امام صادق نسبش به امیرمؤمنین علی بن ابی طالب (خدا از او راضی باد) برمی گردد، از جمله سادات اهل بیت می باشد، و او أبو عبد الله جعفر بن محمد باقر بن علی زین العابدین بن حسین بن علی بن أبی طالب (خداوند از همه آن ها راضی باد) است.
و نسب مادری او به أبو بکر رضی الله عنه، مادرش أم فروة بنت قاسم بن محمد بن أبی بکر رضی الله عنهم أجمعین است.
از جمله دانشمندان بزرگ شهر مدینه بود، وی متواضع ترین و مهربان ترین و همنواترین علماء با مردم بود. به صورت فطری و ذاتی، ویژگی های خاندان نبوت در او تجلی داشت. به هنگام سخن گفتن، راستگو بود و مردم را بر خویش مقدم می داشت.
امام ذهبی در کتاب خود «سیر أعلام النبلاء» از عمرو بن أبی مقدام نقل می کند: هنگامی که به جعفر بن محمد می نگریستم، این موضوع را می فهمیدم که او از نسل پیامبران است.
اهل تشیع او را ششمین امام خویش می دانند. حلقه فقهی ایشان در مدینه، دانشمندان مسلمان سایر مذاهب را به خود جذب می کرد، و دو امام از چهار امام اهل سنت یعنی ابوحنیفه نعمان و مالک بن انس نزد او درس می خوانند.
مناظراتی که در حلقه فقهی امام صادق در جریان بود در تأسیس مذاهب اسلامی معروف امروز سهم داشت، جلسات ایشان به مناظره های حرفه ای و علمی و همچنین دلیل در مقابل دلیل مشهور بود. حلقه های درس آن دوره تاریخی به دلیل پرداختن به علوم دنیایی و دینی متمایز بود.
منابع تاریخی یادآور شده اند: این برهه ی تاریخی مباحث علوم دنیایی مثل شیمی و فلسفه و نجوم در خلافت اسلامی به شدت رواج داشته است. از جمله دانشمندان بزرگی که به حلقه های درس امام صادق ملحق شد: شیمیدان جابر بن حیان بود. از جمله حکایاتی که در این باره بیان شده است: یکی از دانشجویان فلسفه، شکی را در این آیه مطرح کرد.«به زودی کسانی را که به آیات ما کفر ورزیده اند، در آتش (سوزان) در آوریم که هر چه پوستشان بریان گردد، پوست های دیگری بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند. آری خداوند توانای حکیم است». ( نساء/۵۶ )
این دانشجو پرسید: پوستی که بر روی پوست اصلی قرار می گیرد همان پوستی نیست که سرپیچی و گناه کرده، پس چگونه سوزاندن آن با آتش درست می باشد؟
امام پاسخ داد: اگر آجری بر روی آن، آب ریخته و با آن ترکیب شود و بار دیگر به صورت همان آجر قالب گردد. آیا آن از نظر وحدت ماده همان آجر (اولیه) است، یا به دلیل شکل جدیدش چیزی غیر از آجر می باشد.
امام صادق به علم فراوان خویش می بالید و بر این حریص بود که نسل های آینده از آن استفاده کنند، و مردم را بر دانش و فراگیری آن و استفاده از دانشمندان تشویق می کرد، و می فرمود: بپرسید قبل از اینکه مرا از دست دهید، هیچ کس مانند سخنان من بعد از من با شما سخن نمی گوید. از سوی دیگر، امام صادق از هوش و حکمت ممتازی بهره مند بود. وی در دوره سیاسی پر بحرانی زندگی می کرد. در واقع در این دوره، شاهد سقوط دولت اموی و قیام دولت عباسی هستیم. در این مدت زمان، امام توانست فاصله ی مناسبی را با حاکم داشته باشد، این در حالی بود که حاکمان اموی و عباسی جهت نزدیکی به ایشان به دلایل سیاسی و انسانی تلاش بسیار کردند؛ اما امام ترجیح دادند تمام وقت خود را صرف علم کند و توانست در فضایی دور از میدان سیاست باقی بماند.
