تیمی از محققان مؤسسه فناوری کالیفرنیا در یک گام بزرگ موفق به بازسازی پدیده‌ای در آزمایشگاه شدند که منجر به انفجار خورشیدی می‌شود.
به گزارش ایسنا، این محققان امیدوارند که کار آنها بتواند به پیش‌بینی‌های ارتقا یافته‌تر هواشناسی فضا و همچنین بهبود هشدارهای توفان‌های خورشیدی منجر شود.
از آن جایی که انتقال پلاسما از خورشید به زمین در یک فاصله زمانی صورت می‌گیرد، می‌توان با تحقیقات بیشتر تا دو روز پیش از جرقه‌های عظیم خورشیدی هشدار اعلام کرد.
پژوهش‌های حلقه پلاسمای آزمایشگاهی انجام شده توسط این محققان در مجله Physical Review Letters منتشر شده است.
این محققان دریافتند که دو نیروی مغناطیسی به کنترل رفتار حلقه‌های کمانی پلاسما می‌پردازند که از گاز داغ یونیزه تشکیل شده‌اند.
یکی از این نیروها شعاع کمان را گسترش داده و حلقه را عریض‌تر می‌کند، در حالی که نیروی دیگر به طور مستمر از دو انتهای کمان به درون حلقه پلاسما تزریق می‌کند.
این نیروی دوم تنها به تزریق میزان خاصی از پلاسما برای پایدار نگه داشتن تراکم حلقه در زمان تعریض آن می‌پردازد.
در تعریف ساده‌تر، این فرایند مانند فشار دادن یک خمیردندان به درون یک لوله از دو طرف آن است با این تفاوت که میزان مغناطیس کمی در خمیردندان وجود دارد؛ بنابراین نیروهای مغناطیسی از درون عمل می‌کنند.
این محققان در آزمایشگاه با استفاده یک پلاسمای مغناطیسی دارای نیروی پالس توانستند یک حلقه‌های پلاسما را تولید کنند.
در این تجربه، هر سه مرحله میدان مغناطیسی، گاز و ولتاژ بالا در تنها یک جرقه نور درون محفظه اتفاق افتاد. محققان از دوربین‌های سرعت بالا با *****های نوری برای ثبت رفتار پلاسماها استفاده کردند.
این *****های نوری با کدگذاری رنگی پلاسمای در جریان به وضوح این جریان را از دو طرف حلقه به نمایش گذاشتند.
این شیوه به گفته دانشمندان برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفته است.
در تصویر دوربین، پلاسمای قرمز از یک منطقه به درون حلقه جریان یافته در حالیکه پلاسمای آبی به طور همزمان از سمت دیگر به درون این حلقه تزریق شده است.
آزمایش بعدی این دانشمندان به چگونگی تعامل این حلقه‌ها با هم اختصاص خواهد داشت.
علم پرس
به گزارش ایسنا، این محققان امیدوارند که کار آنها بتواند به پیش‌بینی‌های ارتقا یافته‌تر هواشناسی فضا و همچنین بهبود هشدارهای توفان‌های خورشیدی منجر شود.
پژوهش‌های حلقه پلاسمای آزمایشگاهی انجام شده توسط این محققان در مجله Physical Review Letters منتشر شده است.
این محققان دریافتند که دو نیروی مغناطیسی به کنترل رفتار حلقه‌های کمانی پلاسما می‌پردازند که از گاز داغ یونیزه تشکیل شده‌اند.
یکی از این نیروها شعاع کمان را گسترش داده و حلقه را عریض‌تر می‌کند، در حالی که نیروی دیگر به طور مستمر از دو انتهای کمان به درون حلقه پلاسما تزریق می‌کند.
این نیروی دوم تنها به تزریق میزان خاصی از پلاسما برای پایدار نگه داشتن تراکم حلقه در زمان تعریض آن می‌پردازد.
در تعریف ساده‌تر، این فرایند مانند فشار دادن یک خمیردندان به درون یک لوله از دو طرف آن است با این تفاوت که میزان مغناطیس کمی در خمیردندان وجود دارد؛ بنابراین نیروهای مغناطیسی از درون عمل می‌کنند.
این محققان در آزمایشگاه با استفاده یک پلاسمای مغناطیسی دارای نیروی پالس توانستند یک حلقه‌های پلاسما را تولید کنند.
در این تجربه، هر سه مرحله میدان مغناطیسی، گاز و ولتاژ بالا در تنها یک جرقه نور درون محفظه اتفاق افتاد. محققان از دوربین‌های سرعت بالا با *****های نوری برای ثبت رفتار پلاسماها استفاده کردند.
این *****های نوری با کدگذاری رنگی پلاسمای در جریان به وضوح این جریان را از دو طرف حلقه به نمایش گذاشتند.
این شیوه به گفته دانشمندان برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفته است.
در تصویر دوربین، پلاسمای قرمز از یک منطقه به درون حلقه جریان یافته در حالیکه پلاسمای آبی به طور همزمان از سمت دیگر به درون این حلقه تزریق شده است.
آزمایش بعدی این دانشمندان به چگونگی تعامل این حلقه‌ها با هم اختصاص خواهد داشت.
علم پرس