نیروی گرانش، مواد ستاره را به سمت مرکز می‌‌‌کشد. از طرف دیگر، نیروی فشار ناشی از حرکت حرارتی مولکول‌‌‌های گاز، در مقابل این کشش مقاومت می‌‌‌کند. اولین شرط تعادل این است که این نیروها در تعادل باشند.
یک عنصر استوانه‌‌‌ای از حجم را در فاصله r از مرکز ستاره در نظر بگیرید. حجم آن عبارت است از dV=dAdr ؛ که در آن، dA مساحت قاعده استوانه و dr ارتفاع آن است. از طرفی جرم این عنصر حجم dm=pdAdr است که در آن،
چگالی گاز در شعاع r ستاره می‌‌‌باشد. چنانچه جرم درون شعاع r را با M[SUB]r [/SUB]نشان دهیم، نیروی جاذبه‌‌‌ی این جرم بر عنصر حجم برابر خواهد بود با:
G ثابت گرانش است. علامت منفی در عبارت بالا بر این دلالت دارد که جهت نیرو به سمت مرکز ستاره می‌‌‌باشد. اگر فشار در سطح پایینی عنصر حجمی استوانه‌‌‌ای P بوده، در سطح بالایی P+dP باشد، نیروی خالص ناشی از فشار که بر این عنصر عمل می‌‌‌کند عبارت است از:
با توجه به اینکه فشار به‌‌‌سمت خارج کاهش می‌یابد، dP منفی و نیروی dF[SUB]p[/SUB] مثبت خواهد بود. شرط تعادل ایجاب می‌‌‌کند که برآیند نیروی وارد بر عنصر حجم صفر باشد، به عبارتی:
و یا:
یک عنصر استوانه‌‌‌ای از حجم را در فاصله r از مرکز ستاره در نظر بگیرید. حجم آن عبارت است از dV=dAdr ؛ که در آن، dA مساحت قاعده استوانه و dr ارتفاع آن است. از طرفی جرم این عنصر حجم dm=pdAdr است که در آن،
G ثابت گرانش است. علامت منفی در عبارت بالا بر این دلالت دارد که جهت نیرو به سمت مرکز ستاره می‌‌‌باشد. اگر فشار در سطح پایینی عنصر حجمی استوانه‌‌‌ای P بوده، در سطح بالایی P+dP باشد، نیروی خالص ناشی از فشار که بر این عنصر عمل می‌‌‌کند عبارت است از:
با توجه به اینکه فشار به‌‌‌سمت خارج کاهش می‌یابد، dP منفی و نیروی dF[SUB]p[/SUB] مثبت خواهد بود. شرط تعادل ایجاب می‌‌‌کند که برآیند نیروی وارد بر عنصر حجم صفر باشد، به عبارتی:
و یا: