دانشمندان دانشگاه تورنتو با همکاری دانشمند ایرانی، شیوه جدیدی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند بطور چشمگیری به سلول‌های خورشیدی کارآمدتر منجر شود.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مقاله دکتر پویا مراغه‌چی و همکارانش که با عنوان «سیستمهای فتوولتائیک با تنظیم مشترک پلاسمونی-اکسیتونی با استفاده از نانوپوسته» در مجله Nano Letters منتشر شده، یک شیوه جدید را برای ارتقای کاربری در فتوولتائیک‌های کلوئیدی نقطه کوانتومی توصیف کرده و فناوری جدیدی است که در حال حاضر نویددهنده فناوری سلول خورشیدی ارزانتر و کارآمدتر است.
سیستمهای فتوولتائیک نقطه کوانتومی به ارائه امکان انرژی خورشیدی کم هزینه با مساحت بالا پرداخته اما این دستگاه هنوز در بخش مادون قرمز طیف خورشیدی که مسئول نیمی از نور خورشید دریافتی در زمین است، از بهره‌بری بالایی برخوردار نیستند.
برای راه‌حل می‌توان از نانوذرات پلاسمونیکی پردازش شده و تنظیم شده استفاده کرد که به گفته دانشمندان، کنترل بی‌نظیری را بر انتشار و جذب نور ارائه می‌کند.
این شیوه جدید یک افزایش احتمالی 35 درصدی را در بهره‌وری فناوری در مناطق طیف نزدیک مادون قرمز ارائه می‌کند. در کل، این دستاورد می‌تواند به 11 درصد افزایش بهره‌وری تبدیل انرژی خورشید منجر شود که سیستمهای فتوولتائیک نقطه کوانتومی را به عنوان یک جایگزین برای فناوریهای سلول خورشیدی موجود جذابتر می‌کند.
از مزایای فناوری نقطه کوانتومی کلوئیدی یکی ارزان بودن آن است که باعث کاهش هزینه تولید برق شده و دیگری این است که براحتی می‌توان با تغییر اندازه نقطه کوانتومی، طیف جذب نور آنرا تغییر داد.
محققان با تعبیه مستقیم نانوپوسته‌های طلا در غشای جاذب نقطه کوانتومی توانستند بهره‌وری بالاتری را بدست بیاورند. اگرچه طلا معمولا به عنوان یک ماده کم هزینه محسوب نمی‌شود اما می‌توان از مواد کم‌هزینه‌تر دیگر برای اجرای یک مفهوم مشابه بهره برد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مقاله دکتر پویا مراغه‌چی و همکارانش که با عنوان «سیستمهای فتوولتائیک با تنظیم مشترک پلاسمونی-اکسیتونی با استفاده از نانوپوسته» در مجله Nano Letters منتشر شده، یک شیوه جدید را برای ارتقای کاربری در فتوولتائیک‌های کلوئیدی نقطه کوانتومی توصیف کرده و فناوری جدیدی است که در حال حاضر نویددهنده فناوری سلول خورشیدی ارزانتر و کارآمدتر است.
سیستمهای فتوولتائیک نقطه کوانتومی به ارائه امکان انرژی خورشیدی کم هزینه با مساحت بالا پرداخته اما این دستگاه هنوز در بخش مادون قرمز طیف خورشیدی که مسئول نیمی از نور خورشید دریافتی در زمین است، از بهره‌بری بالایی برخوردار نیستند.
برای راه‌حل می‌توان از نانوذرات پلاسمونیکی پردازش شده و تنظیم شده استفاده کرد که به گفته دانشمندان، کنترل بی‌نظیری را بر انتشار و جذب نور ارائه می‌کند.
این شیوه جدید یک افزایش احتمالی 35 درصدی را در بهره‌وری فناوری در مناطق طیف نزدیک مادون قرمز ارائه می‌کند. در کل، این دستاورد می‌تواند به 11 درصد افزایش بهره‌وری تبدیل انرژی خورشید منجر شود که سیستمهای فتوولتائیک نقطه کوانتومی را به عنوان یک جایگزین برای فناوریهای سلول خورشیدی موجود جذابتر می‌کند.
از مزایای فناوری نقطه کوانتومی کلوئیدی یکی ارزان بودن آن است که باعث کاهش هزینه تولید برق شده و دیگری این است که براحتی می‌توان با تغییر اندازه نقطه کوانتومی، طیف جذب نور آنرا تغییر داد.
محققان با تعبیه مستقیم نانوپوسته‌های طلا در غشای جاذب نقطه کوانتومی توانستند بهره‌وری بالاتری را بدست بیاورند. اگرچه طلا معمولا به عنوان یک ماده کم هزینه محسوب نمی‌شود اما می‌توان از مواد کم‌هزینه‌تر دیگر برای اجرای یک مفهوم مشابه بهره برد.