دانشمندان آمریکایی، طرح جدیدی را برای سیستم‌های دفاعی نیروی خورشیدی ارائه کرده‌اند که می‌تواند یک سیارک به بزرگی سیارکی که روز جمعه گذشته از کنار زمین عبور کرد را طی 60 دقیقه به بخار تبدیل کند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از این سیستم حتی می‌توان برای نابودی سیارکهای 10 برابر بزرگتر طی یک سال استفاده کرد که عملیات تبخیر را از فاصله ای به دوری خورشید آغاز می‌کند.
پس از عبور بسیار نزدیک سیارک 2012 DA14 از کنار زمین در روز جمعه(27 بهمن) و انفجار غیرمنتظره یک شهاب‌سنگ در آسمان روسیه و مجروح شدن بیش از 1000 تن، توجهات به فناوریهایی جلب شده که می‌توانند برای دفاع از زمین در برابر تهدیدات کیهانی مورد استفاده قرار بگیرند.
این سیارک 130 هزار تنی با اندازه 46 متر با سرعت 28 هزار کیلومتر در ساعت که هشت برابر سرعت گلوله شلیک شده از یک تفنگ است، در نزدیکترین فاصله به ثبت رسیده تاکنون از کنار زمین عبور کرد. اگر این سیارک با زمین برخورد می‌کرد، احتمالا با قدرت هزار برابر بمب هیروشیما که در سال 1945 فرود آمد، منفجر می‌شد.
اگرچه این نزدیکی از شانس برخورد با زمین برخوردار نبود اما دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا و دانشگاه پلی‌تکنیک کالیفرنیا این طرح را برای تخریب این اجسام آسمانی ارائه کرده‌اند.
این مفهوم «ماموریت هدف گیری سیارکها با انرژی خورشیدی هدایت‌شده(DE-STAR)» نام داشته که به عقیده سازندگان می‌تواند یک ابزار واقعی برای مواجهه زمین با تهدیدات بالقوه سیارکها و شهاب‌سنگها محسوب شود.
این مفهوم که به عنوان یک سیستم دفاعی مداری با انرژی هدایت شده توصیف شده است، برای جمع‌آوری نیروی گسترده خورشید و انتقال آن به آرایه فازی عظیم پرتوهای لیزر طراحی شده است.
این لیزرها را سپس می‌توان به سوی هر سیارک تهدیدآمیز هدف گرفته و آنها را پیش از نزدیک شدن نابود کرد.
همچنین به گفته محققان این مفهوم علاوه بر کاربرد نابودساز آن از کاربردهای احتمالی دیگر حتی به عنوان سیستم پیش‌ران فضاپیما برخوردار است.
همچنین هر چه اندازه این دستگاه بزرگتر باشد، قابلیتهای آن بیشتر است. برای مثال یک دستگاه DE-STAR 2 با قطر 100 متر به اندازه ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌تواند سیارکها و دنباله‌دارها را از مدار خود خارج کند.
اما یک DE-STAR 4 با قطر 10 کیلومتر که حدود 100 برابر ایستگاه فضایی است می‌تواند 1.4 مگاتن انرژی را بصورت روزانه به هدف خود وارد کرده و هر سال یک سیارک با اندازه 500 متر را نابود کند.
سیستمی با این اندازه همچنین می‌تواند سفرهای میان‌سیاره‌ای را بسیار بیش از سوخت‌های شیمیایی مورد استفاده امروزی در موشکها سرعت بخشد.
همچنین از این سیستم می‌توان برای تامین نیروی سیستمهایی با سوخت یونی پیشرفته در سفرهای فضای عمیق استفاده کرد.
به گفته دانشمندان یک دستگاه DE-STAR 4 می‌تواند چندین ماموریت را بطور همزمان انجام داده و بطور همزمان با نابودی یک سیارک ، ترکیبات سیارک بعدی را تعیین کرده و سوخت یک فضاپیما را نیز تامین کند.
سیستم DE-STAR 6 که بزرگتر خواهد بود می‌تواند سفرهای میان‌ستاره‌ای را به شکل یک منبع نیروی مداری و سیستم سوخت عظیم برای فضاپیما ممکن سازد. این سیستم می‌تواند سوخت یک فضاپیمای 10 تنی را با سرعت نزدیک به نور تامین کند که کاوشهای میان‌ستاره‌ای را بدون نیاز به فناوریهای علمی تخیلی مانند «رانش تابدار» ممکن خواهد ساخت.
ایسنا
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از این سیستم حتی می‌توان برای نابودی سیارکهای 10 برابر بزرگتر طی یک سال استفاده کرد که عملیات تبخیر را از فاصله ای به دوری خورشید آغاز می‌کند.
پس از عبور بسیار نزدیک سیارک 2012 DA14 از کنار زمین در روز جمعه(27 بهمن) و انفجار غیرمنتظره یک شهاب‌سنگ در آسمان روسیه و مجروح شدن بیش از 1000 تن، توجهات به فناوریهایی جلب شده که می‌توانند برای دفاع از زمین در برابر تهدیدات کیهانی مورد استفاده قرار بگیرند.
این سیارک 130 هزار تنی با اندازه 46 متر با سرعت 28 هزار کیلومتر در ساعت که هشت برابر سرعت گلوله شلیک شده از یک تفنگ است، در نزدیکترین فاصله به ثبت رسیده تاکنون از کنار زمین عبور کرد. اگر این سیارک با زمین برخورد می‌کرد، احتمالا با قدرت هزار برابر بمب هیروشیما که در سال 1945 فرود آمد، منفجر می‌شد.
اگرچه این نزدیکی از شانس برخورد با زمین برخوردار نبود اما دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا و دانشگاه پلی‌تکنیک کالیفرنیا این طرح را برای تخریب این اجسام آسمانی ارائه کرده‌اند.
این مفهوم «ماموریت هدف گیری سیارکها با انرژی خورشیدی هدایت‌شده(DE-STAR)» نام داشته که به عقیده سازندگان می‌تواند یک ابزار واقعی برای مواجهه زمین با تهدیدات بالقوه سیارکها و شهاب‌سنگها محسوب شود.
این مفهوم که به عنوان یک سیستم دفاعی مداری با انرژی هدایت شده توصیف شده است، برای جمع‌آوری نیروی گسترده خورشید و انتقال آن به آرایه فازی عظیم پرتوهای لیزر طراحی شده است.
این لیزرها را سپس می‌توان به سوی هر سیارک تهدیدآمیز هدف گرفته و آنها را پیش از نزدیک شدن نابود کرد.
همچنین به گفته محققان این مفهوم علاوه بر کاربرد نابودساز آن از کاربردهای احتمالی دیگر حتی به عنوان سیستم پیش‌ران فضاپیما برخوردار است.
همچنین هر چه اندازه این دستگاه بزرگتر باشد، قابلیتهای آن بیشتر است. برای مثال یک دستگاه DE-STAR 2 با قطر 100 متر به اندازه ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌تواند سیارکها و دنباله‌دارها را از مدار خود خارج کند.
اما یک DE-STAR 4 با قطر 10 کیلومتر که حدود 100 برابر ایستگاه فضایی است می‌تواند 1.4 مگاتن انرژی را بصورت روزانه به هدف خود وارد کرده و هر سال یک سیارک با اندازه 500 متر را نابود کند.
سیستمی با این اندازه همچنین می‌تواند سفرهای میان‌سیاره‌ای را بسیار بیش از سوخت‌های شیمیایی مورد استفاده امروزی در موشکها سرعت بخشد.
همچنین از این سیستم می‌توان برای تامین نیروی سیستمهایی با سوخت یونی پیشرفته در سفرهای فضای عمیق استفاده کرد.
به گفته دانشمندان یک دستگاه DE-STAR 4 می‌تواند چندین ماموریت را بطور همزمان انجام داده و بطور همزمان با نابودی یک سیارک ، ترکیبات سیارک بعدی را تعیین کرده و سوخت یک فضاپیما را نیز تامین کند.
سیستم DE-STAR 6 که بزرگتر خواهد بود می‌تواند سفرهای میان‌ستاره‌ای را به شکل یک منبع نیروی مداری و سیستم سوخت عظیم برای فضاپیما ممکن سازد. این سیستم می‌تواند سوخت یک فضاپیمای 10 تنی را با سرعت نزدیک به نور تامین کند که کاوشهای میان‌ستاره‌ای را بدون نیاز به فناوریهای علمی تخیلی مانند «رانش تابدار» ممکن خواهد ساخت.
ایسنا