بارش شهابی جوزایی با وجود ماه تابان، در زمان اوج بارش صحنه‌های زیبایی را برای عکاسان و رصدگران فراهم کرده بود. گاهی نیز شهاب‌های پرنور و کم‌سرعت بر روشنایی ماه غلبه کرده و رصدگران را غافلگیر می‌کردند. تصاویر زیر حاکی از زیبایی این بارش است.
بارش جوزایی هر ۱۳،۱۴ سال یکبار به اوج فعالیت خود می‌رسد. اگر تمام شهاب‌های بارش جوزایی را در سمت مخالف حرکتشان امتداد دهید در نقطه‌ای در مرز صورت‌فلکی جوزا به هم می‌رسند که این نقطه را کانون بارش گویند که در ۳ درجه‌ای ستاره آلفای جوزا با قدر ۱ قرار دارد. تقریبا در تصویر زیر می‌توان تشخیص داد که امتداد تمام شهاب‌ها به یک نقطه منتهی خواهند شد. عکاس تصویر زیر، دوربین خود را طوری تنظیم کرده است که به مدت ۶ ساعت در طول شب نوردهی می‌کرد و توانست ۱۱ شهاب را در مدت ۶ ساعت در یک عکس به دام بیندازد.
عکس از Mike Hankey
عکاس این تصویر، این شهاب جوزایی درخشان را بر فراز کوه ویتنی به تصویر کشیده‌است. کوه ویتنی با ارتفاع ۴,۴۲۱ متری، بلندترین نقطه در نزدیکی ایالات متحده است.
عکس از Tony Rowell عکاس ماهر و خوش‌شانس تصویر زیر، این شهاب پرنور را در زمان اوج فعالیت بارش، از سقف ماشین خود ثبت کرده است.
عکس از Dan Stanyer تصویر زیر با نوردهی ۱۲ ثانیه در کالیفرنیا گرفته شده‌است.
عکس از Kevin Key نویسنده: هانیه امیری
بارش جوزایی هر ۱۳،۱۴ سال یکبار به اوج فعالیت خود می‌رسد. اگر تمام شهاب‌های بارش جوزایی را در سمت مخالف حرکتشان امتداد دهید در نقطه‌ای در مرز صورت‌فلکی جوزا به هم می‌رسند که این نقطه را کانون بارش گویند که در ۳ درجه‌ای ستاره آلفای جوزا با قدر ۱ قرار دارد. تقریبا در تصویر زیر می‌توان تشخیص داد که امتداد تمام شهاب‌ها به یک نقطه منتهی خواهند شد. عکاس تصویر زیر، دوربین خود را طوری تنظیم کرده است که به مدت ۶ ساعت در طول شب نوردهی می‌کرد و توانست ۱۱ شهاب را در مدت ۶ ساعت در یک عکس به دام بیندازد.
عکس از Mike Hankeyعکاس این تصویر، این شهاب جوزایی درخشان را بر فراز کوه ویتنی به تصویر کشیده‌است. کوه ویتنی با ارتفاع ۴,۴۲۱ متری، بلندترین نقطه در نزدیکی ایالات متحده است.
عکس از Dan Stanyer