تلویزیون سه‌بعدی بدون عینک

[Miss zahra]

​

سال‌ها قبل و در زمان پدربزرگ‌های ما، رادیو یک فناوری جدید به حساب می‌آمد و به دلیل آنکه هنوز در بازار به طور گسترده پخش نشده بود، کالایی لوکس محسوب می‌شد.
چندین سال گذشت تا بالاخره ابداع جدیدی در عرصه تکنولوژی ارتباطی شگفتی همگان را بر‌انگیخت؛ این ابداع چیزی نبود جز اختراع تلویزیون که در پی آن علاوه برصدا، مشاهده تصویر اخبار نیز برای همگان امکان‌پذیر می‌شد.

سال‌ها بعد اما تحولات گسترده‌تری به وقوع پیوست؛ تلویزیون‌های لامپی سیاه و سفید جای خود را به تلویزیون‌های رنگی در ابعاد مختلف دادند و سپس نیز تلویزیون‌های پلاسما و بعد از آن تلویزیون‌های ال‌سی‌دی و مدت کوتاهی بعد تلویزیون‌های کم‌مصرف‌تر ال‌ای‌دی به بازار عرضه شدند، هنوز همه از این تحولات سریع در عرصه تکنولوژی ساخت تلویزیون در حیرت بودند که خبر عجیب و جالب دیگری روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت؛ تلویزیون‌هایی با قابلیت پخش سه‌بعدی تصاویر که دیدن آنها با عینک‌های مخصوص امکان‌پذیر است روانه بازار شد.

اکنون نیز پس از کمتر از یک سال از اعلام این خبر یکی از شرکت‌های سازنده تلویزیون‌های سه‌بعدی اعلام کرده است که در صدد تولید تلویزیون‌های سه‌بعدی برآمده که بتوان تصاویر آنها را بدون نیاز به عینک مخصوص مشاهده کرد. بر پایه گزارش وال‌استریت ژورنال، این شرکت قرار است تلویزیون‌های سه‌بعدی خود را در 2 مدل 12 و 20 اینچی به بازار عرضه کند.

گفته می‌شود که جزئیات بیشتری درباره این نوع تلویزیون و تکنولوژی به کار رفته در آن در نمایشگاه کانسومر الکترونیکس که در ماه ژانویه سال‌2011 برگزار می‌شود، ارائه خواهد شد.
همچنین اعلام شده است که سایزهای بزرگ‌تر این تلویزیون‌ها که تا تلویزیون‌های بالای 40 اینچ را نیز در بر می‌گیرند، از ماه آوریل سال‌2011 به بازار عرضه می‌شوند.

به گفته کارشناسان، دستیابی به تصاویر سه‌بعدی بدون استفاده از عینک، کار ساده‌ای نیست و اگر بیننده از زاویه صحیح به تلویزیون نگاه نکند تصویر مبهمی را در برابر دیدگان خود خواهد داشت.
البته شرکت مذکور نه‌تنها به منظور رقابت با دیگر شرکت‌های تولید کننده تلویزیون‌های سه‌بعدی که به دلیل عدم اقبال عمومی نسبت به این نوع تلویزیون‌ها است که دست به این ابداع جدید زده و قصد دارد تلویزیون‌های سه‌بعدی‌ای به بازار ارائه کند که بینندگان برای دیدن تصاویر آن نیازی به عینک مخصوص نداشته باشند.

اما تلویزیون سه بعدی که به نظر می‌رسد سال‌های دیگر بخش اعظم تولیدات شرکت‌های سازنده تلویزیون را به خود اختصاص دهد چه ویژگی‌هایی از نظر تکنولوژیک دارد؟

