يافته‌هاي محققان ايراني نشان داد:
مصرف داروي «بتامتازون» خطر ابتلا به بيماري عفوني «توکسوپلاسموزيس» را افزايش مي‌دهد
بررسي پژوهشگران دانشگاه تربيت مدرس نشان داد، مصرف داروي «بتامتازون» مي‌تواند با تاثير بر سيستم ايمني، مقاومت بدن را در برابر بيماري «توکسوپلاسموزيس» كاهش دهد.
دكتر فاطمه غفاري فر،عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس در گفت و گو با خبرنگار پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) با اشاره به طرح بررسي تاثير اينترفرون گاما و بتامتازون بر تاكي زوئيد هاي توکسوپلاسما گوندي در محيط آزمايشگاه، اظهار داشت: توکسوپلاسموزيس از عفونت‌هاي شايع انسان است كه تقريبا 500 ميليون نفر داراي آنتي بادي عليه اين ارگانيسم مي باشند و در افرادي که نقص ايمني ندارند معمولأ فاقد علائم بوده و خود به خود در بدن کنترل مي شود در حالي كه در افراد تحت شيمي درماني يا مبتلايان به ايدز که سيستم ايمني آنها سرکوب شده است، اين عفونت پنهان مي تواند دوباره فعال شده و به صورت عفونت منتشره درآيد که بيشترين عارضه ايجاد شده در اين حالت علائم عصبي است.
دكتر غفاري فر با بيان اينكه عفونت توکسوپلاسموزيس، طي دوره بارداري مي تواند به توکسوپلاسموزيس مادرزادي منجر شده و ميزان عفونت و ابتلاي جنين، بستگي به دوره بارداري دارد که مادر در آن به اين عفونت مبتلا شده است، ابتلاي جنين به اين عفونت در سه ماهه اول بارداري را عامل عوارض خطير عنوان و تصريح كرد: استفاده از مدل‌هاي کشت سلولي مخصوصأ سلول‌هايي مانند سلول هلا و سلول hff که منشأ انساني دارند، مي تواند زمينه ساز بسياري از تحقيقات باشد و با استفاده از اين محيطهاي کشت سلول مي توان تأثير فاکتورهاي مختلف را بر رشد و تکثير تاکي زوئيت‌ها در سلولهاي انساني بررسي کرد.
وي با اشاره به اينكه در اين مطالعه سلولهاي هلا با تاکيزوئيتهاي توکسوپلاسما گوندي(انگل عامل بيماري توکسوپلاسموزيس) آلوده شده و سپس تحت تأثيراينترفرون گاما(ifn) قرار گرفتند افزود: نتايج بدست آمده در اين بررسي نشان داد که اينترفرون گاما باعث کاهش رشد تاکي زوئيت‌ها شده و تعداد پلاک‌هاي سلولي نيز با استفاده از اين سايتوکين کاهش پيدا مي کند.
اين عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس در ادامه با بيان اينكه محيطهاي کشت سلولي با منشأ سلولهاي انساني شرايط مناسبي را براي بررسي تأثير داروها فراهم مي کند، خاطر نشان كرد: در اين مطالعه تأثير داروهاي سرکوب کننده ايمني مانند بتامتازون نيز بررسي شد و نتايج به دست آمده نشان داد که بتامتازون باعث افزايش تهاجم تاکيزوئيتهاي توکسوپلاسما گوندي به سلولهاي هلا و افزايش رشد و تکثير آنها مي شود.
وي در پايان با بيان اينكه تأثير اينترفرون گاما و بتامتازون بر روي رشد و تکثير تاکي زوئيت‌هاي توکسوپلاسما گوندي وابسته به توليد نيتريک اکسايد نمي باشد به عنوان ديگر يافته هاي اين بررسي به ايسنا گفت: در مجموع بتامتازون، تهاجم تاکي زوئيت‌ها را به سلولهاي ميزبان افزايش داده و بنابراين تخريب سلولي بيشتري پس از اضافه شدن بتامتازون اتفاق مي افتد؛ در حالي که بتامتازون به تنهائي اثري بر روي ساختمان سلولي غير آلوده به انگل ندارد و افراد تحت درمان با بتامتازون احتياج به مراقبت بيشتري براي حفاظت در برابر بيماري توکسوپلاسموزيس دارند.
