خونريزي از بريدگي‌ها را مي‌توان به راحتي با اعمال فشار وبالا بردن اندام مهار كرد. به طور معمول، تنها يك پانسمان چسب دار مورد نياز است و زخم خود به خود طي چند روز بهبود پيدا مي‌كند. تنها در شرايط زير، نياز به كمك‌هاي طبي احساس مي‌شود:
اگر خونريزي متوقف نشود.
اگر جسم خارجي در داخل بريدگي وجود داشته باشد.
اگر زخم در معرض خطر عفونت قرار دارد (مثلاً زخم ناشي از گاز گرفتن انسان يا حيوان يا سوراخ شدگي در اثر يك جسم آلوده).
اگر در يك زخم قديمي، نشانه‌هاي عفونت بارز شود.
كزاز
كزاز در واقع عفونت خطرناكي است كه توسط باكتري كلستريديوم تتاني كه به صورت هاگ در خاك زندگي مي‌كند، ايجاد مي‌شود. اگر باكتري كزاز وارد زخم شود، مي‌تواند در بافت‌هاي آسيب ديده و متورم تكثير شود و ماده‌اي سمي (سم) توليد كند؛ اين سم از طريق دستگاه عصبي منتشر مي‌شود و گرفتگي (اسپاسم) عضلاني و فلج ايجاد مي‌كند. مي توان به كمك واكسيناسيون از اين بيماري پيشگيري كرد و افراد به طور معمول، يك دوره واكسن كزاز را در دوران كودكي دريافت مي‌كنند. با اين حال، ممكن است تكرار واكسيناسيون در بزرگسالي هم ضرورت داشته باشد.
اهداف
به حداقل رساند امكان عفونت
۱) دست‌هاي خود را به طور كامل بشوييد و در صورت امكان، دستكش يكبار مصرف بپوشيد. ذرات خارجي آزاد را با فشار آب خارج كنيد.
۲) اگر زخم كثيف است، آن را به آرامي با آب بشوييد تا تميز شود و يا از دستمال بدون الكل استفاده كنيد. با استفاده از يك سواب گاز دار، زخم را خشك كنيد و با گاز استريل آن را بپوشانيد.
احتياط!
هميشه در مورد واكسيناسيون عليه كزاز سوال كنيد. در موارد زير،كمك پزشكي درخواست كنيد:
مصدوم هرگز واكسينه نشده است.
مصدوم در مورد زمان و تعداد تزريقاتي كه دريافت كرده است مطمئن نيست.
از آخرين واكسني كه به مصدوم تزريق شده است بيش از 10 سال مي‌گذرد.
۳) در صورت امكان، اندام آسيب ديده را بلند كنيد و بالاتر از سطح قلب نگه داريد. مستقيماً به زخم دست نزنيد. اندام آسيب ديده را با يك دست نگه داريد.
۴) نواحي اطراف زخم را با آب و صابون تميز كنيد؛ براي هر ضايعه از سواب تميز مجزا استفاده كنيد. موضع را خشك كنيد. پوشش زخم را برداريد و پانسمان چسب دار روي آن قرار دهيد. در صورتي كه خطر بالاي عفونت وجود دارد، به مصدوم توصيه كنيد كه به پزشك خود مراجعه كند.
اگر خونريزي متوقف نشود.
اگر جسم خارجي در داخل بريدگي وجود داشته باشد.
اگر زخم در معرض خطر عفونت قرار دارد (مثلاً زخم ناشي از گاز گرفتن انسان يا حيوان يا سوراخ شدگي در اثر يك جسم آلوده).
اگر در يك زخم قديمي، نشانه‌هاي عفونت بارز شود.
كزاز
كزاز در واقع عفونت خطرناكي است كه توسط باكتري كلستريديوم تتاني كه به صورت هاگ در خاك زندگي مي‌كند، ايجاد مي‌شود. اگر باكتري كزاز وارد زخم شود، مي‌تواند در بافت‌هاي آسيب ديده و متورم تكثير شود و ماده‌اي سمي (سم) توليد كند؛ اين سم از طريق دستگاه عصبي منتشر مي‌شود و گرفتگي (اسپاسم) عضلاني و فلج ايجاد مي‌كند. مي توان به كمك واكسيناسيون از اين بيماري پيشگيري كرد و افراد به طور معمول، يك دوره واكسن كزاز را در دوران كودكي دريافت مي‌كنند. با اين حال، ممكن است تكرار واكسيناسيون در بزرگسالي هم ضرورت داشته باشد.
اهداف
به حداقل رساند امكان عفونت
۱) دست‌هاي خود را به طور كامل بشوييد و در صورت امكان، دستكش يكبار مصرف بپوشيد. ذرات خارجي آزاد را با فشار آب خارج كنيد.
۲) اگر زخم كثيف است، آن را به آرامي با آب بشوييد تا تميز شود و يا از دستمال بدون الكل استفاده كنيد. با استفاده از يك سواب گاز دار، زخم را خشك كنيد و با گاز استريل آن را بپوشانيد.
احتياط!
هميشه در مورد واكسيناسيون عليه كزاز سوال كنيد. در موارد زير،كمك پزشكي درخواست كنيد:
مصدوم هرگز واكسينه نشده است.
مصدوم در مورد زمان و تعداد تزريقاتي كه دريافت كرده است مطمئن نيست.
از آخرين واكسني كه به مصدوم تزريق شده است بيش از 10 سال مي‌گذرد.
۳) در صورت امكان، اندام آسيب ديده را بلند كنيد و بالاتر از سطح قلب نگه داريد. مستقيماً به زخم دست نزنيد. اندام آسيب ديده را با يك دست نگه داريد.
۴) نواحي اطراف زخم را با آب و صابون تميز كنيد؛ براي هر ضايعه از سواب تميز مجزا استفاده كنيد. موضع را خشك كنيد. پوشش زخم را برداريد و پانسمان چسب دار روي آن قرار دهيد. در صورتي كه خطر بالاي عفونت وجود دارد، به مصدوم توصيه كنيد كه به پزشك خود مراجعه كند.