بیشتر ما سخت تلاش می کنیم تا به آن آینده ای که امید داریم دست پیدا کنیم اما با نگاه به زندگی کنونی خود متوجه می شویم کارها آن طور که برنامه ریزی کرده ایم پیش نرفته اند.
هنگام رشد و بزرگ شدن تصور بیشتر مردم این است که با سخت درس خواندن و انتخاب رشته دلخواه، می توانند آینده خود را رقم بزنند، شغل موردنظرشان را بیابند و در بهترین شرایط و با موفقیت کامل زندگی کنند. اما این طرز فکر واقع گرایانه نیست و همیشه هم به همین شکل پیش نمی رود.
اما چرا همیشه بین آنچه انسان خیالپردازی می کند و واقعیت های زندگی فاصله وجود دارد؟
پاسخ این پرسش بسیار ساده است. واقعیت یافتن تفکرات ما زمانی امکان پذیر است که بتوان آینده را پیش بینی کرد. اما واقعیت این است که آینده به هیچ وجه قابل پیشگویی نیست.
راه های معامله با دنیای قابل پیش بینی به صورت زیر است:
1. شما (یا والدین، معلم یا مدیر شما) پیش بینی کنید که آینده چگونه است و چگونه می توانید موفق باشید.
2.تعیین هدف و برنامه ریزی برای رسیدن به زندگی دلخواه در کمترین زمان، کوتاه ترین مسیر و با کمترین خسارت و اشکال.
3.پیدا کردن منابع لازم (تحصیلات، پول و ...) برای رسیدن به هدف
4. سپس بیرون رفتن و انجام دادن آنها
بسیاری از ما با آموزش هایی که به ما می دهند چنین تصوری از دنیا داریم و تصور می شود تنها راه رسیدن به اهداف اینها هستند. اما حقیقت این است که هیچ کدام از این روش ها درست نیستند زیرا هیچ چیز آینده قابل پیش بینی کردن نیست و منبع بسیاری از ناامیدی ها و ترس های بشری از همین جا نشات می گیرند.
بسیار ترسناک است که نمی توانید روی امنیت خود کنترل و برنامه ریزی داشته باشید چه برسد به وقتی که بخواهید کارهای موردنظر را انجام دهید.
اما در دنیایی که نمی توان برای موفقیت برنامه ریزی کرد، بهترین روش برای داشتن امنیت پایدار و رسیدن به اهداف چیست؟
به جای اینکه به بهترین کار که می تواند درآمد خوبی برای شما داشته باشد، فکر کنید، با یک دستور کار دقیق که در علاقه مندی های شما ریشه دارد سفر خود را آغاز کنید. سپس آن را با استراتژی برای یافتن موقعیت های خلاق کامل کنید.
به زبان ساده تر، لازم نیست شما به دنبال شغل مناسب بگردید، بلکه باید آن را خلق کنید؛ حالا با شرکت هایی که وجود دارند یا بیزینس شخصی خود را راه بیندازید.
اما چرا این روش اساسا متفاوت است؟
در این دنیای ناپایدار و غیرقابل پیش بینی، نمی توان تصور درستی از بهترین شغل را در ذهن داشت. این مساله کاملا غیرقابل درک است مخصوصا اینکه قرار است برای 5 تا 10 سال آینده برنامه ریزی کنید. دنیا به طور دایم در حال تغییر است و هیچ شرایطی ثابت نیست. اما چیزی که به طور 100 درصد مشخص است اهداف شما و چیزهایی است که می خواهید. شما که هستید؟
چه مسایلی برایتان مهم است؟
آیا شخصیت شما در یک صنعت خاص کارایی دارد؟
آیا می توانید جماعتی را مدیریت کنید؟
آیا می توانید به واسطه شغل خود دایم در سفر باشید؟
می توانید مسوولیت های متفاوت را به عهده بگیرید؟
پاسخ این سوال ها، شما را در مسیر تصمیم های مناسب قرار می دهد.
علاوه بر مسایل بالا، باید بدانید چه در دست دارید؟ – استعداد و مهارت –، چه افرادی را می شناسید؟ و چه چیزهایی می دانید؟ و چگونه باید کار خود را شروع کنید تا پایدار باشد؟ شاید اهداف شما با کار کردن برای دیگران به دست بیایند. یا شاید لازم باشد شغل و کسب و کار خودتان را راه اندازی کنید.
بنابراین، برنامه ریزی برای آینده ای که واقعا نمی توان برای آن برنامه ریزی کرد به صورت زیر است:
1. تعیین علاقه مندی ها
2.یک قدم به جلو برداشتن
3.یادگیری از همان قدم های نخستین
4.قدمی دیگر برداشتن
5.تجربه و یادگیری از قدم بعدی
این الگوی رفتاری را تا زمانی ادامه دهید تا شغلی برای خود دست و پا کنید یا به اهداف خود برسید. این روش برای پیدا کردن شغل نیست، بلکه تعیین کننده آینده شما است.
