تکثیر و پرورش ماهی دیسکوس :

[خانمی]

فرمانرو: جانوران

شاخه: طنابداران

رده: شعاع باله ها

راسته: سوف ماهی شکلان

خانواده: سیچلیده
طول حداکثر: 15 سانتی متر
سطح شنا: تمام سطوح آب
مکانهای جاگیری : میان گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی تغذیه: غذای زنده
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 27درجه سانتی گراد - سختی آب 3 درجه - PH= 6.5
اولین ویژگی این ماهی بدن تخت آن است که از دو پهلو فشرده (compressed form ) می باشد. اگر چه دارای طرح های مختلفی هستند ولی عموما در رنگ های سبز، آبی، قرمز و قهوه ای دیده می شوند. ارتفاع و طول دیسکوس بالغ حدود

20 تا 25 سانتی متر می باشد. دومین ویژگی این ماهی نوع مراقبت از لاروها است.

دیسکوس در محیط آکواریوم یک ماهی خجالتی و سازگار است. این ماهی نسبت به شرایط استرس و اضطرار بسیار حساس می باشد. سازگارترین ماهی با دیسکوس، آنجل می باشد. اگر چه برخی معتقدند که نگهداری این دو ماهی با هم باعث القا انگل و بیماری در آنها می شود. ماهیانی که دارای دهان مکنده هستند برای سازگاری با دیسکوس مناسب نمی باشند. زیرا اغلب به بدن ماهی دیسکوس می چسبند و از غشای موکوسی سطح بدن آن تغذیه می کنند. ماهی دیسکوس در بین اکثر آکواریوم دارها به " سلطان آکواریوم " مشهور است .همچنین این ماهی باید توسط افراد کارشناس و با تجربه نگهداری شود چرا که به سختی سازش پیدا کرده و به آسانی از بین می رود.

محل زندگی دیسکوس ها
محل زندگی دیسکوس ها اولین قدم برای نگهداری ماهی دیسکوس این است که با محیط طبیعی زندگی این آبزی زیبا آشنا شویم تا بتوانیم شرایط زندگی دیسکوس را در یک محیط مصنوعی برای این موجود زیبا شبیه سازی کنیم.

محل زندگی این ماهی در رودخانه های آمازون می باشد که آمازون شامل بخشهایی از ونزوئلا، کلمبیا، برزیل و پرو است،این مناطق وسیع در فصول بارانی از طریق آب در ارتباط هستند و به همین دلیل این ماهی را می توان در آبهای کوچک آمازون یافت.



معرفی گونه های دیسکوس

ماهِی دِیسکوس قهوه اِی:

اندازه اِین زِیر گونه که بومی برزِیل است تا 12 ِیا 15 سانتِیمتر می رسد .از نظر تکثِیر در آکوآریوم بهترِین نوع دِیسکوس می باشد ولِی از نظر زِیباِیِی و رنگ آمیزی از دِیگر انواع دِیسکوس کم ارزشتر است .باله مخرجِی ماهِی نر در مجاورت باله دمی نوک تِیز تر از باله مخرجِی ماهِی ماده است .درجه حرارت مناسب براِی تخمرِیزِی آن 24 تا 29 درجه سانتِیگراد و پ – هاش مناسب 6/6 تا 6 است.

ماهِی دِیسکوس سبز و آبی :

نگهدارِی انواع ماهی ها ی دِیسکوس سبز و آبِی در آکوآریومها مشکل است زِیرا براِی نگهدارِی و تکثِیر آنها شرایط خاصِی از نظر ترکِیب شِیمیایی و خصوصیات فِیزِیکِی آب لازم است .اِین ماهی ها همچنِین در برابر بسِیارِی از بِیمارِیها مقاومت ندارند .در هر صورت امکان پرورش بچه ماهی ها تا حد بلوغ وجود دارد ولِی بسِیار مشکل است .نوزادها به مدت چند روز از ترشحات روِی بدن والدِین تغذِیه می نماِیند ولِی بعدا شروع به خوردن انواع پلانکتونها می کنند .اگر ماهی های مولد اِین ماده غذایی را بر روِی بدن ترشح ننماِیند نوزادها همگِی خواهند مرد .

