یک فنجان شیشه‌ای هزار و 700 ساله رومی الهام‌بخش دانشمندان دانشگاه آدلاید در یافتن شیوه‌های جدید برای استفاده از نانوذرات و تعاملاتشان با نور شده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان «موسسه سنجش پیشرفته و فوتونیک» (IPAS) این دانشگاه در حال بررسی بهترین شیوه تعبیه نانوذرات در شیشه و القا کردن ویژگی‌هایی نانوذرات مورد بررسی به آن هستند.
هایک ابندورف-هایدپریم از دانشکده شیمی و فیزیک دانشگاه آدلاید گفت: نانوذرات و نانوبلورها به دلیل ویژگی‌های منحصر‌به‌فردشان مرکز توجه تحقیقات در سراسر جهان بوده و منجر به طیف وسیعی از پیشرفت‌ها در حوزه‌های پزشکی، نوری و الکترونیکی می‌شوند.
وی ادامه داد: فرآیند موفقیت‌آمیز تعبیه نانوذرات در درون شیشه، راه را برای کارکردهایی از قبیل منابع نوری با انرژی پایین، سلول‌های خورشیدی کاراتر یا حسگرهای پیشرفته رصدکننده درون مغز انسان زنده هموار می‌کند.
این امر محققان را قادر به مهار بهتر و آسان‌تر این ویژگی‌ها در مقیاس نانو و در ابزارهای عملی می‌کند.
چنین موفقیتی به آنها ماده‌ای ملموس با ویژگی‌های نانوذره ارائه می‌دهد که می‌توانند آن را به اشکال مفید برای کاربردهای دنیای واقعی شکل دهند و ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد مطلوبشان با تعبیه نانوذرات در شیشه حاصل می‌شود.
جام Lycurgus متعلق به قرن چهارم است و در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود.
این سازه از شیشه‌ای ساخته شده که بسته به تابیدن یا عدم وجود نور از خلال آن، رنگ را از قرمز به سبز تغییر می‌دهد.
سازه مزبور چنین ویژگی را به دلیل حضور نانوذرات طلا و نقره که در شیشه‌اش تعبیه شده‌اند، کسب کرده است.
دانشمندان در صدد بهره‌بردن از این ویژگی برای استفاده از نانوذرات در تمامی انواع پیشرفت‌های فناورانه هستند.
به گفته ابندورف-هایدپریم، نانوذرات باید در نوعی محلول نگه داشته شوند و این شیشه در واقع، مایعی منجمد شده است. همچنین با تعبیه نانوذرات در شیشه، آنها در ماتریکسی قرار می‌گیرند که می‌توان از آن استفاده کرد.
این دانشمندان حل‌پذیری انواع مختلف نانوذرات در شیشه، چگونگی ایجاد این تغییرات با دما و نوع شیشه و همچنین چگونگی کنترل و اصلاح شدن نانوذرات را بررسی می‌کنند.
ایندورف-هایدپریم در ادامه سخنانش گفت: ما به طور تصادفی شیشه مناسب و شرایط مناسب را برای قراردادن نانوالماس در درون شیشه و خلق یک منبع تک‌فوتونی در شکلی فیبری را یافتیم و هم‌اکنون به شرایط مناسب برای دیگر نانوذرات و دیگر شیشه‌ها نیاز داریم.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان «موسسه سنجش پیشرفته و فوتونیک» (IPAS) این دانشگاه در حال بررسی بهترین شیوه تعبیه نانوذرات در شیشه و القا کردن ویژگی‌هایی نانوذرات مورد بررسی به آن هستند.
هایک ابندورف-هایدپریم از دانشکده شیمی و فیزیک دانشگاه آدلاید گفت: نانوذرات و نانوبلورها به دلیل ویژگی‌های منحصر‌به‌فردشان مرکز توجه تحقیقات در سراسر جهان بوده و منجر به طیف وسیعی از پیشرفت‌ها در حوزه‌های پزشکی، نوری و الکترونیکی می‌شوند.
وی ادامه داد: فرآیند موفقیت‌آمیز تعبیه نانوذرات در درون شیشه، راه را برای کارکردهایی از قبیل منابع نوری با انرژی پایین، سلول‌های خورشیدی کاراتر یا حسگرهای پیشرفته رصدکننده درون مغز انسان زنده هموار می‌کند.
این امر محققان را قادر به مهار بهتر و آسان‌تر این ویژگی‌ها در مقیاس نانو و در ابزارهای عملی می‌کند.
چنین موفقیتی به آنها ماده‌ای ملموس با ویژگی‌های نانوذره ارائه می‌دهد که می‌توانند آن را به اشکال مفید برای کاربردهای دنیای واقعی شکل دهند و ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد مطلوبشان با تعبیه نانوذرات در شیشه حاصل می‌شود.
جام Lycurgus متعلق به قرن چهارم است و در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود.
این سازه از شیشه‌ای ساخته شده که بسته به تابیدن یا عدم وجود نور از خلال آن، رنگ را از قرمز به سبز تغییر می‌دهد.
سازه مزبور چنین ویژگی را به دلیل حضور نانوذرات طلا و نقره که در شیشه‌اش تعبیه شده‌اند، کسب کرده است.
دانشمندان در صدد بهره‌بردن از این ویژگی برای استفاده از نانوذرات در تمامی انواع پیشرفت‌های فناورانه هستند.
به گفته ابندورف-هایدپریم، نانوذرات باید در نوعی محلول نگه داشته شوند و این شیشه در واقع، مایعی منجمد شده است. همچنین با تعبیه نانوذرات در شیشه، آنها در ماتریکسی قرار می‌گیرند که می‌توان از آن استفاده کرد.
این دانشمندان حل‌پذیری انواع مختلف نانوذرات در شیشه، چگونگی ایجاد این تغییرات با دما و نوع شیشه و همچنین چگونگی کنترل و اصلاح شدن نانوذرات را بررسی می‌کنند.
ایندورف-هایدپریم در ادامه سخنانش گفت: ما به طور تصادفی شیشه مناسب و شرایط مناسب را برای قراردادن نانوالماس در درون شیشه و خلق یک منبع تک‌فوتونی در شکلی فیبری را یافتیم و هم‌اکنون به شرایط مناسب برای دیگر نانوذرات و دیگر شیشه‌ها نیاز داریم.