مروری بر آناتومی ناحیه گردن
ستون فقرات از یک طرف نخاع شوکی را محافظت می کند و از طرف دیگر علاوه بر تحمل وزن سر و گردن و تنه به آنها اجازه حرکت می دهد.
ستون فقرات از رویهم قرار گرفتن 33 مهره بوجود امده است. هفت مهره گردنی ، دوازده مهره پشتی ، پنج مهره کمری ، پنج مهره خاجی و چهار مهره دنبالچه ای. مهره های خاجی و دنبالچه ای غالباً به یکدیگر جوش خورده و استخوان واحدی را بوجود می آوردند.
هر واحد از ستون فقرات مهره نام دارد. هر یک از مهره ها با مهره بالا و پایین خود بوسیله مفاصل و رباطهایی متصل می گردند. گرچه پایداری ستون فقرات بوسیله این مفاصل و رباطها تأمین می گردد، ولی باید گفت عامل اصلی پایداری، کپسول مفاصل فاستی در عقب و عضلات جدار شکم در جلو می باشد.
دیسک بین مهره ای که بصورت کمک فنری ضربه های وارد برستون فقرات را خنثی می کند، بصورت صفحه ای ما بین دو جسم مهره قرار گرفته است. این عضو که بزرگترین عضو بدون عروق در بدن است از دو قسمت محیطی و مرکزی بوجود آمده است. خاصیت ارتجاعی دیسک بین مهره ای بستگی به کافی بودن مقدار آب موجود در هسته مرکزی و سالم بودن حلقه فیبری آن دارد.
ادامه دارد.....
فشار وارد به قسمت مرکزی دیسک به اطراف یعنی به قسمت محیطی آن منتقل می گردد. با توجه به شکل مارپیچی الیاف قسمت محیطی ، دیسک از قدرت تحمل نسبتاً زیادی برخوردار است.
مفاصل بین مهره ای در هر مهره 4 عدد می باشد که با مفاصل بالا و پایین خود متصل می گردند. از مفاصل حقیقی و کامل سینوویال است و از سطوح مفصلی که از غضروف پوشیده شده ، رباطهای مفصلی و پرده سینوویال بدن ممکن است دچار بیماریهای گوناگون نظیر بیماریهای التهابی، دژنراتیو و غیره گردد.
این مفاصل همراه با دیسک بین مهره ای با هماهنگی خاصی حرکات ستون فقرات را تأمین می کنند. هرگونه اشکال در حرکات این مفاصل بطور ثانوی موجب فشار بیشتر بر دیسک بین مهره ای می شود.
به همین ترتیب پیدایش هر نوع ضایعه در دیسک بین مهره ای بطور ثانوی باعث پیدایش تغییراتی در این مفاصل می گردد.
علاوه بر عناصر فوق، رباطهای طولی قدامی و خلفی، رباطهای فوق خاری و بین خاری هم به ثبات و پایداری ستون فقرات کمک می کند. نخاع شوکی در مقابل اولین مهره کمری خاتمه می یابد و مجرای نخاعی در پایین این قسمت بوسیله ریشه های اعصاب کمری و خاجی پر شده است که ریشه های دم اسبی نامیده می شود. پرده های مغزی که اطراف نخاع را می پوشاند تا اولین یا دومین مهره خاجی ادامه می یابد.
ریشه های اعصاب دم اسب به تدریج از مجاری بین مهره ای ( Intervertebral Foramen ) خارج می گردند.
قسمتهای مختلفی از ستون فقرات ممکن است باعث کمر درد شوند. تزریق قسمتهای مختلف ستون فقرات و پیدایش درد در انها مؤید این نظریه است. در گذشته دیسک بین مهره ای و تغییرات مرضی آن را مهمترین عامل پیدایش کمردرد می دانستند ولی امروزه ثابت شده است که گرچه تغییرات مرضی دیسک بین مهره ای باعث پیدایش کمردرد می گردد، این ضایعات مهمترین و شایع ترین آنها نبوده و عوامل دیگر بخصوص تغییرات دژنراتیو مفاصل مهره ای هم در پیدایش کمر درد مؤثرند.
عضلات اطراف ستون مهره ای در نگهداری آن در وضعیت قائم نقش مهمی دارند. این عضلات در هنگام ایستادن و نشستن فعال و در موقع خوابیدن غیرفعال می گردند. مهره های گردنی دارای حرکات چرخشی ، خم شدن به جلو و عقب و طرفین می باشند. در حالیکه مهره های پشتی بیشتر حرکات چرخشی و مهره های کمری نقش مهمی در خم و راست شدن کمر به جلو و عقب و طرفین دارند.
