جاودان بر در دل حاظر است / روزن دل بر گشا، منتظر یار باش . . .
یا مهدی
.
.
.
بیا دو باره پاک کن زجاده ها غبار را
به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!
تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو
بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را!
.
.
.
تو همچو بوی محبت زپشت پنجره ها
درون ذهن شقایق خطور خواهی کرد
نگاه شوق وامیدم به آن دم صبحی است
که خاک را به قدومت چو طور خواهی کرد
.
.
.
بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا / بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی
شب غریبی مان می شودبه یاد تو روشن / تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی
.
.
.
یار من یوسف نیا، اینجا کسی یعقوب نیست/ لحظه ای چشمانشان، از دوریت مرطوب نیست
ای گل زیبای من، از غربتت اشکی نریخت/ نازنین،اینجا خداهم پیششان محبوب نیست
نوبهارم،درفراقت هیچ کس محزون نشد/ منجی انسانییت،اینجا شرایط جور نیست
گرچه در هر جمعه ای، زیبا، دعایت میکنند/ این دعاها بر زبان است؛ جنسشان مرغوب نیست