استان كرمانشاه با مساحتی معادل 43424 كیلومتر مربع در غرب ایران واقع شده است. براساس آخرین تقسیمات اداری و كشوری در سال 1375 ، شهرستان‌های استان كرمانشاه عبارتند از:
اسلام آباد غرب، پاوه، ثلاث باباجانی، دالاهو، روانسر جوانرود، سرپل ذهاب، سنقر، صحنه، قصرشیرین، كرمانشاه، كنگاور، گیلان غرب و هرسین. این استان ازشمال به استان كردستان، از جنوب به استان‌های لرستان و ایلام، از شرق به استان همدان و از غرب به كشورعراق محدود شده است.
استان كرمانشاه در سال 1375 ، حدود 1596788 نفر جمعیت داشت كه از این تعداد 61/75 درصد درنقاط شهری و 37/7 درصد در نقاط روستایی سكونت داشته و بقیه غیر ساكن بودند. استان كرمانشاه مابین فلات ایران و جلگه بین النهرین در یك ناحیه كوهستانی قرار دارد و سراسر آن را قلل و ارتفاعات سلسله جبال زاگرس فرا گرفته است. در بخش‌هایی از دامنه‌های كم شیب و گسترده این كوهستان زمین‌های كم ارتفاع و جلگه‌های آبرفتی به وجود آمده است.
تاريخچه
اقوام مهاجر "گوتي يا كاسي" در هزاره سوم و چهارم قبل از ميلاد در كوهساران زاگرس سكونت داشتند و سرانجام بين النهرين را تصرف كردند. به استناد كتيبه‌هاي بابل، آشور و عيلام، طوايفي به نام‌هاي لولوبي، گوتي، فايري، آمودا و پارسِوا نيز در دامنه‌هاي زاگرس ساكن بوده‌اند.
لولوبي‌ها يا لولوها اجداد لرها محسوب مي‌شوند و در زمان‌هاي گذشته در ذهاب، شهرزور و سليمانيه زندگي مي‌كرده‌اند. براي نخستين بار نام ماد به صورت "آماده‌اي" در حملات آشوريان به نواحي كردستان فعلي ذكرگرديده است. بنابراين مي‌توان دريافت كه از هزار سال قبل از ميلاد قوم ماد در دامنه‌هاي زاگرس سكونت داشته است. غير از مادها، دو طايفه ديگر به نام پارس‌ها و كردها نيز در شمار ساكنان دامنه‌هاي زاگرس ذكر شده است. ساخت شهر كرمانشاه به بهرام، شاه ساساني منسوب است كه در روزگار پدر فرمانروايي ايالت كرمان را داشت و بدين جهت به «كرمانشاه» لقب يافته بود. كرمانشاه پس از شكست ايرانيان در نهاوند به تصرف عرب‌ها درآمد. درقرن چهارم هجري قمري سلسله كوچكي از اكراد به نام حسنويه در ولايت غرب استقلال يافتند. مؤسس اين سلسله، نزديك 50 سال حكمفرمايي كرد و قلعه بزرگ سرماج را در مجاورت دينور به عنوان مقر و محل دفاين و نفايس خود قرار داد. در سال 441 ه . ق سلطان طغرل سلجوقي صد هزار سپاهي به تسخير قلعه سرماج فرستاد و پس از 4 سال آن را تسخير كرد. در دوره سلجوقيان، كرمانشاه شهري آباد بود و خليفه عباسي براي مقابله با مسعود سلجوقي بدين شهر لشكر كشيد.
در دوره مغول و در حمله هلاكو به بغداد، اين شهر آسيب فراوان ديد. اين منطقه در دوره تيموريان، در شمار بلاد همدان به شمار مي‌آمد و در قرون نهم و دهم هجري، بارها مورد تهاجم عثمانيها قرار گرفت. به گفته سياحان خارجي، در روزگار صفويه، كرمانشاه شهري پرنعمت و آباد بود وكاروانسراها و پل‌هاي متعدد داشت. خاصه آن كه به علّت علاقه شديد صفويه به اماكن متبركه و اهميّت ارتباطي آن با كربلا و نجف، اين شهر رونق فراوان يافت. در زمان حكومت نادر ، قلعه قديمي شهر ويران و قلعه‌اي ديگرساخته شد. كريمخان زند، كرمانشاه را تصرف كرد و بالاخره كرمانشاه در عهد قاجار مركز ولايات غرب و والي‌نشين شد. محمّد علي ميرزاي دولتشاه، فرزند فتحعليشاه، براي مقابله با عثمانيها در شهر كرمانشاه استقرار گرفت. مردم استان كرمانشاه همانند ديگر شهرهاي ايران، در جنبش مشروطيت، نقش فعالي داشتند.
كرمانشاه درجنگهاي جهاني اوّل و دوم به تصرف قواي بيگانه درآمد. كرمانشاه امروزي استاني آباد است و مركز آن شهركرمانشاه مي‌باشد.استان كرمانشاه از مناطق كردنشين سرزمين ايران است. زبان كردي از خويشاوندان نسبي زبان فارسي است ومشابهت‌هاي فراوان با قواعد دستوري و ديگر خصوصيات زبان فارسي دارد. زبان كردي گويش‌هاي متفاوتي دارد كه از مهّمترين آن‌ها مي‌توان به گويش‌هاي كلهري، اورامي، سوراني (جافي)، لكي و گويش فارسي اشاره كرد. نژاد مردم استان كرمانشاه آريايي است. بر بستر خصوصيات قومي، نژادي، زباني و باورهاي مذهبي مردم كرمانشاه نظام فرهنگي مردم استان شكل گرفته و شاعران و نويسندگان مشهوري از آن برخواسته‌اند.
ديدني هاي كرمانشاه
پل کهنه، تکیه بیگلر بیگی، تکیه معاون الملک، حمام حاج شهباز خان، حمام حسن خان، خانه رنده کش، خانه سیدین ، خانه معین الکتاب، شکار گاه خسرو پرویز، طاق بستان، کلیسای پنطی کاستی، کلیسای قلب مقدس مسیح، مسجد جامع، مسجد حاج شهبار خان، مسجد شافعی، مقبره آل آقا، غار دو اشکفت، پارک جنگلی شرقی طاق بستان، پارک دریاچه قره سو، پارک شیرین، پارک کوهستان، موزه تاریخ طبیعی، موزه مردم شناسی، موزه تمبر، پل بیستون، پل خسرو، غار شکارچیان، ار مر تاریک، غار مر آفتاب، کاروانسرای شاه عباسی، کاروانسرای ایلخانی، قش برجسته بلاش، نقش برجسته مهرداد دوم، مجسمه هرکول، قوری قلعه، طویله سوراخ، وزین مرخیل، منطقه حفاظت شده بیستون
هتل هاي كرمانشاه
هتل چهار ستاره آزادگان
هتل چهار ستاره جمشيد
اسلام آباد غرب، پاوه، ثلاث باباجانی، دالاهو، روانسر جوانرود، سرپل ذهاب، سنقر، صحنه، قصرشیرین، كرمانشاه، كنگاور، گیلان غرب و هرسین. این استان ازشمال به استان كردستان، از جنوب به استان‌های لرستان و ایلام، از شرق به استان همدان و از غرب به كشورعراق محدود شده است.
استان كرمانشاه در سال 1375 ، حدود 1596788 نفر جمعیت داشت كه از این تعداد 61/75 درصد درنقاط شهری و 37/7 درصد در نقاط روستایی سكونت داشته و بقیه غیر ساكن بودند. استان كرمانشاه مابین فلات ایران و جلگه بین النهرین در یك ناحیه كوهستانی قرار دارد و سراسر آن را قلل و ارتفاعات سلسله جبال زاگرس فرا گرفته است. در بخش‌هایی از دامنه‌های كم شیب و گسترده این كوهستان زمین‌های كم ارتفاع و جلگه‌های آبرفتی به وجود آمده است.
تاريخچه
اقوام مهاجر "گوتي يا كاسي" در هزاره سوم و چهارم قبل از ميلاد در كوهساران زاگرس سكونت داشتند و سرانجام بين النهرين را تصرف كردند. به استناد كتيبه‌هاي بابل، آشور و عيلام، طوايفي به نام‌هاي لولوبي، گوتي، فايري، آمودا و پارسِوا نيز در دامنه‌هاي زاگرس ساكن بوده‌اند.
