تبتی ها عمدتا در بلندیهای " چین زانگ" سکونت دارند . ملیت تبت همچون بسیاری از ملیت های دیگر ویژگیهای خاص خود دارد . برا ی نمونه تعداد اعیاد این ملیت از تصور اکثر مردم خارج است و طبق آمار هر سال تبتیان بیش از 100عید و روز تعطیل دارند
فرهنگ اعیاد جزو مهمی از فرهنگ و آداب و رسوم مردمی ملیت تبت محسوب می شود . این اعیاد یا با فرهنگ مذهبی دیرینه ارتباط دارد و یا مربوط به آداب و رسوم خاص آنهاست .
در میان اعیاد گوناگون ، سال نو به تقویت تبتی پر شکوه ترین است . سال نو تبتی معمولا مصادف با ماه فوریه تا مارس است و با عید بهار ملت "هان " اصلی ترین نژاد ملت چین نزدیک می باشد . اکثر تبتیان معتقد به دین بودا هستند ، از این رو سال نو تبت بطور جدی با مذهب پیوند خورده است .
"جه گا" نوعی برنامه تفریحی تبت شامل گفتگو و آواز خوانی است، این برنامه معمولا در سال نو خوانده می شود و مضمون آن شامل آرزوها و خجستگی است، تبتیان با اجرای خوش " جه گا " از سال نو استقبال می کنند . در اولین روز سال نو تمام اعضای خانواده لباس جدید بر تن کرده و به ردیف می نشینند. زن صاحبخانه غذایی که سمبل خوشبختی است در مقابل مجسمه بودا می گذارد. سپس اعضای خانواده گردهم جمع می شوند و غذای خوشبختی می خورند . پس از صرف غذا تمام اعضای خانواده در مراسم قربانی حضور می یابند و برای یکدیگر آرزو می کنند.
از روز دوم مردم به دید و بازدید خوشاوندان و دوستان می روند و سال نو را به یکدیگر می گویند . بر پایی این گونه مراسم پانزده روز طول می کشد . در این مدت مردم همچنین اپرای تبتی می خوانند و به رقص تبتی می پردازند . در منطقه دامپروری ، فعالیتهایی مانند اسب سواری ؛ تیراندازی با کمان و طناب کشی از صبح تا شامگاه برگزار می شود .
اگر سال نو به تقویم تبتی پرشکوه ترین عید تبتیان به حساب می آید ، عید " شه دن"را می توان زیباترین عید آنان خواند زیرا شهروندان لهاسا مرکز تبت که به هنگام فرا رسیدن سال نو سرد است و معمولا عید را در خانه جشن می گیرند .اما عید "شه دن "در فصل تابستان است ، در لهاسا آفتاب درخشان ودلربا ، هوا با طراوت و همه جا سرسبز است . مردم مایلند از خانه بیرون بروند و در حومه شهر تفریح کنند . به زبان تبتی " شه دن " معنی ضیافت نوشیدن ماست است و سرچشمه آن با دین بودا ارتباط دارد . اما امروز این عید تدریجا به عید مردمی برای اجرای اپرای تبتی و گردش در بیرون شهر مبدل شده است .
فرهنگ اعیاد جزو مهمی از فرهنگ و آداب و رسوم مردمی ملیت تبت محسوب می شود . این اعیاد یا با فرهنگ مذهبی دیرینه ارتباط دارد و یا مربوط به آداب و رسوم خاص آنهاست .
در میان اعیاد گوناگون ، سال نو به تقویت تبتی پر شکوه ترین است . سال نو تبتی معمولا مصادف با ماه فوریه تا مارس است و با عید بهار ملت "هان " اصلی ترین نژاد ملت چین نزدیک می باشد . اکثر تبتیان معتقد به دین بودا هستند ، از این رو سال نو تبت بطور جدی با مذهب پیوند خورده است .
"جه گا" نوعی برنامه تفریحی تبت شامل گفتگو و آواز خوانی است، این برنامه معمولا در سال نو خوانده می شود و مضمون آن شامل آرزوها و خجستگی است، تبتیان با اجرای خوش " جه گا " از سال نو استقبال می کنند . در اولین روز سال نو تمام اعضای خانواده لباس جدید بر تن کرده و به ردیف می نشینند. زن صاحبخانه غذایی که سمبل خوشبختی است در مقابل مجسمه بودا می گذارد. سپس اعضای خانواده گردهم جمع می شوند و غذای خوشبختی می خورند . پس از صرف غذا تمام اعضای خانواده در مراسم قربانی حضور می یابند و برای یکدیگر آرزو می کنند.
از روز دوم مردم به دید و بازدید خوشاوندان و دوستان می روند و سال نو را به یکدیگر می گویند . بر پایی این گونه مراسم پانزده روز طول می کشد . در این مدت مردم همچنین اپرای تبتی می خوانند و به رقص تبتی می پردازند . در منطقه دامپروری ، فعالیتهایی مانند اسب سواری ؛ تیراندازی با کمان و طناب کشی از صبح تا شامگاه برگزار می شود .
اگر سال نو به تقویم تبتی پرشکوه ترین عید تبتیان به حساب می آید ، عید " شه دن"را می توان زیباترین عید آنان خواند زیرا شهروندان لهاسا مرکز تبت که به هنگام فرا رسیدن سال نو سرد است و معمولا عید را در خانه جشن می گیرند .اما عید "شه دن "در فصل تابستان است ، در لهاسا آفتاب درخشان ودلربا ، هوا با طراوت و همه جا سرسبز است . مردم مایلند از خانه بیرون بروند و در حومه شهر تفریح کنند . به زبان تبتی " شه دن " معنی ضیافت نوشیدن ماست است و سرچشمه آن با دین بودا ارتباط دارد . اما امروز این عید تدریجا به عید مردمی برای اجرای اپرای تبتی و گردش در بیرون شهر مبدل شده است .