اولین قدم برای نگهداری ماهی دیسکس این است که با محیط طبیعی زندگی این آبزی زیبا آشنا شویم تا بتوانیم شرایط زندگی دیسکس را در یک محیط مصنوعی برای این موجود زیبا شبیه سازی کنیم.
محل زندگی این ماهی در رودخانه های آمازون می باشد که آمازون شامل بخشهایی از ونزوئلا، کلمبیا، برزیل و پرو است،این مناطق وسیع در فصول بارانی از طریق آب در ارتباط هستند و به همین دلیل این ماهی را می توان در آبهای کوچک آمازون یافت.
بارانهای سنگین به طور جدی در دسامبر شروع به بارش میکنند اما سطح آب رودخانه تا ماه ژانویه تغییری نخواهد کرد .جالب است بدانید سه نوع آب در آمازون وجود دارد : آب سیاه ،آب پاک و آب سفید .

راه اندازی آکواریوم مخصوص دیسکوس:

برای نگهداری ماهی دیسکاس از نوع آکواریوم شیشه ای می توان استفاده کرد.
پوشش کف آکواریوم:

خيلي وقتها شنيده ايم كه بهتر است براي كف آكواريم Discus از هيچگونه پوششي استفاده نكنيم. Discus در انواع آكواريم ها من جمله آكواريم هاي تزييني كه پر از گياهان آبي و جانوران ديگر هستند و يا آكواريم هاي كاملا خالي كه معمولا توسط ديگر پرورش دهنده ها توصيه ميشوند ، قابل نگهداری است. اما بهتر است از يك لايه نازك ماسه بسيار ريز در كف استفاده کنیم و بدين ترتيب تخليه آب نيز آسان تر ميشود چراكه ماسه ها فضولات ماهي ها را در زير خود پنهان ميكند و ماهي نيز از بازي با شن لذت ميبرد و براي پيدا كردن غذا در ماسه ها مي دمد. ولي معمولا با نگه داشتن Discus در آكواريم بدون كف پوش دچار مشكل نمي شويد اما اگر تصميم به اين كار گرفتيد فراموش نكنيد كه حتما جداره خارجي كف آكواريم را رنگ بزنيد و يا به نحوي بپوشانيد تا ماهي خارج آكواريم را نبيند در غير اينصورت در روحيه آنها تاثير گذاشته و باعث ترسو و خجالتي شدن آنها مي شود.
به غير از لايه ماسه كه در كف آكواريم ريخته ميشود خوب است كه از تكه چوب هايي كه از خزه پوشيده شده اند و از گياهان معلق در آب همچون باقلاي آبي و از كوزه هاي گلي كه از ماسه و گياهان ديگر پر شده اند استفاده كنیم. يك لامپ فلوروسنت با يك حباب گرم و يك حباب سرد نياز گياهان را به نور تامين مي كنند. ولي به ياد داشته باشيد كه روشن شدن ناگهاني آكواريم Discus باعث عكس العمل ناگهاني و جهش آن مي شود كه با استفاده از گياهان غوطه ور در آب – كه جلو رسيدن ناگهاني نور به Discus را مي گيرند -براحتي ميتوان از اين مسئله جلوگيري كرد.با تمام اين تفاسير براي تانكر بيمارستان Discus يا تانكر قرنطينه از ماسه يا هيچ تجهيزات ديگري استفاده نکنید. اگر اولين باري است كه از Discus نگهداري مي كنيد مسلما تانكر اوليه شما محل قرنطينه نيز خواهد بود. در اين صورت تانكر آب بايد به غير از فيلتر و هيتر و چراغها خالي از هرگونه تجهيزات اضافي باشد. دليل اين بي تجملي اينست كه شما بتوانيد ماهي خود را بدقت زير نظر بگيريد و از صحت و سلامت آن اطمينان حاصل كنيد چراكه خيلي وقتها ماهي سعي در پنهان كردن خود در پشت گياهان ، از چشم شما ميكند.و اگر قصد مداواي ماهي را داريد وجود گياهان و ماسه و ديگر تزيينات بي فايده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمينان از سلامت ماهي مي توانيد ديگر تجهيزات و تزيينات را اضافه كنيد. اين دوره قرنطيه نبايد كوتاهتر از 15 روز باشد. اگر ميخواهيد به آكواريم Discus خود ماهي ديگري اضافه كنيد ابتدا آنرا در تانكري حدااقل 38 ليتري نگه داري كنيد تا زماني كه كاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شويد .​

 

[خانمی]

آماده سازی آکواریوم برای نگهداری از ماهی دیسکوس

معمولا نسبت 25 لیتر برای هر ماهی حداقل نسبت برای نگهداری این نوع ماهی می باشد.