لولوبي‌ها يا لولوها اجداد لرها محسوب مي‌شوند و در زمان‌هاي گذشته در ذهاب، شهرزور و سليمانيه زندگي مي‌كرده‌اند. براي نخستين بار نام ماد به صورت "آماده‌اي" در حملات آشوريان به نواحي كردستان فعلي ذكرگرديده است. بنابراين مي‌توان دريافت كه از هزار سال قبل از ميلاد قوم ماد در دامنه‌هاي زاگرس سكونت داشته است. غير از مادها، دو طايفه ديگر به نام پارس‌ها و كردها نيز در شمار ساكنان دامنه‌هاي زاگرس ذكر شده است. ساخت شهر كرمانشاه به بهرام، شاه ساساني منسوب است كه در روزگار پدر فرمانروايي ايالت كرمان را داشت و بدين جهت به «كرمانشاه» لقب يافته بود. كرمانشاه پس از شكست ايرانيان در نهاوند به تصرف عرب‌ها درآمد. درقرن چهارم هجري قمري سلسله كوچكي از اكراد به نام حسنويه در ولايت غرب استقلال يافتند. مؤسس اين سلسله، نزديك 50 سال حكمفرمايي كرد و قلعه بزرگ سرماج را در مجاورت دينور به عنوان مقر و محل دفاين و نفايس خود قرار داد. در سال 441 ه . ق سلطان طغرل سلجوقي صد هزار سپاهي به تسخير قلعه سرماج فرستاد و پس از 4 سال آن را تسخير كرد. در دوره سلجوقيان، كرمانشاه شهري آباد بود و خليفه عباسي براي مقابله با مسعود سلجوقي بدين شهر لشكر كشيد.
در دوره مغول و در حمله هلاكو به بغداد، اين شهر آسيب فراوان ديد. اين منطقه در دوره تيموريان، در شمار بلاد همدان به شمار مي‌آمد و در قرون نهم و دهم هجري، بارها مورد تهاجم عثمانيها قرار گرفت. به گفته سياحان خارجي، در روزگار صفويه، كرمانشاه شهري پرنعمت و آباد بود وكاروانسراها و پل‌هاي متعدد داشت. خاصه آن كه به علّت علاقه شديد صفويه به اماكن متبركه و اهميّت ارتباطي آن با كربلا و نجف، اين شهر رونق فراوان يافت. در زمان حكومت نادر ، قلعه قديمي شهر ويران و قلعه‌اي ديگرساخته شد. كريمخان زند، كرمانشاه را تصرف كرد و بالاخره كرمانشاه در عهد قاجار مركز ولايات غرب و والي‌نشين شد. محمّد علي ميرزاي دولتشاه، فرزند فتحعليشاه، براي مقابله با عثمانيها در شهر كرمانشاه استقرار گرفت. مردم استان كرمانشاه همانند ديگر شهرهاي ايران، در جنبش مشروطيت، نقش فعالي داشتند.
كرمانشاه درجنگهاي جهاني اوّل و دوم به تصرف قواي بيگانه درآمد. كرمانشاه امروزي استاني آباد است و مركز آن شهركرمانشاه مي‌باشد.استان كرمانشاه از مناطق كردنشين سرزمين ايران است. زبان كردي از خويشاوندان نسبي زبان فارسي است ومشابهت‌هاي فراوان با قواعد دستوري و ديگر خصوصيات زبان فارسي دارد. زبان كردي گويش‌هاي متفاوتي دارد كه از مهّمترين آن‌ها مي‌توان به گويش‌هاي كلهري، اورامي، سوراني (جافي)، لكي و گويش فارسي اشاره كرد. نژاد مردم استان كرمانشاه آريايي است. بر بستر خصوصيات قومي، نژادي، زباني و باورهاي مذهبي مردم كرمانشاه نظام فرهنگي مردم استان شكل گرفته و شاعران و نويسندگان مشهوري از آن برخواسته‌اند.
ديدني هاي كرمانشاه
پل کهنه، تکیه بیگلر بیگی، تکیه معاون الملک، حمام حاج شهباز خان، حمام حسن خان، خانه رنده کش، خانه سیدین ، خانه معین الکتاب، شکار گاه خسرو پرویز، طاق بستان، کلیسای پنطی کاستی، کلیسای قلب مقدس مسیح، مسجد جامع، مسجد حاج شهبار خان، مسجد شافعی، مقبره آل آقا، غار دو اشکفت، پارک جنگلی شرقی طاق بستان، پارک دریاچه قره سو، پارک شیرین، پارک کوهستان، موزه تاریخ طبیعی، موزه مردم شناسی، موزه تمبر، پل بیستون، پل خسرو، غار شکارچیان، ار مر تاریک، غار مر آفتاب، کاروانسرای شاه عباسی، کاروانسرای ایلخانی، قش برجسته بلاش، نقش برجسته مهرداد دوم، مجسمه هرکول، قوری قلعه، طویله سوراخ، وزین مرخیل، منطقه حفاظت شده بیستون
هتل هاي كرمانشاه
هتل چهار ستاره آزادگان
هتل چهار ستاره جمشيد