وقتی جسمی در دور دست قرار دارد، شعاع‌های نور بازتابی که از آن به دوچشم ما می‌رسد با یکدیگر موازی هستند. ولی وقتی همان جسم نزدیک می‌شود، این شعاع‌ها دیگر موازی نیستند. این خطوط از اجسامی که در نزدیکی چشم ما هستند به طور همگرا گسیل می‌شوند و چشم برای دیدن آنها باید کمی تغییر حالت بدهد. برای اینکه این مطلب را بهتر متوجه شوید، جسمی را از فاصله دور تا نزدیک بینی خود حرکت دهید. حتما متوجه تغییر فیزیکی قسمتی از چشم خود می‌شوید. این تغییر توسط مغز کنترل شده و میزان تغییرات نیز توسط مغز ثبت می‌شود. همین اطلاعات به مغز کمک می‌کند تا فاصله اجسام تا چشم را تخمین بزند. برای مثال، مغز با توجه به اینکه چشم برای دیدن یک جسم تقعر بسیار کمی پیدا کرده، متوجه می‌شود که این جسم احتمالاً در فاصله‌ای نزدیک قرار دارد.

ایده کلیدی ضبط و پخش تصاویر هم دقیقاً در همین عملکرد مغز و چشم است. در تلویزیون‌های سه‌بعدی سعی می‌شود تصاویری ارائه شود که برای هر چشم در محل متفاوتی قرار داشته باشد تا مغز آنها را به صورت غیر مسطح و عمق‌دار تشخیص دهد.
البته مشکلی هم در اینجا وجود دارد چراکه تمرکز کردن هر‌چشم روی این تصاویر متفاوت به این معنی است که میزان تقعر و نقطه فوکوس هر چشم با چشم دیگر نمی‌خواند و همین امر باعث ایجاد سردرد و احساس سرگیجه می‌شود.

برای حل این مشکل معمولاً از عینک‌های مخصوص استفاده می‌شود. در کل 2 نوع عینک در صنعت تصاویر سه‌بعدی رایج هستند؛ عینک‌های Passive و عینک‌های Active.

مشکلات و عوارض تلویزیون‌های سه‌بعدی

اما با وجود این پیشرفت‌‌ها، تلویزیون‌های سه بعدی داری اشکالاتی نیز هستند؛ یکی از این مشکلات که به نوعی می‌توان آن را نقصان تلقی کرد نبود برنامه‌‌های سه بعدی از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی است. یکی دیگر از اشکالات این تلویزیون‌ها نیز مرتبط با عوارضی است که دیدن برنامه‌های سه‌بعدی بر بیننده‌ها بر جای می‌گذارد.

گروهی از محققان هشدار داده‌اند که تماشای تلویزیون‌های سه بعدی می ‌تواند سبب بروز حالت تهوع، استفراغ و گرفتگی عضلانی شود. کودکان، سالمندان و زنان باردار گروه‌هایی هستند که بیشتر در معرض این مشکلات قرار می‌گیرند.

پژوهشگران همچنین معتقدند از آنجایی که تماشای این تلویزیون‌ها فشار غیر معمولی را به بدن وارد می‌‌سازد و به میزان شدیدی، چشم‌‌ها و مغز را دچار آشفتگی و پریشانی می‌‌کند، تماشای این تلویزیون‌ها باعث حملات و غش در بیماران مبتلا به صرع می‌‌شود.
این هشدارها آن قدر جدی هستند که یکی از بزرگ‌‌ترین شرکت‌های تجهیزات الکترونیکی دنیا، برای استفاده از تلویزیون‌های سه‌بعدی در سایت شرکت توصیه‌هایی ارائه داده است.

این شرکت که به زودی عرضه تلویزیون‌‌های خود را آغاز می‌‌کند، با اعلام اینکه ممکن است برخی افراد با مشاهده برنامه در این تلویزیون‌ها دچار مشکلاتی چون حملات صرع، مشکل تخمین فاصله، سرگیجه و حالت تهوع، انقباض عضلات، تشنج و حرکات غیرارادی مانند تکان‌‌های ناگهانی چشم و عضلات بدن شوند، از بینندگان این تلویزیون‌‌ها خواسته است بین زمان‌‌های تماشای خود استراحت‌‌های کوتاه‌مدت داشته‌باشند تا از اثرات جانبی در امان بمانند.