البته نسبتی که در بالا ذکر شده است به ابعاد ماهی و عوامل مختلفی بستگی دارد . این نسبت معمولا یک نسبت حداقل است.

مهمترین نکته ای که برای نگهداری دیسکاس باید رعایت شود شرایط خاص آب داخل آکواریوم می باشد.

1. آبی که برای نگهداری دیسکاس استفاده می شود باید کاملا شفاف و تمیز باشد.

2. دمای آب باید ثابت و بین اعداد ۲۷ تا ۳۲ باشد.

3. سختی آب باید ۳ و یا کمتر از آن باشد.

4.pH آب باید بین اعداد ۶ تا ۷ باشد .

۵. آب فاقد نیترات و نیتریت باشد .

6. آب فاقد هرگونه کلر باشد.

شفافیت و تمیزی آب :

مسلما همه ما هی ها در آبی شفاف و تمیز سالم تر زندگی خواهند کرد. با توجه به اینکه اکثرا برای آب گیری آکواریوم از آب شهری استفاده می شود آب شفافیت و تمیزی لازم را دارد. اما عدم رعایت مواردی مانند عدم شستشوی دقیق شن های کف آکواریوم معمولا شفافیت آب را در هنگام اب گیری آکواریوم از بین می برد. بنابراین شستشوی دقیق شن های تزیینی کف آکواریوم قبل از استفاده و ریختن در کف آکواریوم این مشکل را ۱۰۰ درصد حل می کند.

مسلما آب داخل آکواریوم باید همیشه تمیز و شفاف بماند . برای این کار می توانیم از انواع واقسام فیلتر ها ی مخصوص این کار استفاده نماییم .

معمولا در تمامی آکواریوم ها از ۲ عدد فیلتر زیر شنی و یک یا ۲ عدد فیلتر برقی برای اینکار می توان استفاده کرد. برای آکواریوم های نگهداری دیسکوس بهتر است که از فیلترهایی دیگر مانند فیلترهای خارج آکواریوم نیز استفاده شود.

دمای آب :

برای ثابت نگهداشتن دمای آب از بخاری های داخل آب استفاده می شود که نوع اتوماتیک آن با توانایی ۲۵۰ و یا ۳۰۰ وات بسیار مناسب است. بهتر است بعد از آب گیری آکواریوم بخاری را نصب کرده و دمای آن را بر روی ۳۰ درجه بگذاریم تا آب به دمای لازم برسد.

سختی آب :آب مورد استفاده برای نگهداری دیسکوس ها باید سختی کمی داشته باشند. برای اندازه گیری سختی آب از یک کیت تست سختی آب استفاده می کنیم که معمولا کیت مرغوب تر و رایج تر Tetra است .

سختی آب همانگونه که در بالا ذکر شد برای دیسکوس ها باید ۳ و یا کمتر از آن باشد. برای پایین آوردن سختی آب می توان آب را به مدت حداقل 10 روز در یک دبه پلاستیکی نگه داری کنید.

PH آب : مطالعات نشان داده است که گونه های طبیعی دیسکوس ها در آب هایی با PH بین ۶ تا ۷ زندگی می کنند. برای تست PH آب می توان از یک نوار مخصوص تعیین PH و یا نوع قطره ای آن و یا نوع الکتریکی آن استفاده نمود.

نیترات و نیتریت:

این دو ماده بی شک سمی ترین و خطرناک ترین ماده برای دیسکوس ها هستند . بنابراین کنترل میزان نیترات و نیتریت آب در فواصل زمانی معیین بسیار ضروریست. از آنجا که این ۲ نوع ماده اکثرا در اثر فضولات ماهی ها به وجود می آیند بنابراین امکان وجود داشتن آنها در آب تازه بسیار کم است و کنترل آن در مراحل نگهداری آکواریوم بسیار لازم است. برای تعیین نیترات و نیتریت آب از کیت تست نیترات و نیتریت Tetra که بسیار متداول است استفاده می کنیم.

