آسان نیست در پس خنده های مصنوعی
گریه های دلت را ، در بی پناهیت
در پشت هزاران دروغ پنهان کنی . . .
.
.
.
هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق / هم دعا کن گره ی تازه نیفزاید عشق
شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد / شمع حق داشت ، به پروانه نمی آید عشق
.
.
.
بلبلان از روی گل مستند و ما از روی دوست / دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست
.
.
.
قسم به عشق و زندگی که ارزشش یه عالمه / قلبی که بی تو بزنه لایق آتش زدنه
.
.
.
کاش خبر از این دل تنگم داشتی / کاش خبر از غصه و آهم داشتی
این دل شده مبتلا به تو ای دوست / کاش مرهمی برای دردش داشتی
.
.
.
در خلوت من جز تو کسی راه ندارد / رخسار فریبای تو را ماه ندارد
غمنامه ی من غصه ی چشمان تو باشد / غیر از تو دلم دلبر دلخواه ندارد
.
.
.
دوست مزرعه ی سرسبزی است که با امید و عشق
در آن بذر می افشانی و با سپاس آن را درو میکنی
.
.
.
وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا
هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا
.
.
.
کاش میشد در سایه ی مژگانت
لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم
.
.
.
مثل فرشته ها شده ای احتیاط کن / زیبا و با صفا شده ای احتیاط کن
چندیست که احساس می کنم / عزیزتر از جان ما شده ای ، احتیاط کن
.
گریه های دلت را ، در بی پناهیت
در پشت هزاران دروغ پنهان کنی . . .
.
.
.
هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق / هم دعا کن گره ی تازه نیفزاید عشق
شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد / شمع حق داشت ، به پروانه نمی آید عشق
.
.
.
بلبلان از روی گل مستند و ما از روی دوست / دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست
.
.
.
قسم به عشق و زندگی که ارزشش یه عالمه / قلبی که بی تو بزنه لایق آتش زدنه
.
.
.
کاش خبر از این دل تنگم داشتی / کاش خبر از غصه و آهم داشتی
این دل شده مبتلا به تو ای دوست / کاش مرهمی برای دردش داشتی
.
.
.
در خلوت من جز تو کسی راه ندارد / رخسار فریبای تو را ماه ندارد
غمنامه ی من غصه ی چشمان تو باشد / غیر از تو دلم دلبر دلخواه ندارد
.
.
.
دوست مزرعه ی سرسبزی است که با امید و عشق
در آن بذر می افشانی و با سپاس آن را درو میکنی
.
.
.
وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا
هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا
.
.
.
کاش میشد در سایه ی مژگانت
لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم
.
.
.
مثل فرشته ها شده ای احتیاط کن / زیبا و با صفا شده ای احتیاط کن
چندیست که احساس می کنم / عزیزتر از جان ما شده ای ، احتیاط کن
.