برای بال تو مانده است هنوز فرصت پرواز!

[Ever Green]

در ارتفاع دست هایت را
راست می گفت پدر:
چه خاک دامن گیری است؟
رود هم اگر باشی و بگذری
باز هم در این خاک می جوشی
تو را به پینه دستت
به زخم های قدیمی
بپوش گیوه تاول
مگو که پای تو خسته است
و در دلم ز غریبی کسی به گریه نشسته است
برای بال تو مانده است هنوز فرصت پرواز
که ریسمان دعایت از آسمان نگسسته است!

 

[Ever Green]

پرواز خواهم کرد
به بی نهایت
انجا که خدا کلبه چوبی کوچکی دارد که پناه هزاران بی پناه در مانده است
انجا که برای حرف زدن با خدا امادگی نمی خواهد انجا که نخواهند پرسید از دین وایینت
انجا که همه را به یک چشم می بینند
انجا که خدای خدای ادم خوبها نیست خدای همه است و همه را به یک اندازه دوست دارد
انجا که سر به دامانش بگذارم و او ارام ارام نوازشم کند
انجایی که بتوان با او درددل کرد و ارام شد انجا که دست هیچ نامردی مرا نیازارد انجا که فقط من باشم و او و انگاه در پناه او با ارامش می اسایم

 

[Ever Green]

قصه زندگی من راوی نمی خواهد
روایت درد ،صبوری می خواهد،
تحمل می خواهد ،
دریا دریا اشک می خواهد
و صدایی می خواهد که خاموش نشود و
سکوت
بهترین روایت
از قصه زندگی من خواهد بود