محققان دانشگاه کارولینای شمالی با همکاری یک محقق ایرانی موفق به ساخت سیمهای رسانا شده‌اند که تا هشت برابر طول اصلی خود قابل انبساط بوده و همچنان می‌تواند کارایی خود را حفظ کند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دکتر بهنام پورحیدری، معاون مدیر دانشگاه کارولینای شمالی و همکارانش برای ساخت این سیمها از یک لوله باریک ساخته شده از یک پلیمر بسیار کشسان استفاده کرده و سپس داخل آنرا با آلیاژ فلزی مایع گالیوم و ایندیوم پر کردند که یک رسانای موثر برای برق به شمار می‌رود.
این سیمها در حوزه‌های مختلف از هدفون گرفته تا شارژر تلفن قابل استفاده بوده و می‌توان از آن در منسوجات الکترونیکی استفاده کرد.
به گفته محققان، تلاش‌های پیشین برای ساخت سیمهای قابل کشش بیشتر بر ادغام فلزات یا دیگر رساناهای الکتریمی در پلیمرهای کشسان تمرکز داشته اما در نهایت منجر به یک مبادله می‌شد.
افزایش میزان فلز باعث ارتقای رسانایی ترکیب شده اما همچنین کشسانی آنرا کاهش می‌دهد. رویکرد جدید این دانشمندان، جدا نگهداشتن مواد است و از این رو می‌توان از حداکثر رسانایی بدون لطمه رساندن به حالت کشسانی آن استفاده کرد.
به طور خلاصه اینکه این سیمها از قابلیت کشش بسیار بیشتر از اکثر سیمهای رسانا برخوردار بوده و رسانایی آنها نیز از بیشتر سیمهای قابل کشش موجود در بازار بیشتر است.
این محققان اکنون در حال بررسی چگونگی کاهش نشست فلز در صورت قطع سیم هستند.
این پژوهش در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.
چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۱
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دکتر بهنام پورحیدری، معاون مدیر دانشگاه کارولینای شمالی و همکارانش برای ساخت این سیمها از یک لوله باریک ساخته شده از یک پلیمر بسیار کشسان استفاده کرده و سپس داخل آنرا با آلیاژ فلزی مایع گالیوم و ایندیوم پر کردند که یک رسانای موثر برای برق به شمار می‌رود.
این سیمها در حوزه‌های مختلف از هدفون گرفته تا شارژر تلفن قابل استفاده بوده و می‌توان از آن در منسوجات الکترونیکی استفاده کرد.
به گفته محققان، تلاش‌های پیشین برای ساخت سیمهای قابل کشش بیشتر بر ادغام فلزات یا دیگر رساناهای الکتریمی در پلیمرهای کشسان تمرکز داشته اما در نهایت منجر به یک مبادله می‌شد.
افزایش میزان فلز باعث ارتقای رسانایی ترکیب شده اما همچنین کشسانی آنرا کاهش می‌دهد. رویکرد جدید این دانشمندان، جدا نگهداشتن مواد است و از این رو می‌توان از حداکثر رسانایی بدون لطمه رساندن به حالت کشسانی آن استفاده کرد.
به طور خلاصه اینکه این سیمها از قابلیت کشش بسیار بیشتر از اکثر سیمهای رسانا برخوردار بوده و رسانایی آنها نیز از بیشتر سیمهای قابل کشش موجود در بازار بیشتر است.
این محققان اکنون در حال بررسی چگونگی کاهش نشست فلز در صورت قطع سیم هستند.
این پژوهش در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.
چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۱