سایت گل - کارلوس کی روش سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال ایران پس از اولین تمرین نفرات دعوت شده توسط خودش برای بازی با لبنان در چارچوب رقابتهای مقدماتی جام ملتهای آسیا در یک کنفرانس مطبوعاتی با اصحاب رسانه شرکت کرده و پاسخگوی سوالات آنها شد .
آنچه در این پرسش و پاسخ ها از زبان سرمربی تیم ملی شنیده می شود همان هایی هستند که انتظارش از قبل می رفت و در عین حال به نظر می رسد که دغدغه هایمان کماکان باید پابرجا مانده تلقی شوند؛ آقای کی روش ، ما سید مهدی رحمتی را دوست داریم و به رغم برخی ضعف های آشکار فنی همچنان او را دروازه بان اول فوتبال ایران می دانیم ولی نبود او یا رضا حقیقی یا محرم نویدکیا یا محمد نوری یا قاسم دهنوی و ... دغدغه ما نیست چون بر این باوریم که انتخاب بازیکنان حق شماست و در نهایت باید با بازیکنانی که به سیستم کاری شما می خورند ، در میدان حاضر شوید تا پاسخگوی عملکرد مجموعه تحت هدایت خود باشید.
دغدغه ما تیم ملی است و حرف هایی که قبل از شما با اشکال متفاوت و ماهیت مشابه از بقیه شنیده ایم . ما قلب شیر را شنیده ایم ، از پازل تاکتیکی هم باخبریم ، تعصب را هم می شناسیم ، با درصدهای آمادگی 80 و 30 هم آشنایی داریم و وقتی صحبت از محکم تر و متحدتر و جنگنده تر بودن تیم می کنید تقریبا با رنگ ولعاب متفاوت به گذشته های دور و نزدیک خودمان رجعت داده می شویم ولی در این میان آنچه برایمان مبهم می ماند کیفیت تیم ملی است
. آقای کی روش شما نگران 13 دقیقه و 48 ثانیه وقت تلف کردن لبنانی ها در بازی قبلی هستید و ما دغدغه 76 دقیقه و 12 ثانیه باقی مانده را داریم که تیم ملی مان چه عملکردی داشت و چه تعداد موقعیت توانست روی دروازه همین تیم ایجاد کند ؟ شما مدعی هستید که لبنان بدون داشتن حتی یک موقعیت به برتری رسید و ما نگرانیم که چرا تیمی بدون داشتن موقعیت می تواند دروازه تیم ما را باز کند ؟ ما نگرانیم فوتبالی که روزگاری به داشتن تیمی تهاجمی حداقل در سطح قاره کهن شهره بود چرا در 5 مسابقه خود در مقدماتی جام جهانی فقط 2 گل می زند؟ ما دغدغه این را داریم که چرا باید در حالی مقابل کره جنوبی در خانه پیروز شویم که شرم لرزش های تیر دروازه مان از یادمان نمی رود یا چرا باید مقابل ازبکستانی که 5 بازیکن اصلی خود را هم نداشت با چاشنی شانس بسیار و اشتباه فاحش تیم داوری برنده شویم ؟ ما نگرانیم که چرا نمی توانیم در 3 بازی خانگی رسمی خودمان در راه جام جهانی بیش از یک گل بزنیم و از بازکردن دروازه قطر و ازبکستان در ورزشگاه آزادی عاجز می مانیم ؟ آقای کی روش ، دغدغه ما بازیکنان نیستند ، همین ها را هم دعوت نکن و به جایش از یقنعلی بقال های محله مایلی کهن ها استفاده کن ولی نتیجه بگیر و طوری هم نتیجه بگیر که بتوانیم سرمان را بالا بگیریم
. شاید خواسته زیادی از بابت این لیگ باشد ولی بضاعتمان همین قدر است. لفاظی و استفاده از واژه ها دردی از ما دوا نمی کند. هرچند با وضعیتی که داریم شاید رفتن به جام جهانی هم درمان نباشد ولی بگذار به همین آنتی بیوتیک دلخوش باشیم . این مسکن را از ما نگیر!