لینک منبع عربی: الجزیرة
تابش
و نسب مادری او به أبو بکر رضی الله عنه، مادرش أم فروة بنت قاسم بن محمد بن أبی بکر رضی الله عنهم أجمعین است.
از جمله دانشمندان بزرگ شهر مدینه بود، وی متواضع ترین و مهربان ترین و همنواترین علماء با مردم بود. به صورت فطری و ذاتی، ویژگی های خاندان نبوت در او تجلی داشت. به هنگام سخن گفتن، راستگو بود و مردم را بر خویش مقدم می داشت.
امام ذهبی در کتاب خود «سیر أعلام النبلاء» از عمرو بن أبی مقدام نقل می کند: هنگامی که به جعفر بن محمد می نگریستم، این موضوع را می فهمیدم که او از نسل پیامبران است.
اهل تشیع او را ششمین امام خویش می دانند. حلقه فقهی ایشان در مدینه، دانشمندان مسلمان سایر مذاهب را به خود جذب می کرد، و دو امام از چهار امام اهل سنت یعنی ابوحنیفه نعمان و مالک بن انس نزد او درس می خوانند.
مناظراتی که در حلقه فقهی امام صادق در جریان بود در تأسیس مذاهب اسلامی معروف امروز سهم داشت، جلسات ایشان به مناظره های حرفه ای و علمی و همچنین دلیل در مقابل دلیل مشهور بود. حلقه های درس آن دوره تاریخی به دلیل پرداختن به علوم دنیایی و دینی متمایز بود.
منابع تاریخی یادآور شده اند: این برهه ی تاریخی مباحث علوم دنیایی مثل شیمی و فلسفه و نجوم در خلافت اسلامی به شدت رواج داشته است. از جمله دانشمندان بزرگی که به حلقه های درس امام صادق ملحق شد: شیمیدان جابر بن حیان بود. از جمله حکایاتی که در این باره بیان شده است: یکی از دانشجویان فلسفه، شکی را در این آیه مطرح کرد.«به زودی کسانی را که به آیات ما کفر ورزیده اند، در آتش (سوزان) در آوریم که هر چه پوستشان بریان گردد، پوست های دیگری بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند. آری خداوند توانای حکیم است». ( نساء/۵۶ )
این دانشجو پرسید: پوستی که بر روی پوست اصلی قرار می گیرد همان پوستی نیست که سرپیچی و گناه کرده، پس چگونه سوزاندن آن با آتش درست می باشد؟
امام پاسخ داد: اگر آجری بر روی آن، آب ریخته و با آن ترکیب شود و بار دیگر به صورت همان آجر قالب گردد. آیا آن از نظر وحدت ماده همان آجر (اولیه) است، یا به دلیل شکل جدیدش چیزی غیر از آجر می باشد.
امام صادق به علم فراوان خویش می بالید و بر این حریص بود که نسل های آینده از آن استفاده کنند، و مردم را بر دانش و فراگیری آن و استفاده از دانشمندان تشویق می کرد، و می فرمود: بپرسید قبل از اینکه مرا از دست دهید، هیچ کس مانند سخنان من بعد از من با شما سخن نمی گوید. از سوی دیگر، امام صادق از هوش و حکمت ممتازی بهره مند بود. وی در دوره سیاسی پر بحرانی زندگی می کرد. در واقع در این دوره، شاهد سقوط دولت اموی و قیام دولت عباسی هستیم. در این مدت زمان، امام توانست فاصله ی مناسبی را با حاکم داشته باشد، این در حالی بود که حاکمان اموی و عباسی جهت نزدیکی به ایشان به دلایل سیاسی و انسانی تلاش بسیار کردند؛ اما امام ترجیح دادند تمام وقت خود را صرف علم کند و توانست در فضایی دور از میدان سیاست باقی بماند.
لینک منبع عربی: الجزیرة
تابش