کلر :

به دلیل استفاده از آب شهری مسلما گاز کلر در داخل آن وجود دارد که صدمات جدی را به ماهی وارد میکند. برای از بین بردن این گاز در مرحله آب گیری آکواریوم یا از محلول های ضد کلر موجود در بازار استفاده می کنیم و یا آکواریوم را آب گیری کرده و ۲۴ ساعت اجازه می دهیم تا هوای زیادی از طریق سنگ های هوا در آن جریان داشته باشد .

فیلتراسیون :
پس از مدتی که آکواریوم تکمیل شد خواهید دید که فیلتر های درون آب و زیر شنی نمی توانند به طور کامل به جمع آوری فضولات داخل آب بپردازند. از طرفی با فاسد شدن مواد غذایی و ازدیاد فضولات ماهی ها درون آکواریوم تولید نیترات و نیتریت آغاز می شود . همچنین PH آب نیز تغییر می کند. برای جلوگیری از اینگونه موارد به نظر بنده استفاده از فیلترهای خارج از آکواریوم با مواد شیمیایی داخل آن بهترین گزینه می باشد. هر چند که خود نیز می توانیم به صورت ابتدایی این نوع فیلتر را تولید کنیم اما نوع های آماده آن دارای شکلی زیباتر و قدرت پمپاژ و مکش بهتری می باشند. مارک های مختلفی از این نوع فیلتر ها درون بازار موجود می باشد که از بین آنها EHEIM و RESUN بسیار محبوب تر و شناخته شده تر هستند. EHEIM آلمانی و دارای عمکرد بهتری نسبت به RESUN می باشد . در هر حال از هر نوع مارکی که استفاده می کنید به یک سری مواد شیمیایی برای پرکردن مخزن فیلتر نیازمندید که بهترین مارک این مواد نیز همان EHEIM می باشد. فیلتر های EHEIM معمولا دو نوع Classic و Professional عرضه می شوند. نوع اول استوانه شکل ونوع دوم به صورت مکعب مستطیل است.
موادی که برای پر کردن مخزن فیلتر نیازمندیم شمامل مواد زیر است:
۱- ۱ بسته زغال اکتیو یا زغال فیلتر
۲- ۱ بسته Substrat
۳- ۱ بسته سرامیک
۴- مقداری بیوبال پلاستیکی
بهتر است که در صورت امکان زغال اکتیو را تهیه نمایید زیرا این ماده PH را نیز تنظیم مینماید.
قبل از استفاده از مواد بالا آنها را خوب بشویید تا گرد و غبارناشی از خود آنها کاملا شسته شده و درون آب وارد نگردند. حالا درب مخزن فیلتر را باز کنید و داخل آن را بشویید. مواد را به ترتیب زیر درون آن خالی نمایید.
به ترتیب از کف تا سر فیلتر:
۱ عدد ابر همراه فیلتر(Filter Pad) -- سرامیک -- ۱ عدد ابر -- ۲ لایه بیوبال --- ۱ عدد ابر -- تمامی ۱ بسته substrat
۱ عدد ابر --- تمامی یک بسته زغال اکتیو -- ابر مخصوص زغال ( ابر سیاه رنگ )-- ابر پشم شیشه ای (در صورت وجود )-- ۱ عدد ابر
دقت کنید که تمامی ابرها در بسته های فیلترهای EHEIM موجود می باشد.
استریلیزاسیون :
بی شک UV sterilizer ها یکی از بهترین وسیله هایی است که تا به حال برای ضدعفونی و میکروب زدایی به خصوص در داخل آکواریوم به کار می رود. این وسیله از یک لامپ UV تشکیل شده است که آب داخل آکواریوم از طریق اشعه این لامپ ضدعفونی میگردد. از لحاظ سیستم کاری ۲ نوع UV sterilizer وجود دارد.
۱- با سنگ هوا
۲- بدون سنگ هوا
نصب نوع اول بسیار راحت است. برای این کار کافیست که شیلنگ مربوط به یکی از سنگ های هوای داخل آکواریوم را به ورودی این وسیله نصب کنید. به دلیل ایجاد حباب هوا در داخل دستگاه آب در داخل دستگاه جریان پیدا می کند و پس از عبور از روی لامپ و ضدعفونی شدن همراه با حباب های هوا از دستگاه خارج می شود.
برای نصب نوع دوم احتیاج به یک WaterPump داریم که بهتر است از همان نوعی که در فیلترهای برقی داخل آب است استفاده کنیم. کافیست که با یک شیلنگ قسمت خروجی WaterPump را به قسمت ورودی UV sterilizer متصل کنیم و برق UV sterilizer و WaterPump را به برق متصل کنیم. بسته به حجم آب آکواریوم میتوان به صورت چند ساعت در روز و یا یک روز در هفته لامپ UV را روشن نمود. مارک های مختلفی در ایران وجود دارد که برای نوع اول RESUN و برای نوع دوم RENA بسیار محبوب وموجودند. در کل استفاده از نوع اول به دلیل سهولت پیشنهاد می شود. نکته مهم: به هیچ عنوان به لامپ داخل دستگاه به طور مستقیم نگاه نکنید. زیرا عوارض جدی و حتی کوری چشم را به دنبال خواهد داشت.
​

 

[خانمی]

رفتار و نوع تولید مثل :

این ماهیها تخم گذار، آرام ، بسیار زیبا و خوش اندام هستند، تکثیر و نگهداری آنها نیازمند آکواریوم بزرگ، آب زلال سبک، استفاده از غذای زنده و صرف وقت کافی برای مراقبت ار آنها میباشد. خصوصیت منحصر به فرد آنها تغذیه بچه ماهیان در دو هفته اول زندگی از ترشحات روی پوست والدین می باشد که می توان آن را وجه تشابهی با نوزادان پستانداران دانست.

تشخیص نر و ماده دیسکس از هم و انتخاب جفت مناسب:
متاسفانه تشخیص نر و ماده این نوع در دوران قبل از بلوغ هنوز هم به سختی انجام می شود.اما مواردی چند وجود دارد که شاید به وسیله آنها بتوان تا حدی و نه به طور ۱۰۰ درصد نر و ماده دیسکوس را در دوران قبل از بلوغ تشخیص داد.
اولین مورد شکل ظاهری کله دیسکوس ها می باشد. معمولا دیسکس های نر دارای یک شکستگی کوچک بر روی پیشانی خود هستند. در حالی که در دیسکوس های ماده اکثرا پیشانی بدون شکستگی و دارای سطحی صاف است. از طرفی شکل ماده ها معمولا دایره ای تر و شکل نرها کشیده تر و بلندتر است.
روش دیگر که احتمال آن بسیار ضعیف است تشخیص بر اساس شکل باله بالا می باشد. بر اساس این روش معمولا انتهای باله ماهی های نر دیسکوس تیز گوشه و در ماهی ماده گرد گوشه است. به هر حال مطمئن ترین روش تشخیص شناخت از روی شکل دستگاه تناسلی ست که فقط در دوران بعد از بلوغ میسر است.
تکثیر ماهی دیسکوس :

ماهی دیکوس قبل از شروع هرگونه فعالیت تخمگذاری ، باید حدود یک سال سن داشته باشد. بهترین روش برای روند تخمگذاری قرار دادن 6 تا 8 ماهی 10 تا 12 ماهه ، در یک مخزن با ظرفیت حداقل 30 گالن با این تعداد ماهی می توان حداقل از وجود یک جفت ماهی مطمئن بود. اگر چه در بسیاری از مواقع داشتن هر دو جنس نر و ماده نمی تواند ضامن جفت یابی آنها و تولید تخم باشد.

