تاریخچه شهر مشهد
حوضهٔ رودخانهٔ کشف‌رود که شهر مشهد در آن قرار دارد، به خاطر شرایط مناسب طبیعی، از پیش از اسلام به عنوان یکی از مناطق مورد توجه برای سکونت در خراسان به حساب می‌آمد. این منطقه ابتدا مسکن اقوام غیرآریائی بود. در نزدیکی شهر فعلی مشهد شهری بنام توس وحود داشته‌است. در اسطوره‌های ایرانی بنای اصلی شهر توس را به جمشید و تجدید بنای آن را به توس، پهلوان و سپهسالار ایرانی نسبت می‌دهند. توس در زمان خلافت عثمان به‌طور کامل توسط اعراب فتح شد. در دورهٔ اسلامی این منطقه بخشی از ولایت توس به مرکزیت شهر تابران بود که آبادی‌های سناباد و نوغان که بخشی از مشهد کنونی هستند را نیز در بر می‌گرفت.
در دوران حکومت هارون عباسی ، حمید بن قحطبه طائی والی خراسان بود که کاخی در باغی واقع در ۱٫۵ کیلومتری سناباد داشت. در بهار سال ۱۹۳ هجری قمری، هارون که برای سرکوب شورشی عازم سمرقند بود، در نوغان بیمار شد و بنا به وصیتش او را در آن باغ دفن کردند. چند سال بعد در دوران خلافت مامون، در ۲۰۲ هجری قمری، امام رضا که پس از یک سال اقامت در مرو عازم بغداد بود، در منزل امیر سناباد مسموم شد و مامون پیکر او را نزدیک قبر هارون به خاک سپرد. از آن پس آن نقطه «مشهد الرضا» به معنی «محل شهادت رضا» و به اختصار مشهد نام گرفت.
پس از حملهٔ مغولان مردم شهر ویران‌شدهٔ توس به مشهد مهاجرت کردند و شهر توسعه پیدا کرد.
مشهد در زمان حکومت نادرشاه افشار به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد.
رشد و شكوفايي شهر مشهد در دهه هاي اخير به اوج خود رسيده است. اين شهر كه به لحاظ توانائيهاي مختلف از جمله رونق تجاري يكي از قطب هاي داد و ستد و اركان اقتصادي كشور است بعنوان يك نگين سبز در شرق ميهن اسلامي در مقابل ديدگان علاقمندان داخلي و خارجي خود مي درخشد. امروز بارزترين شاخصه اصلي مشهد بعد از بارگاه ثامن‌الحجج(ع)، سرزمين توس، زادگاه و آرامگاه حكيم نامدار ادبيات ايران زمين فردوسي توسي است كه سالانه هزاران مسافر و گردشگر را به خود جذب مي‌كند. نام توس چنان با "فردوسي" عجين شده كه هيچكس او را جدا از اين سرزمين و خاك نمي‌داند و بايد فردوسي و موطنش با هم بزرگ داشته شوند. آري اينجا آرامگاه حكيم ابوالقاسم فردوسي است كه در باغي مصفا در ساختماني با معماري قديم و متاخر ايران با سبكي بر گرفته از دوران هخامنشيان بنا شده است.
حوضهٔ رودخانهٔ کشف‌رود که شهر مشهد در آن قرار دارد، به خاطر شرایط مناسب طبیعی، از پیش از اسلام به عنوان یکی از مناطق مورد توجه برای سکونت در خراسان به حساب می‌آمد. این منطقه ابتدا مسکن اقوام غیرآریائی بود. در نزدیکی شهر فعلی مشهد شهری بنام توس وحود داشته‌است. در اسطوره‌های ایرانی بنای اصلی شهر توس را به جمشید و تجدید بنای آن را به توس، پهلوان و سپهسالار ایرانی نسبت می‌دهند. توس در زمان خلافت عثمان به‌طور کامل توسط اعراب فتح شد. در دورهٔ اسلامی این منطقه بخشی از ولایت توس به مرکزیت شهر تابران بود که آبادی‌های سناباد و نوغان که بخشی از مشهد کنونی هستند را نیز در بر می‌گرفت.
در دوران حکومت هارون عباسی ، حمید بن قحطبه طائی والی خراسان بود که کاخی در باغی واقع در ۱٫۵ کیلومتری سناباد داشت. در بهار سال ۱۹۳ هجری قمری، هارون که برای سرکوب شورشی عازم سمرقند بود، در نوغان بیمار شد و بنا به وصیتش او را در آن باغ دفن کردند. چند سال بعد در دوران خلافت مامون، در ۲۰۲ هجری قمری، امام رضا که پس از یک سال اقامت در مرو عازم بغداد بود، در منزل امیر سناباد مسموم شد و مامون پیکر او را نزدیک قبر هارون به خاک سپرد. از آن پس آن نقطه «مشهد الرضا» به معنی «محل شهادت رضا» و به اختصار مشهد نام گرفت.
پس از حملهٔ مغولان مردم شهر ویران‌شدهٔ توس به مشهد مهاجرت کردند و شهر توسعه پیدا کرد.
مشهد در زمان حکومت نادرشاه افشار به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد.
رشد و شكوفايي شهر مشهد در دهه هاي اخير به اوج خود رسيده است. اين شهر كه به لحاظ توانائيهاي مختلف از جمله رونق تجاري يكي از قطب هاي داد و ستد و اركان اقتصادي كشور است بعنوان يك نگين سبز در شرق ميهن اسلامي در مقابل ديدگان علاقمندان داخلي و خارجي خود مي درخشد. امروز بارزترين شاخصه اصلي مشهد بعد از بارگاه ثامن‌الحجج(ع)، سرزمين توس، زادگاه و آرامگاه حكيم نامدار ادبيات ايران زمين فردوسي توسي است كه سالانه هزاران مسافر و گردشگر را به خود جذب مي‌كند. نام توس چنان با "فردوسي" عجين شده كه هيچكس او را جدا از اين سرزمين و خاك نمي‌داند و بايد فردوسي و موطنش با هم بزرگ داشته شوند. آري اينجا آرامگاه حكيم ابوالقاسم فردوسي است كه در باغي مصفا در ساختماني با معماري قديم و متاخر ايران با سبكي بر گرفته از دوران هخامنشيان بنا شده است.
