ای سفــره ی افــطآر

[Polaris]

​

سفره افطار!​

در روز اگرچند به هجر تو گرفتار
ای سفره افطار!
​

​

جوییم وصال تو در آغاز شب تار
ای سفره افطار!
​

​

تا مهر فرو رفت، ز پی، ماه برآید
از تو خبر آید
​

​

ما مهر تو را مدت یکماه خریدار!
ای سفره افطار!
​

​

هرچند که در منزل ما نیز نکویی
بس خوش‌بر و رویی
​

​

خوشتر که رسَم من به تو در منزل اغیار!
ای سفره افطار!
​

​

از جلوه تو عشق فسونکار، فراموش!
شد یار، فراموش!
​

​

خوش‌طعم‌تراز عشقی و خوشرنگ تر از یار!
ای سفره افطار!
​

​

در دیس تو از مرغ دگر نیست نشانی
از فرط گرانی
​

​

صدحیف که امسال سبک‌تر شدی از پار!
ای سفره افطار!
​

​

با اینهمه سهمی ز خود الساعه جدا کن
نذر فقرا کن
​

​

رنگین نشو از خون دل گرسِنه؛ زنهار!
ای سفره افطار!​