در یک مخزن بزرگ شامل 6 تا 8 ماهی بالغ که تعدادی نر هستند ، ماده های بالغ از نظر جنسی با تسلط کامل، جفت خود را انتخاب می کنند.در زمان تولید مثل ، این جنس ماده است که جنس نر را به محل تخمریزی می کشاند و اگر انواع دیگر ماهی در مخزن باشند ، جنس ماده آنها را از محل تخمریزی دور می سازد. ماهی های دیسکوس بعد از دور کردن ماهی های دیگر برای انتخاب جفت ، یک رقص کوچک انجام می دهند. این حرکات معمولا شامل بال زدن و لرزاندن بدن و باله دمی ، به هنگام دور زدن به دور هم می باشد . در برخی مواقع این حرکات ، با بالا و پائین بردن سر و حرکات شلاقی دم همراه است. معمولا اولین عمل پیش از تخمریزی ، تمیز کردن سطح محل تخمریزی با نوک زدن به محل جفتگیری توسط هر دو جفت می باشد.

هرگاه تمام شرایط محیطی شامل نور ، دما ، تغذیه و حتی شرایط غیر استرسی برای ماهی مهیا باشد ، ماهی شروع به تخمریزی می کند . تخمریزی واقعی حدود یک ساعت به طول می انجامد. بعد از اینکه ماهی ماده شروع به تخمریزی کرد ماهی نر در طول محل حرکت کرده و شروع به بارور سازی تخم ها می کند. تقریبا 15 تخم ، در هر رفت و برگشت از مجرای تولید مثل ریخته می شود . درصورتیکه در حین تخمریزی ، غذا دهی انجام گیرد، جنس نر به سمت غذا حرکت کرده و بارور سازی تخمها را رها می کند. لذا تعداد تخمهای غیر بارور افزایش می یابد.

بعد از تخم گذاری و حداقل بعد از 18 ساعت، ممکن است تعداد زیادی از ماهی های نر یا ماده به سمت تخم ها حرکت کرده و در ظرف چند دقیقه تمام تخم ها را ببلعند که این خود نشان دهنده گرسنگی آنها در آن زمان می باشد.

هرگاه ماهی ها با وجود تغذیه مناسب اقدام به خوردن تخم ها کنند، نشان دهنده این است که شرایط آکواریوم مناسب نیست. در دمای 12 درجه سانتی گراد تخم ها تقریبا ظرف 52 ساعت متولد می شوند. در دمای کمتر مدت زمان خروج نوزادان از تخم افزایش می یابد. در طول این 52 ساعت والدین وقط خود را صرف باد زدن تخم ها می کنند. بعد از متولد شدن نوزادان آنها شروع به حرکت کرده و به یک گوشه تاریک از آکواریوم می روند که در این صورت توسط والدین محافظت می شوند. بعد از 72 ساعت نوزادان به راحتی شنا می کنند. در این حالت از کیسه زرده خود تغذیه کرده و پس از اتمام کیسه زرده به دنبال ماهی بالغ حرکت و شروع به تغذیه از مواد ترشحی بر روی پوست آن می کنند.

 

[خانمی]

غذادهی به دیسکوس

Discus ها معمولا با متانت و آرامش غذا مي خورند مگر اينكه اندوهگين يا پريشان باشند. سعي كنيد كه بيش از حد به ماهي هاي خود غذا ندهيد و يا آنها را گرسنه نگاه نداريد. بسيار خوب است كه باقي مانده غذاي ماهي ها را يك تا دو ساعت بعد از هر وعده از غذايشان از تانكر خارج كنيد. ماهي هاي در حال رشد بايد دو يا سه وعده در روز غذا داده شوند. آنها را زير نظر بگيريد و بيشتر از مقداري كه در يك ساعت مي توانند بخورند به آنها ندهيد . Discus معمولا غذا را با اشتهاي زيادي در دقايق اول مي خورد ولي بعد از آن تنها به آن نوك مي زنند بنابراين اصلاً در خارج كردن پس مانده ها عجله نكنيد.
يكي از موادي كه باعث ايجاد تفاوت محسوسي در رنگ Discus مي شود زانتان (روناس) است كه ماده اي طبيعي است و بسيار مؤثرتر از پاپريكا(ميوه رسيده فلفل قرمز ) مي باشد. زانتان در گلبرگ ‌هاي گل جعفري است و در بسياري از غذاهاي آماده نيز مي‌باشد .