ادامه دارد....
ستون فقرات از یک طرف نخاع شوکی را محافظت می کند و از طرف دیگر علاوه بر تحمل وزن سر و گردن و تنه به آنها اجازه حرکت می دهد.
ستون فقرات از رویهم قرار گرفتن 33 مهره بوجود امده است. هفت مهره گردنی ، دوازده مهره پشتی ، پنج مهره کمری ، پنج مهره خاجی و چهار مهره دنبالچه ای. مهره های خاجی و دنبالچه ای غالباً به یکدیگر جوش خورده و استخوان واحدی را بوجود می آوردند.
هر واحد از ستون فقرات مهره نام دارد. هر یک از مهره ها با مهره بالا و پایین خود بوسیله مفاصل و رباطهایی متصل می گردند. گرچه پایداری ستون فقرات بوسیله این مفاصل و رباطها تأمین می گردد، ولی باید گفت عامل اصلی پایداری، کپسول مفاصل فاستی در عقب و عضلات جدار شکم در جلو می باشد.
دیسک بین مهره ای که بصورت کمک فنری ضربه های وارد برستون فقرات را خنثی می کند، بصورت صفحه ای ما بین دو جسم مهره قرار گرفته است. این عضو که بزرگترین عضو بدون عروق در بدن است از دو قسمت محیطی و مرکزی بوجود آمده است. خاصیت ارتجاعی دیسک بین مهره ای بستگی به کافی بودن مقدار آب موجود در هسته مرکزی و سالم بودن حلقه فیبری آن دارد.
ادامه دارد.....
فشار وارد به قسمت مرکزی دیسک به اطراف یعنی به قسمت محیطی آن منتقل می گردد. با توجه به شکل مارپیچی الیاف قسمت محیطی ، دیسک از قدرت تحمل نسبتاً زیادی برخوردار است.
مفاصل بین مهره ای در هر مهره 4 عدد می باشد که با مفاصل بالا و پایین خود متصل می گردند. از مفاصل حقیقی و کامل سینوویال است و از سطوح مفصلی که از غضروف پوشیده شده ، رباطهای مفصلی و پرده سینوویال بدن ممکن است دچار بیماریهای گوناگون نظیر بیماریهای التهابی، دژنراتیو و غیره گردد.
این مفاصل همراه با دیسک بین مهره ای با هماهنگی خاصی حرکات ستون فقرات را تأمین می کنند. هرگونه اشکال در حرکات این مفاصل بطور ثانوی موجب فشار بیشتر بر دیسک بین مهره ای می شود.
به همین ترتیب پیدایش هر نوع ضایعه در دیسک بین مهره ای بطور ثانوی باعث پیدایش تغییراتی در این مفاصل می گردد.
علاوه بر عناصر فوق، رباطهای طولی قدامی و خلفی، رباطهای فوق خاری و بین خاری هم به ثبات و پایداری ستون فقرات کمک می کند. نخاع شوکی در مقابل اولین مهره کمری خاتمه می یابد و مجرای نخاعی در پایین این قسمت بوسیله ریشه های اعصاب کمری و خاجی پر شده است که ریشه های دم اسبی نامیده می شود. پرده های مغزی که اطراف نخاع را می پوشاند تا اولین یا دومین مهره خاجی ادامه می یابد.
ریشه های اعصاب دم اسب به تدریج از مجاری بین مهره ای ( Intervertebral Foramen ) خارج می گردند.
قسمتهای مختلفی از ستون فقرات ممکن است باعث کمر درد شوند. تزریق قسمتهای مختلف ستون فقرات و پیدایش درد در انها مؤید این نظریه است. در گذشته دیسک بین مهره ای و تغییرات مرضی آن را مهمترین عامل پیدایش کمردرد می دانستند ولی امروزه ثابت شده است که گرچه تغییرات مرضی دیسک بین مهره ای باعث پیدایش کمردرد می گردد، این ضایعات مهمترین و شایع ترین آنها نبوده و عوامل دیگر بخصوص تغییرات دژنراتیو مفاصل مهره ای هم در پیدایش کمر درد مؤثرند.
عضلات اطراف ستون مهره ای در نگهداری آن در وضعیت قائم نقش مهمی دارند. این عضلات در هنگام ایستادن و نشستن فعال و در موقع خوابیدن غیرفعال می گردند. مهره های گردنی دارای حرکات چرخشی ، خم شدن به جلو و عقب و طرفین می باشند. در حالیکه مهره های پشتی بیشتر حرکات چرخشی و مهره های کمری نقش مهمی در خم و راست شدن کمر به جلو و عقب و طرفین دارند.
ادامه دارد....
آخرین ویرایش: