"هیچوقت کاری نکن که کسی بهت بتونه بگه کاری رو نمی تونی انجام بدی، حتی من"
آ : آرامش وقتي به سراغت مي‌آيد كه تلاش كرده باشي.
ا : اعتمادبه‌نفس يك سرمايه است نه يك كلمه!
ب : براي بهتر شدن زندگي‌ات، بهتر فكر كن!
پ : چرك‌نويس‌هاي زندگي‌ات گاهي به پاك‌نويس احتياج دارند!
ت : تفاهم درك كردن نيازهاي طرف مقابل است نه دانستن نيازهاي خود!
ث : ثابت‌قدم بودن، يكي از راه‌هاي موفقيت است.
ج : جرأت با داشتن ترس به‌وجود مي‌آيد.
چ : چگونگي برخورد با مشكلات و ناكامي‌ها مهم است، نه خود مشكلات و ناكامي‌ها!
ح : حاصل هر زحمتي رحمت است؛ مطمئن باش!
خ : خداوند دنيا را به تو نشان‌مي‌دهد؛ تو خودت را به خداوند نشان بده!
د : داشتن‌ها هميشه به انسان كمك نمي‌كنند؛ گاه اين نداشتن‌هاست كه موجب خلق آثار مي‌شوند.
ذ : ذره‌ذره‌ي زندگي‌ات را شكرگزار باش!
ر : رهاشدن از درد، ابتداي پذيرفتن درد است.
ز : زشت يا زيبا؛ اين بستگي به نگاه تو دارد.
ژ : ژوليدگي و آشفتگي ظاهري مي‌تواند دليلي بر ژوليدگي و آشفتگي دروني نيز باشد؛ از پايه شروع كن تا به اصل برسي.
س : سلامتي، ثروتي‌ست كه ثروت‌هاي ديگر را جذب مي‌كند.
ش : شكرگزاري يعني رسيدن به شادكامي.
ص : صادقانه زندگي كن؛ صادقانه جواب بگير.
ض : جلوي ضرر را از هر جا بگيريم، منفعت است.
ط : طاقت‌داشتن در برابر سختي‌ها يعني روزه داشتن تا هنگام افطار (سختي‌ها مي‌روند و جسم و روح پيروز مي‌شوند.)
ظ : ظاهر و باطن اگر به هم نزديك شوند، آينه مي‌شوي!
ع : عشق به زندگي‌ست نه عادت به زندگي.
غ : غصه‌خوردن هم‌چون سبزي نشسته است؛ غصه‌ها را بشور!
ف : فاتح فرداي خود شدن، امروز را مي‌طلبد.
ق : قدرت در ديدن معايب نيست؛ در گفتن محاسن است.
ك : كمك كردن به ديگران درحقيقت، يك نوع كنترل دردهاي خودمان نيز هست.
گ : گاهي شعري زمزمه كن، عكس بگير، مهمان دعوت كن، يادداشتي بنويس، گاهي از گِله و غصه دوري كن؛ ضرر نمي‌كني!
ل : لحظه‌هاي قشنگ زندگي‌ات را تكرار كن!
م : محبت هم‌چون مادر، منتظر دعوت نمي‌ماند.
ن : نااميدي از ندانستن است!
و : وفاي‌به‌عهد اولين نشانه براي اعتماد دو قلب است.
ه : هديه‌ي خداوند به انسان ،عقل اوست.
ي : ياور هميشه همراه، موبايل نيست؛ خداوند است!