به طور کلی غذاهای ماهی به ۳ دسته اصلی تقسیم می شوند:

1- غذاهای فریزری

2- غذاهای خشک

3- غذهای زنده

دراین قسمت روش تهیه معمول ترین غذای فریزری برای دیسکوس شرح داده می شود

طرز تهیه :

۱- دل گوسفند یا گاو60%

2- میگو 25%

3- اسفناج پخته 15%

4- قطره ب کمپلکس ۵ قطره در ۵۰ گرم و یا قرص ویتامین Tetra

ابتدا دل گاو و گوسفند را خوب بشویید و تمامی رگ ها و پوست و چربیهای اطراف آن را پاک کنید . سپس آن را چندین بار در چرخ گوشت انداخته تا کاملا خرد شود. سپس اسفناج را کمی آب پز کنید تا مقداری پخته شود. پوست میگو ها را نیز بکنید و آن ها را نیز کاملا تمیز و چرخ نمایید. اگر میگوی تازه در دسترس نیست می تواید از میگوهای خشک شده که در فروشگاههای لوازم ماهی ست تهیه کنید و به نسبت بالا استفاده نمایید.

مواد بالا را باهم مخلوط کرده و در کیسه ریخته و در فریزر بگذارید. مقداری که هر بار به ماهی ها داده می شود باید مقداری باشد که حداکثر تا ۵ دقیقه توسط آنها خورده شود. دقت کنید که شربت یا قطره ب کمپلکس را هربار که می خواهید به ماهی غذا دهید به مخلوط اضافه نمایید. زیرا این شربت خاصیت خود را در فریزر از دست خواهد داد. در صورتی که به قرص ویتامین Tetra دسترسی دارید می توانید یک بار در میان یکی از قرص ها را پودر کرده و به جای شربت ب کمپلکس با غذای بالا ترکیب نمایید.

نکته مهم:

در خرید دل گوسفند و یا گاو دقت کنید که تازه باشد. برای تشخیص با دو انگشت آن را فشار دهید در صورتی که جای فشار انگشت شما بر روی دل به حالت اول برگشت دل تازه است.

غذاهای خشک

از انواع غذاهای خشک می توان مانند آرتیمیا . کرم فشرده . پولکی و... می توان جهت غذادهی به دیسکوس استفاده نمود. اما مهمترین و بهترین نوع غذاهای خشک در مورد دیسکاس tetra min pro و tetra prima هستند که پیشنهاد می شود در دو نویت صبح و عصر به دیسکوس داده شود.

دافنی :
به نظر بسیاری از کارشناسان دافنی را می توان همان میگوی آب شیرین در نظر گرفت. دافنی ها موجودات کوچکی هستند . می توانید آنها را در فصل تابستان و در حوض پارک ها . برکه ها و یا هر جای دیگری که در آنجا جلبک وجود دارد مشاهده کنید. نژاد خاصی از این موجود به رنگ نارنجی می باشد که برای غذادهی به دیسکوس یکی از بهترین هاست. می توانید تعدادی از این موجودات را جمع آوری کرده و در یک آکواریوم اختصاصی به پرورش آنها بپردازید. غذای دافنی ها جلبک های سبز است. تنها نکته مهمی که در رابطه با آنها باید در نظر گرفت :
اگر دافنی ها را از بیرون صید می کنید احتمال حمل انگل . لاروها و انواع و اقسام کرم ها توسط آنها وجود دارد . پس مواظب باشید که از کجا آنها را تهیه می نمایید. در صورتی که به این موجود دسترسی دارید تعدادی از آنها را در آکواریوم بیاندازید و از اشتهای دیسکوس های خود در رابطه با دافنی تعجب کنید!! دافنی ها منبع سرشار پروتیین می باشند که تاثیر بسیار زیادی در رشد دیسکوس دارد.

البته می توان از آرتمیا و کرم فشرده نیز برای تغذیه آنها استفاده کرد.

