Maryam
متخصص بخش ادبیات
احترام مثل بوم رنگی است که شما حتما باید آن را پرت کنید تا به خودتان برگردد...
احترام دو بخش دارد: یک بخش، همان حس مثبت و ارزشمندی است که نسبت به فرد یا چیزی داریم و بخش دیگر، اعمالی است که این حس ما را عملا به نمایش می گذارد.
اصول اخلاقی احترام از اصول بنیادین موجود در فرهنگ های مختلف است. احترام نباید با تحمل کردن اشتباه گرفته شود؛ چون تحمل کردن با حس مثبتی همراه نیست اما احترام همیشه با احساسات مثبت همراه است.
احترام نقش مهمی را در بقای انسان ها بازی کرده است. اگر قبیله ای کوچک را در بیابانی تصور کنیم، می توانیم بفهمیم فردی که برای هیچ کدام از افراد قبیله قابل احترام نبوده از قبیله طرد می شده و احتمالا می مرده است.
پس بقا شاید یکی از غریزی ترین دلایلی باشد که احتیاج به احترام را در ما راسخ می کند. گرچه امروزه به نظر می رسد بدون اینکه قابل احترام برای دیگران باشیم، می توانیم بقای خودمان را حفظ کنیم؛ برای مثال فردی که پول زیادی را به ارث برده است و تعداد زیادی خدمتکار و کارمند و مسوول خرید دارد که نیازهای او را برایش تامین می کنند و احترامی هم در کار نیست یا کسی که به دلیل داشتن استعدادی با ارزش می تواند پول زیادی را به دست آورد و ... البته هنوز ارزشی برای احترام وجود دارد که با پول نمی توان آن را خرید.
گرچه ممکن است زندگی ما به این بستگی نداشته باشد ولی بارها و بارها پیش آمده که ما نیاز به قضاوت دیگران نداشته ایم و یا اینکه دیگران باید در مورد ما تصمیم گیری می کرده اند. وقتی که فردی حس احترامی بی ریا و صمیمی نسبت به شخص دیگری داشته باشد، می تواند تصمیمی کاملا متفاوت نسبت به زمانی که حس احترامی کاذب نسبت به آن شخص داشته است اتخاذ کند.
همه ما می توانیم این را بفهمیم که آیا واقعا برای دیگران قابل احترام هستیم یا نه. روان شناسان می گویند خیلی از آنهایی که دنبال پول و قدرت هستند سعی در به دست آوردن احترامی دارند که هیچ وقت به طور واقعی و صادقانه آن را احساس نکرده اند.
وقتی محترم شمرده می شویم کمک های داوطلبانه بیشتری از طرف مردم به دست می آوریم و با تلاش کمتری به چیزهایی که می خواهیم می رسیم. وقتی مردم کسی را واقعا محترم می شمارند، خیلی کمتر با او درگیر می شوند و با او مخالفت می کنند و خلاصه اینکه، به دلایل تکاملی و کاربردی، احترام اهمیت دارد و همچنین خیلی ساده، احساس خیلی بهتری خواهیم داشت وقتی قابل احترام هستیم.
احترام از کجا می آید؟
احترام اکتسابی است؛ یعنی فرد می تواند با انجام دادن داوطلبانه کارهایی، احترام بقیه را به دست آورد؛ مثلا با اهمیت دادن به احساسات دیگران یا با کمک به آنها و به حساب آوردنشان و ... در واقع، احترام مثل بوم رنگی است که شما آن را پرت و آن به شما باز خواهد گشت. نمی توانید از دیگران احترامتان را طلب کنید یا آنها را مجبور کنید که به شما احترام بگذارند. اگر چه بعضی ها به اشتباه معتقدند می توانند با زور و اجبار احترام برای خودشان به دست آورند.
احترام به بچه ها
بهترین راه برای به دست آوردن احترام بچه ها که باید از همان ابتدای کودکی شان شروع شود، احترام گذاشتن به خواسته های طبیعی آنهاست و کاری که باید انجام دهیم، این است که به خواسته های طبیعی کودکان مثل غذا دادن و پرورش دادن آنها توجه کنیم. همان طور که بچه ها رشد می کنند، خواسته هایشان تغییر می کند و خواسته های روحیشان پیچیده و پیچیده تر می شود.