مصرف داروي «بتامتازون» خطر ابتلا به بيماري عفوني «توکسوپلاسموزيس» را افزايش مي‌دهد
بررسي پژوهشگران دانشگاه تربيت مدرس نشان داد، مصرف داروي «بتامتازون» مي‌تواند با تاثير بر سيستم ايمني، مقاومت بدن را در برابر بيماري «توکسوپلاسموزيس» كاهش دهد.
دكتر فاطمه غفاري فر،عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس در گفت و گو با خبرنگار پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) با اشاره به طرح بررسي تاثير اينترفرون گاما و بتامتازون بر تاكي زوئيد هاي توکسوپلاسما گوندي در محيط آزمايشگاه، اظهار داشت: توکسوپلاسموزيس از عفونت‌هاي شايع انسان است كه تقريبا 500 ميليون نفر داراي آنتي بادي عليه اين ارگانيسم مي باشند و در افرادي که نقص ايمني ندارند معمولأ فاقد علائم بوده و خود به خود در بدن کنترل مي شود در حالي كه در افراد تحت شيمي درماني يا مبتلايان به ايدز که سيستم ايمني آنها سرکوب شده است، اين عفونت پنهان مي تواند دوباره فعال شده و به صورت عفونت منتشره درآيد که بيشترين عارضه ايجاد شده در اين حالت علائم عصبي است.
دكتر غفاري فر با بيان اينكه عفونت توکسوپلاسموزيس، طي دوره بارداري مي تواند به توکسوپلاسموزيس مادرزادي منجر شده و ميزان عفونت و ابتلاي جنين، بستگي به دوره بارداري دارد که مادر در آن به اين عفونت مبتلا شده است، ابتلاي جنين به اين عفونت در سه ماهه اول بارداري را عامل عوارض خطير عنوان و تصريح كرد: استفاده از مدل‌هاي کشت سلولي مخصوصأ سلول‌هايي مانند سلول هلا و سلول hff که منشأ انساني دارند، مي تواند زمينه ساز بسياري از تحقيقات باشد و با استفاده از اين محيطهاي کشت سلول مي توان تأثير فاکتورهاي مختلف را بر رشد و تکثير تاکي زوئيت‌ها در سلولهاي انساني بررسي کرد.
وي با اشاره به اينكه در اين مطالعه سلولهاي هلا با تاکيزوئيتهاي توکسوپلاسما گوندي(انگل عامل بيماري توکسوپلاسموزيس) آلوده شده و سپس تحت تأثيراينترفرون گاما(ifn) قرار گرفتند افزود: نتايج بدست آمده در اين بررسي نشان داد که اينترفرون گاما باعث کاهش رشد تاکي زوئيت‌ها شده و تعداد پلاک‌هاي سلولي نيز با استفاده از اين سايتوکين کاهش پيدا مي کند.
اين عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس در ادامه با بيان اينكه محيطهاي کشت سلولي با منشأ سلولهاي انساني شرايط مناسبي را براي بررسي تأثير داروها فراهم مي کند، خاطر نشان كرد: در اين مطالعه تأثير داروهاي سرکوب کننده ايمني مانند بتامتازون نيز بررسي شد و نتايج به دست آمده نشان داد که بتامتازون باعث افزايش تهاجم تاکيزوئيتهاي توکسوپلاسما گوندي به سلولهاي هلا و افزايش رشد و تکثير آنها مي شود.
وي در پايان با بيان اينكه تأثير اينترفرون گاما و بتامتازون بر روي رشد و تکثير تاکي زوئيت‌هاي توکسوپلاسما گوندي وابسته به توليد نيتريک اکسايد نمي باشد به عنوان ديگر يافته هاي اين بررسي به ايسنا گفت: در مجموع بتامتازون، تهاجم تاکي زوئيت‌ها را به سلولهاي ميزبان افزايش داده و بنابراين تخريب سلولي بيشتري پس از اضافه شدن بتامتازون اتفاق مي افتد؛ در حالي که بتامتازون به تنهائي اثري بر روي ساختمان سلولي غير آلوده به انگل ندارد و افراد تحت درمان با بتامتازون احتياج به مراقبت بيشتري براي حفاظت در برابر بيماري توکسوپلاسموزيس دارند.