خبرگزاری جمهوری اسلامی - ایرنا
تهران - اگر مايليد غذايي که مي‌خوريد زود هضم شود، مقدار کمي تمبر هندي همراه يا بعد از غذا بخوريد.
تمبر هندي از Tamaria Hindi مشتق شده و به معناي ميوه هندي است. تمبر هندي درختي است بلند که منشا آن از هند و آفريقاي شمالي است ولي امروزه در بيشتر مناطق گرمسير دنيا پرورش مي يابد.
برگ هاي آن متناوب و مرکب شامل 10 تا 20 جفت برگچه فشرده و نزديک به هم است . گل هاي آن به رنگ زرد مايل به قرمز و به شکل خوشه در انتهاي ساقه ظاهر مي شود .
ميوه آن شبيه باقلا به شکل غلاف و نيام و با کمي خميدگي است . اين غلاف به طول 10 سانتيمتر است که در آن بين 3 تا 10 دانه قرار دارد .
براي تهيه تمبر هندي ،ميوه ها را مي شکافند و قسمت گوشتدار آنها را با هسته بيرون مي آورند و خشک مي کنند .
خشک کردن تمبر هندي روش هاي مختلفي دارد و در هر منطقه فرق مي کند مثلا در جزاير آنتيل قسمت گوشتدار آن را در ظرف بزرگي که داراي شربت غليظي در حال جوشيدن است ، وارد مي کنند تا شربت در منافذ ميوه نفوذ و آن را حل کند .
*** خواص دارويي:
تمبر هندي به دليل آن که فاقد سديم و سرشار از پتاسيم است فشار خون را پايين مي آورد، جوش و خروش‌هاي جلدي و التهاب ناشي از آن را کاهش مي‌دهد، ضمن آن که برطرف‌کننده تنگي نفس (ازگرمي) هم هست.
اين ميوه داراي ويتامين C و مواد معدني همچون آهن است و براي افراد سيگاري که ويتامين C بدن آن ها به شدت تحليل مي‌رود، موثر است، همچنين ويتامين C موجود در اين ميوه خاصيت آنتي‌اکسيداني دارد و به جذب آهن، ترميم زخم‌ها و حفظ و نگهداري عروق خوني کمک بسياري مي‌کند.
تمبر هندي از نظر طب قديم ايران سرد و خشک است . خوردن تمبر هندي باعث پايين آمدن تب مي شود . به هضم غذا کمک مي کند . تمبر هندي خنک کننده بدن است و براي رفع تشنگي مفيد است .
دل به هم خوردگي و تهوع را برطرف مي کند . پوست تمبر هندي رفع کننده اسهال است . بهترين طريقه استفاده از تمبر هندي اين است که اين ماده را درآب خيس ، سپس آن را صاف کنيد و با نبات بخوريد . دم کرده تمبر هندي نيز اثر ملين دارد .
براي تهيه دم کرده يک قاشق غذا خوري تمبر هندي را با نيم ليتر آب جوش مخلوط کنيد و به مدت يک ساعت بگذاريد ، بماند سپس اين دم کرده را در طول روز مصرف کنيد .
تمبر هندي را بپزيد و ضماد از آن درست کنيد . اين ضماد را روي ورم و قسمت هاي دردناک بدن بگذاريد .
*** ترکيبات شيميايي تمبر هندي
قسمت گوشتدار ميوه داراي کمي قند و پکتين و همچنين اسيد سيتريک ، اسيد ماليک ، تارتارات و اسيد پتاسيم است ، در پوست درخت تمبر هندي مقداري تانن وجود دارد . سرشاخه هاي جوان و سبز اين درخت داراي مقدار زيادي ويتامين هاي گروه B است.
*** مضرات :
تمبر هندي براي ريه و طحال خوب نيست و در اشخاصي که ريه و طحال ضعيف دارند ، خوردن آن موجب بروز عوارضي در بدن مي شود . اين گونه اشخاص بهتر است که تمبر هندي را با کتيرا و يا خشخاش بخورند .
