شبیه‌سازی عددی نشان می‌دهد، ایجاد بی‌ثباتی در داخل ستاره‌های نوترونی می‌تواند عامل ایجاد میدان‌های مغناطیسی عظیم در کائنات شود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ستاره‌های نوترونی چگال‌ترین اجرام در کائنات محسوب می‌شوند؛ این ستارگان ابر پر جرم زمانی شکل می‌گیرند که دو ستاره نوترونی در یک سیستم دو دویی با یکدیگر ادغام شده و یک ستاره واحد تشکیل می‌دهند.
ستاره پر چگال نوترونی مدت زیادی دوام نداشته و عمر کوتاه آن با تبدیل ناگهانی به یک سیاهچاله پایان می‌پذیرد؛ این فرو ریختن و تبدیل شدن به سیاهچاله می‌تواند یکی از درخشان‌ترین انفجارها در کائنات را ایجاد کند.
محققان معتقدند، قدرت میدان مغناطیسی ستارگان نوترونی که بیش از هر سیستم اخترفیزیک شناخته شده است، ماده کلیدی چنین انتشار عظیمی در کائنات است.
اخترشناسان برای بررسی این فرضیه از شبیه‌سازی عددی استفاده کرده و یک ستاره نوترونی ابر پر جرم با یک میدان مغناطیسی منظم (دو قطبی) شبیه‌سازی شدند.
لایه‌های پلاسما که در حال چرخش و ساییده شدن بر روی یکدیگر هستند، در نهایت باعث حرکت آشفته پلاسما می‌شود؛ در فرآیند موسوم به بی‌ثباتی مغناطیس چرخشی، میدان مغناطیسی بشدت تقویت می‌شود.
این مکانیزم خاص نقش مهمی در بسیاری از سیستم های اخترفیزیکی داشته و در ستارگان نوترونی ابر پر جرم نیز دیده می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Physical Review منتشر شده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ستاره‌های نوترونی چگال‌ترین اجرام در کائنات محسوب می‌شوند؛ این ستارگان ابر پر جرم زمانی شکل می‌گیرند که دو ستاره نوترونی در یک سیستم دو دویی با یکدیگر ادغام شده و یک ستاره واحد تشکیل می‌دهند.
ستاره پر چگال نوترونی مدت زیادی دوام نداشته و عمر کوتاه آن با تبدیل ناگهانی به یک سیاهچاله پایان می‌پذیرد؛ این فرو ریختن و تبدیل شدن به سیاهچاله می‌تواند یکی از درخشان‌ترین انفجارها در کائنات را ایجاد کند.
محققان معتقدند، قدرت میدان مغناطیسی ستارگان نوترونی که بیش از هر سیستم اخترفیزیک شناخته شده است، ماده کلیدی چنین انتشار عظیمی در کائنات است.
اخترشناسان برای بررسی این فرضیه از شبیه‌سازی عددی استفاده کرده و یک ستاره نوترونی ابر پر جرم با یک میدان مغناطیسی منظم (دو قطبی) شبیه‌سازی شدند.
لایه‌های پلاسما که در حال چرخش و ساییده شدن بر روی یکدیگر هستند، در نهایت باعث حرکت آشفته پلاسما می‌شود؛ در فرآیند موسوم به بی‌ثباتی مغناطیس چرخشی، میدان مغناطیسی بشدت تقویت می‌شود.
این مکانیزم خاص نقش مهمی در بسیاری از سیستم های اخترفیزیکی داشته و در ستارگان نوترونی ابر پر جرم نیز دیده می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Physical Review منتشر شده است.