فحش دادن و دشنام عملی زشت و گناه مسلم است و هرگز درخور اهل ایمان و انسان های خدا جو و با وقار و مودب به ادب اسلامی نمی باشد. مقابله به مثل در امثال این مورد كه گناه و زشتی آن مسلم است، نیز شایسته مومن نیست، بهترین برخورد با آدم فحاش بی توجهی كریمانه به او است. قرآن كریم در صفات مومن می فرماید: « وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا»(سوره فرقان آیه72)؛ هنگامی كه با لغو برخورد می كنند، كریمانه از آن عبور می كنند.
فحش دادن و دشنام عملی زشت و گناه مسلم است و هرگز درخور اهل ایمان و انسان های خدا جو و با وقار و مودب به ادب اسلامی نمی باشد. مقابله به مثل در امثال این مورد كه گناه و زشتی آن مسلم است، نیز شایسته مۆمن نیست، بهترین برخورد با آدم فحاش بی توجهی كریمانه به او است. قرآن كریم در صفات مومن می فرماید: « وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا»(سوره فرقان آیه72) ؛ هنگامی كه با لغو برخورد می كنند، كریمانه از آن عبور می كنند.
عرض کرد: قربانت گردم مادرش زنی است از اهل «سند» و مشرک است. حضرت فرمود: مگر نمی دانی که هر ملتی برای خود ازدواجی دارد؟ از من دور شو دیگر نمی خواهم با تو باشم. حضرت این را فرمود و از آن مرد دور شد.
عمران بن نعمان به نقل از این داستان می گوید: «دیگر هرگز حضرت را با آن مرد ندیدم که راه برود و همنشین باشد.»(اصول کافی، ج 4، ص 16 )
قالَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله: سِبابُ المُۆمِنِ فُسُوقٌ وَ قَتالُهُ كُفرٌ وَ أَكلُ لَحمِهِ مِن مَعصِیَةِ اللّهِ. (بحارالانوار 75: 255 ح 39. )
رسول اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: فحش دادن به مۆمن فسق و فجور است و كشتن او كفر است و خوردن گوشت او (با غیبت كردن) گناه و نافرمانى خداست.
امام باقر علیه السلام:
إنَّ اللّهَ یُبغِضُ الفاحِشَ المُتَفَحِّشَ؛ خداوند، دشنام گوى بدزبان را دشمن مى دارد. (گزیده تحف العقول، ح157)
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «فحش دادن ظلم است و ظالم در آتش دوزخ قراردارد.»(1)
- پیامبر(صلی الله علیه و آله)- فرمود: «خداوند بهشت را حرام كرده بر هر دشنام دهنده بی آبروی بی حیائی كه از آنچه می گوید و از آنچه به او گفته می شود باكی ندارد و متأثر و ناراحت نمی شود.» (2)
- و نیز فرمود: «فحش به مۆمن مانند نزدیک شدن به مرگ است.»(4)
- همچنین فرمود، فحش به مۆمن فسق، و جنگ با او كفر است.»(5)
بهشت بر این فرد حرام است - قال رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِی قَلِیلِ الْحَیاءِ لَا یبَالِی بِمَا قَالَ وَ لَا مَا قِیلَ فِیه.
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: بهشت بر فحاش و هرزه گوى کم حیائى که باک ندارد چه میگوید و چه مىشنود حرام است. (ارشاد القلوب ج1 ص143 )
شرکت شیطان در نطفه فحاش
-وَ قَالَ الصادق (علیه السلام) مِنْ عَلَامَاتِ شِرْکِ الشَّیطَانِ الَّذِی لَا شَکَّ فِیهِ أَنْ یکُونَ الرَّجُلُ فَحَّاشاً لَا یبَالِی مَا قَالَ وَ لَا مَا قِیلَ فِیهِ فَإِنَّهُ لُعِبَ بِه.
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود؛ از نشانههائى که ثابت می‌کند شیطان در نطفه فردی شرکت دارد. این است که او فحاش باشد و باکى نداشته باشد که چه مىگوید و چه می‌شنود. (ارشاد القلوب ج1 ص143)
بدترین بندگان خدا
- وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مِنْ شَرِّ عَبِیدِ اللَّهِ مَنْ یکْرَهُ مُجَالَسَتُهُ لِفُحْشِه.
حضرت رسول فرمود: شرورترین بندگان خدا کسى است که مردم بواسطهى فحاشى او خوش ندارند که هم مجلسش باشند (ارشادالقلوب، ج1 ص143)
نکته آخر :
یادمان باشد کلمه به کلمه حرف های ما ثبت و ضبط می شود و باید پاسخگوی تک تک آن ها باشیم ، یادمان باشد جوری صحبت کنیم که فردای قیامت از الفاظی که از دهانمان خارج شده شرم زده و سرافکنده نشویم .
یادمان باشد با فحاشان و بی پروایان که هر لفظی را به راحتی بر زبان جاری می کنند همنشین نباشیم که این عمل شنیع خواه ناخواه بر ما هم تأثیر خواهد گذاشت و یادمان باشد که شأن ما والاتر از آن است که با به زبان آوردن چنین کلماتی خود را خوار و خفیف کنیم.
«مواظب گفتارمان باشیم که تبدیل به کردار ما می شود.»
پی نوشت ها:
1-كافی، ج2، ص325، وسائل، ج11، ص330
2و 3- كافی، ج2، ص323، تحف العقول، ص416
4-كافی، ج2، ص359، وسائل، ج8، ص611
5-كافی، ج 2، ص360
فاطمه محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع:
سایت عقیق
سایت پرسمان
درالحدیث