آنها شروع می کنند به بیان نظرها و عقایدشان و اولویت هایشان و نیاز برای آزاد بودن در آنها رشد می کند. آنها خودمختاری و استقلال بیشتری را طلب می کنند و این زمانی است که بزرگ ترها می توانند با احترام گذاشتن به خواسته های بچه ها، هم احترام گذاشتن را به آنها بیاموزند، هم احترام آنها را برای خود به دست آورند. باید بدانیم که این هیچ اثری روی احساس بچه ها درباره احترام گذاشتن ندارد. اگر این گونه عمل کنیم و بگوییم ما به بزرگ ترها احترام می گذاریم، به سادگی می توانیم مفهوم احترام را برای آنها باکمک کردن و برآوردن نیازهایشان روشن کنیم.
ابتدا باید احتیاجات آنها را قبول کنیم؛ مثلا اگر کودک احتیاج دارد ساعت سه صبح غذا بخورد نباید از او مضایقه کنیم و یا با غرولند به او غذا دهیم. باید به سادگی قبول کنیم که کودکمان نیاز دارد در ساعت خاصی غذا بخورد. همچنین اگر نوجوان یا جوانمان نیاز دارد تا صحبت کند باید خواسته او را قبول کنیم و با گوش دادن به او نشان دهیم که برایش احترام قایل هستیم.
احترام گذاشتن و احترام دیدن
احترام گذاشتن به دیگران، یعنی احترام گذاشتن به احساسات و نیازهایشان، احترام می آورد. بعضی راه های ساده برای نشان دادن احترام به احساسات دیگران را با هم مرور می کنیم:
و اما راه هایی ساده برای نشان دادن احترام:
احترام به خود یعنی چه؟
چرا باید برای خودمان احترام قایل باشیم؟ و ارزش این کار در چیست؟ روان شناسان معتقدند که محترم شمردن دیگران بدون اینکه برای خودمان احترام قایل باشیم، غیرممکن است.
آنها این پیشنهاد را می دهند که برای احترام گذاشتن به خودمان می توانیم این طور عمل کنیم: به خودمان توجه کنیم و مطمئن باشیم هر روز این کار را انجام می دهیم. نیازهایمان را بشناسیم و سعی کنیم بزرگ تر و قوی تر شویم.
یک راه دیگر برای اینکه احترام به خودمان را به دست آوریم، این است که به تعریف و تمجیدهایی که دیگران از ما می کنند، توجه کنیم (البته تعریف و تمجیدهای واقعی) و باید مواظب باشیم که با این تعریف ها دچار خودبینی و خودپسندی نشویم و برای جلوگیری از خودبینی باید روحیه بخشندگی را بیشتر از روحیه گیرندگی در خودمان تقویت کنیم.
منبع : مناسب
احترام دو بخش دارد: یک بخش، همان حس مثبت و ارزشمندی است که نسبت به فرد یا چیزی داریم و بخش دیگر، اعمالی است که این حس ما را عملا به نمایش می گذارد.
اصول اخلاقی احترام از اصول بنیادین موجود در فرهنگ های مختلف است. احترام نباید با تحمل کردن اشتباه گرفته شود؛ چون تحمل کردن با حس مثبتی همراه نیست اما احترام همیشه با احساسات مثبت همراه است.
احترام نقش مهمی را در بقای انسان ها بازی کرده است. اگر قبیله ای کوچک را در بیابانی تصور کنیم، می توانیم بفهمیم فردی که برای هیچ کدام از افراد قبیله قابل احترام نبوده از قبیله طرد می شده و احتمالا می مرده است.
پس بقا شاید یکی از غریزی ترین دلایلی باشد که احتیاج به احترام را در ما راسخ می کند. گرچه امروزه به نظر می رسد بدون اینکه قابل احترام برای دیگران باشیم، می توانیم بقای خودمان را حفظ کنیم؛ برای مثال فردی که پول زیادی را به ارث برده است و تعداد زیادی خدمتکار و کارمند و مسوول خرید دارد که نیازهای او را برایش تامین می کنند و احترامی هم در کار نیست یا کسی که به دلیل داشتن استعدادی با ارزش می تواند پول زیادی را به دست آورد و ... البته هنوز ارزشی برای احترام وجود دارد که با پول نمی توان آن را خرید.
