ستان
بازیهای المپیک که به عنوان بزرگترین جشنواره ورزشی هر چهار سال یکبار در یک کشور دنیا برگزار می‌شود با آنکه در روزگاران گذشته بسیار دور که پیشرفت‌های علم و صنعت تا این اندازه نبود و همه چیز ابتدایی می‌نمود تفاوتی بسیاری یافته که این دگرگونی در زمینه‌های گوناگون را حتی در صد ساله اخیر می‌توان دید.
آنچه در سال 1896 میلادی در آتن به نام بازیهای جدید المپیک برگزار شد با آنچه در مونیخ، مونترال، مسکو و لس آنجلس انجام شد، قابل قیاس نیست.
پژوهشگران بیش از یک قرن است که در زمینه پیدایش بازیهای باستان در یونان به کاوش پرداخته و همه ساله صد‌ها کتاب و رساله و فیلم تهیه و تدوین کند ولی خلاصه کلام اینکه نویسندگان دهه اول آنچه به رشته تحریر درآورده اند امروز هم معتبر و پا برجا است زیرا زمینه تحقیق وقتی بر یک مدار باشد و گذشته به درستی روشن نباشد، نتایج حاصله نیز هم شکل و یکسان خواهد بود و به ناچار از همان گذرگاه ما هم این مراسم سنتی و باستانی را مورد تحلیل قرار می‌دهیم.
المپیک باستانی یونانیان
از جشنهای معروف یونانیان جشن المپیك بوده است كه اغلب بخاطر پیروزی در جنگ یا بزرگداشت روزهای تولد و مرگ پادشاهان و بزرگان در هر 4 سال یكبار برگزار می‌شد.
آن مسابقه‌ها در حدود هزار و دویست سال بدون اینکه حتی یک وقفه در جریان مسابقات ایجاد شود ادامه داشته است. در این شرایط باید گروهی را به نظر آوریم که هر چهار سال یکبار گرد هم می‌آیند اینان از همه نقاط یونان و تمام مدیترانه به دشت «المپیا» روی می‌آورند و تنها ورزشکاران شرکت کننده نبودند عده ای هم مردان برجسته دیار خود بودند.
همانطور که گفته شد المپیك باستان در محلی بنام المپیا برگزار می‌شد. المپیا پناهگاه مقدس اساطیر یونان بوده است كه بر قله‌های كوه المپیوس قرار داشته است. همچنین محلی كه بازیها در آنجا برگزار می‌شد به علت موقعیت خاص جغرافیائی افراد زیادی را بسوی خود جلب می‌كرد و به همین سبب افراد در مجاورت یكدیگر به مفهوم واقعی صمیمیت و دوستی پی می‌بردند و با یكدیگر همكاری بیشتری می‌كردند. در گوشه میدان المپیا گذرگاهی به نام «کریپت» که معنی آن «گذرگاه پنهان» است وجود داشت که به استادیوم می‌رسد بر روی دیوار‌ها آثاری از مجسمه‌های گچی دیده می‌شود از این کوچه هزاران ورزشکار عبور کرده اند که حالا دیگر آثاری از آنان نمی‌توان یافت.
در کنار میدان مسابقه چهار دیوار سر پوشیده ای وجود داشته که کشتی گیران در آنجا به بدن خود روغن زیتون مالیده و خود را آماده می‌ساخته اند. این سالن با میدان مرتبط بود و در کنار آن منبع کوچکی قرار داده بودند تا کشتی گیران بدن‌های آغشته به شن نرم و روغن را شست و شو دهند و پاک کنند و از دالان‌ها و کوچه‌های سر بسته می‌گذشته اند.