Maryam
متخصص بخش ادبیات
همه ما با واژه هایی نظیر عصر دیجیتال، عصر اینترنت، عصر ارتباطات و... آشنایی داریم و صد البته خوب می دانیم که دسترسی به کامپیوتر و اینترنت چه قدر کارهای دنیای امروز را ساده کرده است.
اما گذشته از ضرر و زیان امواج الکترومغناطیس و تولید کربن و آلودگی های زیست محیطی که بارها در باب آنها در مقالات و مجلات مختلف خوانده ایم، بسیاری از محققان بر این باور هستند که تنبلی حافظه یکی از مهمترین معایب استفاده از کامپیوتر، اینترنت و موتورهای جستجوی سریع السیر است.
به عقیده یک گروه تحقیقاتی آمریکایی، تنبلی ذهن و حافظه از دستاوردهای این عصر است چرا که ذهن ما خود به خود می آموزد به جای به خاطر سپردن اطلاعات، خیلی سریع و برای رسیدن به جواب فوری از جستجو در موتورهای قوی جستجو نظیر گوگل، استفاده کند. در واقع ذهن انسان کم کم از این ابزار جستجو نوعی حافظه جانبی برای خود می سازد و به آن تکیه می کند.
محققان طرفدار این نظریه، اعتقاد دارند انسان عصر مدرن، به جای انتقال اطلاعات به حافظه شخصی و ذخیره کردن آن در ذهن خویش، مدام در حال ذخیره کردن اطلاعات روی سایت های اینترنتی و ساختن مرجعی برای رجوع به اطلاعات است و این مساوی است با عادت ذهن به تنبلی و عدم بهره گیری از نهایت (یا شبه نهایت) پتانسیل ذهنی.
از سوی دیگر، این نظریه مخالفان خود را نیز دارد. چنان که دسته ای دیگر بر این تکیه می کنند که انسان همیشه آموخته خود را با پیشرفت های محیطی و تکنولوژی وفق داده و زندگی خود را روی بهره گیری از این پیشرفت ها تنظیم می کند. این عده بیان می کنند، در اینکه مغز ظرفیتی محدود داشته شکی نیست و انتقال کشفیات و دانسته ها به جایی خارج از مغز، از گذشته های دور انجام می شده است. کتاب ها و کتابخانه ها مثال بارز همین انتقال بوده و اصلا نوشتار به همین منظور اختراع شده است.
منبع :1دوست
اما گذشته از ضرر و زیان امواج الکترومغناطیس و تولید کربن و آلودگی های زیست محیطی که بارها در باب آنها در مقالات و مجلات مختلف خوانده ایم، بسیاری از محققان بر این باور هستند که تنبلی حافظه یکی از مهمترین معایب استفاده از کامپیوتر، اینترنت و موتورهای جستجوی سریع السیر است.
به عقیده یک گروه تحقیقاتی آمریکایی، تنبلی ذهن و حافظه از دستاوردهای این عصر است چرا که ذهن ما خود به خود می آموزد به جای به خاطر سپردن اطلاعات، خیلی سریع و برای رسیدن به جواب فوری از جستجو در موتورهای قوی جستجو نظیر گوگل، استفاده کند. در واقع ذهن انسان کم کم از این ابزار جستجو نوعی حافظه جانبی برای خود می سازد و به آن تکیه می کند.
محققان طرفدار این نظریه، اعتقاد دارند انسان عصر مدرن، به جای انتقال اطلاعات به حافظه شخصی و ذخیره کردن آن در ذهن خویش، مدام در حال ذخیره کردن اطلاعات روی سایت های اینترنتی و ساختن مرجعی برای رجوع به اطلاعات است و این مساوی است با عادت ذهن به تنبلی و عدم بهره گیری از نهایت (یا شبه نهایت) پتانسیل ذهنی.
از سوی دیگر، این نظریه مخالفان خود را نیز دارد. چنان که دسته ای دیگر بر این تکیه می کنند که انسان همیشه آموخته خود را با پیشرفت های محیطی و تکنولوژی وفق داده و زندگی خود را روی بهره گیری از این پیشرفت ها تنظیم می کند. این عده بیان می کنند، در اینکه مغز ظرفیتی محدود داشته شکی نیست و انتقال کشفیات و دانسته ها به جایی خارج از مغز، از گذشته های دور انجام می شده است. کتاب ها و کتابخانه ها مثال بارز همین انتقال بوده و اصلا نوشتار به همین منظور اختراع شده است.
منبع :1دوست