هنگام رشد و بزرگ شدن تصور بیشتر مردم این است که با سخت درس خواندن و انتخاب رشته دلخواه، می توانند آینده خود را رقم بزنند، شغل موردنظرشان را بیابند و در بهترین شرایط و با موفقیت کامل زندگی کنند. اما این طرز فکر واقع گرایانه نیست و همیشه هم به همین شکل پیش نمی رود.
اما چرا همیشه بین آنچه انسان خیالپردازی می کند و واقعیت های زندگی فاصله وجود دارد؟
پاسخ این پرسش بسیار ساده است. واقعیت یافتن تفکرات ما زمانی امکان پذیر است که بتوان آینده را پیش بینی کرد. اما واقعیت این است که آینده به هیچ وجه قابل پیشگویی نیست.
راه های معامله با دنیای قابل پیش بینی به صورت زیر است:
1. شما (یا والدین، معلم یا مدیر شما) پیش بینی کنید که آینده چگونه است و چگونه می توانید موفق باشید.
2.تعیین هدف و برنامه ریزی برای رسیدن به زندگی دلخواه در کمترین زمان، کوتاه ترین مسیر و با کمترین خسارت و اشکال.
3.پیدا کردن منابع لازم (تحصیلات، پول و ...) برای رسیدن به هدف
4. سپس بیرون رفتن و انجام دادن آنها
بسیاری از ما با آموزش هایی که به ما می دهند چنین تصوری از دنیا داریم و تصور می شود تنها راه رسیدن به اهداف اینها هستند. اما حقیقت این است که هیچ کدام از این روش ها درست نیستند زیرا هیچ چیز آینده قابل پیش بینی کردن نیست و منبع بسیاری از ناامیدی ها و ترس های بشری از همین جا نشات می گیرند.
بسیار ترسناک است که نمی توانید روی امنیت خود کنترل و برنامه ریزی داشته باشید چه برسد به وقتی که بخواهید کارهای موردنظر را انجام دهید.
اما در دنیایی که نمی توان برای موفقیت برنامه ریزی کرد، بهترین روش برای داشتن امنیت پایدار و رسیدن به اهداف چیست؟
به جای اینکه به بهترین کار که می تواند درآمد خوبی برای شما داشته باشد، فکر کنید، با یک دستور کار دقیق که در علاقه مندی های شما ریشه دارد سفر خود را آغاز کنید. سپس آن را با استراتژی برای یافتن موقعیت های خلاق کامل کنید.
به زبان ساده تر، لازم نیست شما به دنبال شغل مناسب بگردید، بلکه باید آن را خلق کنید؛ حالا با شرکت هایی که وجود دارند یا بیزینس شخصی خود را راه بیندازید.
اما چرا این روش اساسا متفاوت است؟
در این دنیای ناپایدار و غیرقابل پیش بینی، نمی توان تصور درستی از بهترین شغل را در ذهن داشت. این مساله کاملا غیرقابل درک است مخصوصا اینکه قرار است برای 5 تا 10 سال آینده برنامه ریزی کنید. دنیا به طور دایم در حال تغییر است و هیچ شرایطی ثابت نیست. اما چیزی که به طور 100 درصد مشخص است اهداف شما و چیزهایی است که می خواهید. شما که هستید؟
چه مسایلی برایتان مهم است؟
آیا شخصیت شما در یک صنعت خاص کارایی دارد؟
آیا می توانید جماعتی را مدیریت کنید؟
آیا می توانید به واسطه شغل خود دایم در سفر باشید؟
می توانید مسوولیت های متفاوت را به عهده بگیرید؟
پاسخ این سوال ها، شما را در مسیر تصمیم های مناسب قرار می دهد.
علاوه بر مسایل بالا، باید بدانید چه در دست دارید؟ – استعداد و مهارت –، چه افرادی را می شناسید؟ و چه چیزهایی می دانید؟ و چگونه باید کار خود را شروع کنید تا پایدار باشد؟ شاید اهداف شما با کار کردن برای دیگران به دست بیایند. یا شاید لازم باشد شغل و کسب و کار خودتان را راه اندازی کنید.
بنابراین، برنامه ریزی برای آینده ای که واقعا نمی توان برای آن برنامه ریزی کرد به صورت زیر است:
1. تعیین علاقه مندی ها
2.یک قدم به جلو برداشتن
3.یادگیری از همان قدم های نخستین
4.قدمی دیگر برداشتن
5.تجربه و یادگیری از قدم بعدی
این الگوی رفتاری را تا زمانی ادامه دهید تا شغلی برای خود دست و پا کنید یا به اهداف خود برسید. این روش برای پیدا کردن شغل نیست، بلکه تعیین کننده آینده شما است.