 

[خانمی]

بیماری دیسکوس :
هگزومیتا شناخته شده ترین نوع تاژکدار شکمی ست که در دیسکوس به وفور دیده شده و با وجود اینکه روش درمان آن بسیار راحت می باشد اما عدم اطلاع از روش درمان معمولا موجبات مرگ ماهی توسط این بیماری فراهم می آورد. بسیاری از عزیزان هگزومیتا را با بودوموناس (Bodomonas ) که آن نیز از معروفترین تاژکداران شکمی ست اشتباه می گیرند .زیرا تشخیص این دو نوع تاژکدار بسیار از یکدیگر مشکل و شیوه درمان نیز کاملا متفاوت است اما از آنجا که احتمال وجود هگزومیتا بسیار بسیار بیشتر از بودوموناس در ماهی دیسکوس می باشد و تجربه نیز این مطلب را ثابت کرده است بنابراین از هگزومیتا معمولا به عنوان شایع ترین بیماری دیسکوس نام برده می شود.هگزومیتا که به آن اکتومیتوس (octomitus ) نیز گفته می شود به روده ها و کیسه صفرا حمله می کند و نیز گاهی در خون یافت می شود. ماهی هایی که به این جاندار آلوده میشوند معمولا از بقیه ماهی ها جدا و لاغر می شوند . مدفوع آنها سفید و لزج می گردد . همچنین رنگ آنها تیره و اکثرا تمایلی به خوردن غذا ندارند و اغلب در گوشه ای از آکواریوم در حالی که رنگ آنها سیاه شده است ثابت می مانند.
بنده به شخصه توصیه میکنم که اگر ماهی دیسکوسی یافتید که از بقیه ماهی ها جدا شده و رنگ آن سیاه شده است و همچنین نسبت به غذا عکس العملی نشان نداده و غذا نمی خورد اولین احتمال را وجود هگزومیتا بدانید و نسبت به درمان آن اقدام نمایید.
روش درمان:
ابتدای کار مقداری از آب آکواریوم اصلی را به درون مخزن قرنطینه ریخته و ماهی مریض را به درون آن بیاندازید.
یک عدد بخاری را نیز درون مخزن قرنطینه متصل و دمای آن را ۱ درجه بیشتر قرار دهید ( به عنوان مثال دمای آکواریوم بنده ۳۱ و در مخزن قرنطینه ۳۲ می باشد ) .سنگ هوایی را نیز با ابعاد مناسب در درون مخزن قرنطینه جاسازی کنید. دقت کنید که یکی از مهمترین نکات در مخزن قرنطینه به دلیل استفاده از دارو هوادهی خوب و بالا می باشد . سعی کنید برای این کار از سنگ هواهایی که به شکل سوزنی و بسیار ریز هوا تولید می کنند و در عین حال آب را متلاطم نمی نمایند استفاده کنید. ماهی را به درون مخزن قرنطینه بیاندازید. با توجه به اینکه از آب درون آکواریوم استفاده کرده اید احتیاجی به آب به آب ماهی توسط کیسه های نایلونی نیست. از داروخانه قرص مترونیدازول ۲۵۰ را تهیه نمایید . هر قرص ۲۵۰ به ازای ۵۰ لیتر آب آکواریوم مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین با توجه به حجم آب داخل مخزن قرنطینه مقدار مورد نیاز از قرص را پودر کرده و در مخزن بریزید. بعد از ۳ روز دما را یک درجه کم و یک چهارم آب آکواریوم را با آب تازه تعویض می نماییم ( دقت کنید که آب مورد استفاده باید حداقل ۲۴ ساعت مانده باشد تا گاز کلر آن خارج شده باشد ). پس از این کار مقداری زغال اکتیو تازه را به درون یکی از محفظه های اسفنجی فیلتر های برقی درون آب ریخته و فیلتر را درون آب قرار میدهیم تا داروی موجود در آب را تصفیه کند . بعد از ۵ تا ۶ ساعت ماهی را با توجه به اصول گفته شده در قسمت های قبل از طریق کیسه های نایلونی و با صرف زمان بیشتر آب به آب می کنیم و به آکواریوم اصلی انتقال می دهیم. دقت کنید که ماهی شما به دلیل اینکه ۳ روز تحت تاثیر دارو بوده است به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت از خوردن فعالانه غذا امتناع خواهد کرد. نگران نباشید. ماهی شما از هگزومیتا پاک شده است


منابع:


www.fishbase.com

www.discus.ir

www.phalls.com

www.wikipedia.org

www.aquariumiran.blogfa.com

www.mahisara.blogfa.com

www.yza.parsiblog.com



دكتر حسين عمادي ، 1384 ، كتاب شگفتيهاي جهان آبزيان ، انتشارات آبزيان