:ناراحت:
تمبر هندي از Tamaria Hindi مشتق شده و به معناي ميوه هندي است. تمبر هندي درختي است بلند که منشا آن از هند و آفريقاي شمالي است ولي امروزه در بيشتر مناطق گرمسير دنيا پرورش مي يابد.
برگ هاي آن متناوب و مرکب شامل 10 تا 20 جفت برگچه فشرده و نزديک به هم است . گل هاي آن به رنگ زرد مايل به قرمز و به شکل خوشه در انتهاي ساقه ظاهر مي شود .
ميوه آن شبيه باقلا به شکل غلاف و نيام و با کمي خميدگي است . اين غلاف به طول 10 سانتيمتر است که در آن بين 3 تا 10 دانه قرار دارد .
براي تهيه تمبر هندي ،ميوه ها را مي شکافند و قسمت گوشتدار آنها را با هسته بيرون مي آورند و خشک مي کنند .
خشک کردن تمبر هندي روش هاي مختلفي دارد و در هر منطقه فرق مي کند مثلا در جزاير آنتيل قسمت گوشتدار آن را در ظرف بزرگي که داراي شربت غليظي در حال جوشيدن است ، وارد مي کنند تا شربت در منافذ ميوه نفوذ و آن را حل کند .
*** خواص دارويي:
تمبر هندي به دليل آن که فاقد سديم و سرشار از پتاسيم است فشار خون را پايين مي آورد، جوش و خروش‌هاي جلدي و التهاب ناشي از آن را کاهش مي‌دهد، ضمن آن که برطرف‌کننده تنگي نفس (ازگرمي) هم هست.
اين ميوه داراي ويتامين C و مواد معدني همچون آهن است و براي افراد سيگاري که ويتامين C بدن آن ها به شدت تحليل مي‌رود، موثر است، همچنين ويتامين C موجود در اين ميوه خاصيت آنتي‌اکسيداني دارد و به جذب آهن، ترميم زخم‌ها و حفظ و نگهداري عروق خوني کمک بسياري مي‌کند.
تمبر هندي از نظر طب قديم ايران سرد و خشک است . خوردن تمبر هندي باعث پايين آمدن تب مي شود . به هضم غذا کمک مي کند . تمبر هندي خنک کننده بدن است و براي رفع تشنگي مفيد است .
دل به هم خوردگي و تهوع را برطرف مي کند . پوست تمبر هندي رفع کننده اسهال است . بهترين طريقه استفاده از تمبر هندي اين است که اين ماده را درآب خيس ، سپس آن را صاف کنيد و با نبات بخوريد . دم کرده تمبر هندي نيز اثر ملين دارد .
براي تهيه دم کرده يک قاشق غذا خوري تمبر هندي را با نيم ليتر آب جوش مخلوط کنيد و به مدت يک ساعت بگذاريد ، بماند سپس اين دم کرده را در طول روز مصرف کنيد .
تمبر هندي را بپزيد و ضماد از آن درست کنيد . اين ضماد را روي ورم و قسمت هاي دردناک بدن بگذاريد .
*** ترکيبات شيميايي تمبر هندي
قسمت گوشتدار ميوه داراي کمي قند و پکتين و همچنين اسيد سيتريک ، اسيد ماليک ، تارتارات و اسيد پتاسيم است ، در پوست درخت تمبر هندي مقداري تانن وجود دارد . سرشاخه هاي جوان و سبز اين درخت داراي مقدار زيادي ويتامين هاي گروه B است.
*** مضرات :
تمبر هندي براي ريه و طحال خوب نيست و در اشخاصي که ريه و طحال ضعيف دارند ، خوردن آن موجب بروز عوارضي در بدن مي شود . اين گونه اشخاص بهتر است که تمبر هندي را با کتيرا و يا خشخاش بخورند .
:ناراحت: