در گرجی این شهر تیفلیسی یا تهبیلیسی مشتق از واژه تپهیلی (به معنای گرم؛ منسوب به چشمههای آب گرم تفلیس) نامیده میشود.تفلیس در هزاره چهارم تا سوم پیش از میلاد مسکونی شد. برای اولین بار در سالنامههای قرن چهارم میلادی از تفلیس به عنوان قلعه ـ شهر نام برده شدهاست. تفلیس به علت واقع شدن در محل تلاقی راههای مهم همیشه دارای اهمیت منطقهای بوده و همین ویژگیها سبب گسترش و توسعه این شهر از دیرباز تاکنون شدهاست. این شهر در ۱۲۰ کیلومتری رشته کوه قفقاز بزرگ و ۲۵۰ کیلومتری دریای سیاه قرار دارد و با شهرهای تاشکند، استانبول، رم، بارسلون، بوستون، و شیکاگو هم عرض است. شهر در دو طرف ساحل رود کر * / کور (به زبان گرجی متکواری) در درون درهای گستردهاست. این رود که از کوههای کردستان ترکیه سرچشمه میگیرد به طول ۳۶ کیلومتر در شهر جاری است. سد اورتاچالا سرعت جریان آب را در مسیر شهر کاهش میدهد و رژیم آبی آن را تنظیم میکند. پنج نهر کوهستانی که از آبراهههای زیرزمینی میگذرند از دامنههای اطراف تفلیس به کر میریزند: دیگمیس تسکالی وره و تساوکیسیس تسقالی / تسکالی از مغرب گلدانیس تسکالی و لوچینیس تسکالی از مشرق. دو دریاچة کوچک به نام لیسی و کو در دامنههای شمالی تفلیس واقع شدهاند. دریاچة تفلیس در پشت رشته کوه ماخات واقع است و پیرامون آن دشت سامگوری قرار دارد .کوههای متاتس میندا در مغرب تابوری و تیغههای سولالاکی در جنوب و رشته کوه ماخات در مشرق شهر واقع شدهاند. در دامنههای شمال شرقی کوه تابوری چشمههای آب گرم جریان دارد که دارای ترکیبات قلیایی و سولفات است .