Maryam
متخصص بخش ادبیات
جام جم آنلاين: در هفته‌هاي قبل به علل تاخير افراد مبتلا به سكته مغزي در مراجعه به اورژانس اشاره و در ادامه به علائم و نشانه‌ها پرداخته شد. اما بعد از شناسايي و تشخيص چه بايد كرد؟
نخستين اقدام اطلاع‌رساني به اورژانس پيش بيمارستاني (115) است كه آنها براي انجام سنجش قندخون و دادن اكسيژن به بيمار داراي امكاناتي هستند. مهم انتقال بيماران به مركزي است كه داراي وسايل تشخيصي و درماني لازم بوده و بيمار به منظور اقدامات لازم نيازمند انتقال بين بيمارستاني نباشد. به فرض بيمارستان بايد داراي دستگاه سي‌تي‌اسكن باشد.
بهتر است براي بيماران اقدام به سنجش اشباع اكسيژن از طريق پايانه‌هاي متصل شونده به بند انتهايي انگشت كرد. اگر اين وسيله در دسترس نيست يا اشباع اكسيژن كمتر از 92 درصد است به بيمار اكسيژن بدهيد.
بسيار ديده شده كه پرسنل اورژانس يا همراهان بيمار اقدام به گرفتن فشار از بيمار مي‌كنند و با ديدن اعداد بالا سريعا فشار بيمار را پايين مي‌آورند، در صورتي كه علت فشار بالا در افراد مبتلا به سكته مغزي جهت جبران كاهش خون‌رساني است.
در اين بيماران فشار درون مغز بالا مي‌رود و خون‌رساني در كل مغز كاهش مي‌يابد. بدن براي جبران اين مساله با افزايش فشارخون بر مقاومت موجود غلبه مي‌كند. به همين دليل، كاهش فشار به اين مكانيسم هوشمندانه بدن آسيب رسانده و مغز را درگير كاهش خون‌رساني شديد مي‌كند. استفاده از داروهاي خود بيمار يا دارويي جديد نيز تا قبل از تاييد تشخيص قدغن است.
براي تشخيص، بيماران نيازمند عكسبرداري از مغز به روش سي‌تي‌اسكن هستند. اگر در سي‌تي‌اسكن خونريزي وجود نداشته باشد، آسپيرين براي جلوگيري از بروز لخته مجدد در عروق مغزي تجويز مي‌شود.
بيماران نياز به مصرف آسپيرين 325 ميلي گرم در روز دارند كه از ميزان مصرفي آسپيرين در سكته‌هاي قلبي بيشتر است. بيماران ديابتي نيز نيازمند كنترل قند خون در محدوده طبيعي هستند.
در بيماراني كه دماي بدنشان به بالاي ْ5/37 سانتي‌گراد مي‌رسد بايد تب را كنترل كرد. افزايش درمان با افزايش ناخوشي و مرگ بيماران همراه است.
در نظر داشته باشيد تمام بيماران مبتلا به سكته‌هاي مغزي مستعد تشنج نيستند و نيازي به درمان با داروهاي ضدتشنج ندارند، مگر اين‌كه تشنج در آنها بروز كند يا خونريزي مغزي داشته باشند. در اين شرايط براي پيشگيري از بروز تشنج اقدام به تجويز فني توئين مي‌كنند.
براي شروع غذا در اين بيماران بايد با رژيم مايعات شروع كرد. اگر پس از نوشيدن مايعات علامتي از عدم تحمل و بروز سرفه ديده نشد مي‌توان رژيم غذايي محتوي جامدات را شروع كرد.
براي دادن آسپيرين مي‌توان آن را با مربا مخلوط كرد و به بيمار داد تا قابل تحمل شود و خطري براي بيمار در موقع بلع ايجاد نكند.
نخستين اقدام اطلاع‌رساني به اورژانس پيش بيمارستاني (115) است كه آنها براي انجام سنجش قندخون و دادن اكسيژن به بيمار داراي امكاناتي هستند. مهم انتقال بيماران به مركزي است كه داراي وسايل تشخيصي و درماني لازم بوده و بيمار به منظور اقدامات لازم نيازمند انتقال بين بيمارستاني نباشد. به فرض بيمارستان بايد داراي دستگاه سي‌تي‌اسكن باشد.
بهتر است براي بيماران اقدام به سنجش اشباع اكسيژن از طريق پايانه‌هاي متصل شونده به بند انتهايي انگشت كرد. اگر اين وسيله در دسترس نيست يا اشباع اكسيژن كمتر از 92 درصد است به بيمار اكسيژن بدهيد.
بسيار ديده شده كه پرسنل اورژانس يا همراهان بيمار اقدام به گرفتن فشار از بيمار مي‌كنند و با ديدن اعداد بالا سريعا فشار بيمار را پايين مي‌آورند، در صورتي كه علت فشار بالا در افراد مبتلا به سكته مغزي جهت جبران كاهش خون‌رساني است.
در اين بيماران فشار درون مغز بالا مي‌رود و خون‌رساني در كل مغز كاهش مي‌يابد. بدن براي جبران اين مساله با افزايش فشارخون بر مقاومت موجود غلبه مي‌كند. به همين دليل، كاهش فشار به اين مكانيسم هوشمندانه بدن آسيب رسانده و مغز را درگير كاهش خون‌رساني شديد مي‌كند. استفاده از داروهاي خود بيمار يا دارويي جديد نيز تا قبل از تاييد تشخيص قدغن است.
براي تشخيص، بيماران نيازمند عكسبرداري از مغز به روش سي‌تي‌اسكن هستند. اگر در سي‌تي‌اسكن خونريزي وجود نداشته باشد، آسپيرين براي جلوگيري از بروز لخته مجدد در عروق مغزي تجويز مي‌شود.
بيماران نياز به مصرف آسپيرين 325 ميلي گرم در روز دارند كه از ميزان مصرفي آسپيرين در سكته‌هاي قلبي بيشتر است. بيماران ديابتي نيز نيازمند كنترل قند خون در محدوده طبيعي هستند.
در بيماراني كه دماي بدنشان به بالاي ْ5/37 سانتي‌گراد مي‌رسد بايد تب را كنترل كرد. افزايش درمان با افزايش ناخوشي و مرگ بيماران همراه است.
در نظر داشته باشيد تمام بيماران مبتلا به سكته‌هاي مغزي مستعد تشنج نيستند و نيازي به درمان با داروهاي ضدتشنج ندارند، مگر اين‌كه تشنج در آنها بروز كند يا خونريزي مغزي داشته باشند. در اين شرايط براي پيشگيري از بروز تشنج اقدام به تجويز فني توئين مي‌كنند.
براي شروع غذا در اين بيماران بايد با رژيم مايعات شروع كرد. اگر پس از نوشيدن مايعات علامتي از عدم تحمل و بروز سرفه ديده نشد مي‌توان رژيم غذايي محتوي جامدات را شروع كرد.
براي دادن آسپيرين مي‌توان آن را با مربا مخلوط كرد و به بيمار داد تا قابل تحمل شود و خطري براي بيمار در موقع بلع ايجاد نكند.
دكتر بهروز هاشمي
متخصص طب اورژانس
متخصص طب اورژانس
آخرین ویرایش: