رونالدو 2نوع پرش دارد، یکی در حالیکه دستهایش را به کمرش گرفته و از بازوهایش برای پریدن استفاده نمی کند و نوع دیگر پرشش، با بهره گیری از بازوانش است تا به او در به هوا پریدن کمک کند
سایت گل- کمپانی کاسترول تحقیقاتی دقیقی را انجام داده و طی آن در لابراتوری در شهر مادرید، به بررسی توانایی های ورزشی کریس رونالدو پرداخته. متخصصان علوم ورزشی هم با اتکا به آمار و ارقام به دست آمده، بر توانایی های خارق العاده رونالدو صحه گذاشتند؛ توانایی هایی که شاید مسی از آنها بی بهره باشد. در میان این توانایی های خیره کننده می تواند به پرش های عمودی (ارتفاع) رونالدو ، چه بابهره گیری از بازوها و چه بدون بهره گیری از آنها اشاره کرد که به رونالدو کمک می کند تا به شیوه ای استثنایی به هوا برخاسته و مانند همان چیزی که در بازی 4شنبه رئال مادرید مقابل منچستریونایتد شاهد بودیم، به توپ ضربه بزند.
طبق بررسی انجام شده توسط کاسترول، رونالدو دو نوع پرش دارد، یکی در حالی که دست هایش را به کمرش گرفته و از بازوهایش برای به هوا پریدن استفاده نمی کند و نوع دیگر پرشش، با بهره گیری از بازوانش است تا به او در به هوا پریدن کمک کنند.
1- درپرش نوع اول، در حالی که دست هایش به روی کمرش است و از بازوانش برای پرش به بالا استفاده نمی کند، پتانسیل فراوانی در بدنش یافت می شود. یک سنسور فشار به او کمک می کند تا قدرتش آزاد شود. در این نوع پرش، رونالدو از بازوانش استفاده نمی کند و تنها با پتانسیل پاهایش به بالا می پرد و در این پرش، 44 سانتی متر بالا می رود ولی قدرت به کار رفته در این نوع پرش، تنها 1.5 برابر وزن بدنش است.
2- این نوع پرش، پرش متفاوتی است؛ مانند همان چیزی که در بازی 4شنبه شب رئال مقابل یونایتد شاهدش بودیم. نتایج این پرش کاملا متفاوت با پرش نوع اول است؛ چرا که کریس در این پرش از بازوانش نیز کمک می گیرد. قدرت بدنی او، به او این اجازه را می دهد تا 78 سانتی متر به هوا بپرد و طبق برآورد های انجام شده، در ارتفاع 2.63 سانتی متری به توپ ضربه بزند. ارتفاعی که نیمی از بازیکنان ان.بی.ای (لیگ بسکتبال آمریکا) هم در هنگام پرتاب هایشان به آن نمی رسند. قدرت رونالدو در این حالت، 6 برابر وزن بدنش است؛ قدرتی معادل قدرت یک فضانورد در هنگام به پائین پریدن از یک فضاپیما به آن نیاز دارد. ولی رونالدو در هوا چه می کند که می تواند تا این حد بالا بپرد؟ او زانوهایش و پاهایش را عقب تر از باسنش قرار می دهد و این باعث می شود تا نقطه ثقل بدنش به صورت موقت بالاتر قرار بگیرد. همین به او کمک می کند تا در هوا شناور شده و بتواند در ارتفاع بالایی به توپ ضربه بزند.
سایت گل- کمپانی کاسترول تحقیقاتی دقیقی را انجام داده و طی آن در لابراتوری در شهر مادرید، به بررسی توانایی های ورزشی کریس رونالدو پرداخته. متخصصان علوم ورزشی هم با اتکا به آمار و ارقام به دست آمده، بر توانایی های خارق العاده رونالدو صحه گذاشتند؛ توانایی هایی که شاید مسی از آنها بی بهره باشد. در میان این توانایی های خیره کننده می تواند به پرش های عمودی (ارتفاع) رونالدو ، چه بابهره گیری از بازوها و چه بدون بهره گیری از آنها اشاره کرد که به رونالدو کمک می کند تا به شیوه ای استثنایی به هوا برخاسته و مانند همان چیزی که در بازی 4شنبه رئال مادرید مقابل منچستریونایتد شاهد بودیم، به توپ ضربه بزند.
طبق بررسی انجام شده توسط کاسترول، رونالدو دو نوع پرش دارد، یکی در حالی که دست هایش را به کمرش گرفته و از بازوهایش برای به هوا پریدن استفاده نمی کند و نوع دیگر پرشش، با بهره گیری از بازوانش است تا به او در به هوا پریدن کمک کنند.
1- درپرش نوع اول، در حالی که دست هایش به روی کمرش است و از بازوانش برای پرش به بالا استفاده نمی کند، پتانسیل فراوانی در بدنش یافت می شود. یک سنسور فشار به او کمک می کند تا قدرتش آزاد شود. در این نوع پرش، رونالدو از بازوانش استفاده نمی کند و تنها با پتانسیل پاهایش به بالا می پرد و در این پرش، 44 سانتی متر بالا می رود ولی قدرت به کار رفته در این نوع پرش، تنها 1.5 برابر وزن بدنش است.
2- این نوع پرش، پرش متفاوتی است؛ مانند همان چیزی که در بازی 4شنبه شب رئال مقابل یونایتد شاهدش بودیم. نتایج این پرش کاملا متفاوت با پرش نوع اول است؛ چرا که کریس در این پرش از بازوانش نیز کمک می گیرد. قدرت بدنی او، به او این اجازه را می دهد تا 78 سانتی متر به هوا بپرد و طبق برآورد های انجام شده، در ارتفاع 2.63 سانتی متری به توپ ضربه بزند. ارتفاعی که نیمی از بازیکنان ان.بی.ای (لیگ بسکتبال آمریکا) هم در هنگام پرتاب هایشان به آن نمی رسند. قدرت رونالدو در این حالت، 6 برابر وزن بدنش است؛ قدرتی معادل قدرت یک فضانورد در هنگام به پائین پریدن از یک فضاپیما به آن نیاز دارد. ولی رونالدو در هوا چه می کند که می تواند تا این حد بالا بپرد؟ او زانوهایش و پاهایش را عقب تر از باسنش قرار می دهد و این باعث می شود تا نقطه ثقل بدنش به صورت موقت بالاتر قرار بگیرد. همین به او کمک می کند تا در هوا شناور شده و بتواند در ارتفاع بالایی به توپ ضربه بزند.