گرچه ممکن است زندگی ما به این بستگی نداشته باشد ولی بارها و بارها پیش آمده که ما نیاز به قضاوت دیگران نداشته ایم و یا اینکه دیگران باید در مورد ما تصمیم گیری می کرده اند. وقتی که فردی حس احترامی بی ریا و صمیمی نسبت به شخص دیگری داشته باشد، می تواند تصمیمی کاملا متفاوت نسبت به زمانی که حس احترامی کاذب نسبت به آن شخص داشته است اتخاذ کند.
همه ما می توانیم این را بفهمیم که آیا واقعا برای دیگران قابل احترام هستیم یا نه. روان شناسان می گویند خیلی از آنهایی که دنبال پول و قدرت هستند سعی در به دست آوردن احترامی دارند که هیچ وقت به طور واقعی و صادقانه آن را احساس نکرده اند.
وقتی محترم شمرده می شویم کمک های داوطلبانه بیشتری از طرف مردم به دست می آوریم و با تلاش کمتری به چیزهایی که می خواهیم می رسیم. وقتی مردم کسی را واقعا محترم می شمارند، خیلی کمتر با او درگیر می شوند و با او مخالفت می کنند و خلاصه اینکه، به دلایل تکاملی و کاربردی، احترام اهمیت دارد و همچنین خیلی ساده، احساس خیلی بهتری خواهیم داشت وقتی قابل احترام هستیم.
احترام از کجا می آید؟
احترام اکتسابی است؛ یعنی فرد می تواند با انجام دادن داوطلبانه کارهایی، احترام بقیه را به دست آورد؛ مثلا با اهمیت دادن به احساسات دیگران یا با کمک به آنها و به حساب آوردنشان و ... در واقع، احترام مثل بوم رنگی است که شما آن را پرت و آن به شما باز خواهد گشت. نمی توانید از دیگران احترامتان را طلب کنید یا آنها را مجبور کنید که به شما احترام بگذارند. اگر چه بعضی ها به اشتباه معتقدند می توانند با زور و اجبار احترام برای خودشان به دست آورند.
احترام به بچه ها
بهترین راه برای به دست آوردن احترام بچه ها که باید از همان ابتدای کودکی شان شروع شود، احترام گذاشتن به خواسته های طبیعی آنهاست و کاری که باید انجام دهیم، این است که به خواسته های طبیعی کودکان مثل غذا دادن و پرورش دادن آنها توجه کنیم. همان طور که بچه ها رشد می کنند، خواسته هایشان تغییر می کند و خواسته های روحیشان پیچیده و پیچیده تر می شود.
آنها شروع می کنند به بیان نظرها و عقایدشان و اولویت هایشان و نیاز برای آزاد بودن در آنها رشد می کند. آنها خودمختاری و استقلال بیشتری را طلب می کنند و این زمانی است که بزرگ ترها می توانند با احترام گذاشتن به خواسته های بچه ها، هم احترام گذاشتن را به آنها بیاموزند، هم احترام آنها را برای خود به دست آورند. باید بدانیم که این هیچ اثری روی احساس بچه ها درباره احترام گذاشتن ندارد. اگر این گونه عمل کنیم و بگوییم ما به بزرگ ترها احترام می گذاریم، به سادگی می توانیم مفهوم احترام را برای آنها باکمک کردن و برآوردن نیازهایشان روشن کنیم.
ابتدا باید احتیاجات آنها را قبول کنیم؛ مثلا اگر کودک احتیاج دارد ساعت سه صبح غذا بخورد نباید از او مضایقه کنیم و یا با غرولند به او غذا دهیم. باید به سادگی قبول کنیم که کودکمان نیاز دارد در ساعت خاصی غذا بخورد. همچنین اگر نوجوان یا جوانمان نیاز دارد تا صحبت کند باید خواسته او را قبول کنیم و با گوش دادن به او نشان دهیم که برایش احترام قایل هستیم.
احترام گذاشتن و احترام دیدن
احترام گذاشتن به دیگران، یعنی احترام گذاشتن به احساسات و نیازهایشان، احترام می آورد. بعضی راه های ساده برای نشان دادن احترام به احساسات دیگران را با هم مرور می کنیم:
- از آنها بپرسیم چه احساسی دارند؟
- به احساساتشان اعتبار ببخشیم.
- با آنها همدردی کنیم.
- سعی کنیم احساساتشان را بفهمیم.
- احساساتشان را به حساب بیاوریم.
- افراد باید از احساساتشان آگاه باشند و احساساتشان را بشناسند.
- آنها باید قادر باشند احساساتشان را توضیح دهند.
- باید بدانند چگونه بدون قضاوت و داشتن حالت تدافعی به دیگران گوش کنند.
- باید بدانند که چگونه به احساسات ارزش بدهند.
- باید باور کنند که احساسات ارزشمند هستند.
- باید اعتقاد داشته باشند که احساسات اهمیت دارند.
و اما راه هایی ساده برای نشان دادن احترام:
- از دیگران بپرسیم: «شما چه احساسی خواهید داشت اگر...» قبل از گرفتن تصمیماتی که روی آنها اثرگذار است.
- به طور داوطلبانه خودمان را برای وفق دادن با احساسات و خواسته ها و آرزوهای دیگران تغییر دهیم و با آنها توافق کنیم.
- حرف دیگران را قطع نکنیم.
- سعی کنیم باورها و ارزش های آنها را بفهمیم.
- این فرصت را به آنها بدهیم تا مشکلاتشان را خودشان حل کنند و آنها را دست کم نگیریم و هرگز به آنها نگوییم چه کاری بکنند، هرگز به آنها نگوییم چه لازم دارند و یا چه باید بکنند و هرگز بدون درخواست از طرف آنها، آنها را نصحیت یا موعظه نکنیم و برایشان سخنرانی نکنیم.
- احترام به مافوق: در سازمان های دارای سلسله مراتب برای تقویت کردن ارزش فرمانبرداری و حرف شنوی از مافوق استفاده می شود.
- احترام به والدین و بزرگ ترها: در بیشتر جوامع از افراد انتظار می رود که در مقابل بزرگ ترها و والدین مودب باشند.
- احترام به ملیت: همه جوامع از افراد خود انتظار دارند تا نسبت به کشورشان حس میهن دوستی داشته باشند و برای ملیت خود احترام قایل باشند.
- احترام در مذهب: در همه مذاهب حرکاتی برای نشان دادن احترام به مقام های معنوی وجود دارد؛ از خواندن ادعیه و نیایش ها گرفته تا سجده و تعظیم.
- احترام برای فرهنگ ها و تمدن های دیگر: تلاش برای شناختن و برقراری ارتباط بین فرهنگ های مختلف از اصول احترام گذاشتن به فرهنگ ها و تمدن های گوناگون است.
احترام به خود یعنی چه؟
چرا باید برای خودمان احترام قایل باشیم؟ و ارزش این کار در چیست؟ روان شناسان معتقدند که محترم شمردن دیگران بدون اینکه برای خودمان احترام قایل باشیم، غیرممکن است.
آنها این پیشنهاد را می دهند که برای احترام گذاشتن به خودمان می توانیم این طور عمل کنیم: به خودمان توجه کنیم و مطمئن باشیم هر روز این کار را انجام می دهیم. نیازهایمان را بشناسیم و سعی کنیم بزرگ تر و قوی تر شویم.
یک راه دیگر برای اینکه احترام به خودمان را به دست آوریم، این است که به تعریف و تمجیدهایی که دیگران از ما می کنند، توجه کنیم (البته تعریف و تمجیدهای واقعی) و باید مواظب باشیم که با این تعریف ها دچار خودبینی و خودپسندی نشویم و برای جلوگیری از خودبینی باید روحیه بخشندگی را بیشتر از روحیه گیرندگی در خودمان تقویت کنیم.
منبع : مناسب