جان کیتس (به انگلیسی: John Keats) (زاده ۳۱ اکتبر ۱۷۹۵ - درگذشته ۲۳ فوریه ۱۸۲۱) یکی از شاعران بزرگ و برجسته مکتب رمانتیسم است.
کیتس در کنار بایرون و شلی، یکی از چهره‌های شاخص در نسل دوم این مکتب است ، علارغم اینکه آثارش را تنها در مدت چهار سال به چاپ رساند.
در طول زندگی کوتاهش ، واکنش خوبی توسط منتقدین نسبت به کارهایش صورت نگرفت ، اما تاثیر او بعد از مرگ بر شاعرانی نظیر آلفرد تنیسون و ویلفرد اُون چشمگیر بود. شعر کیتس مبتنی بر تصویرسازی‌های شهوانی بود، بصورت بارز در مجموعه اُود‌ها (معادل تلفیقی از قصیده و غزل در شعر فارسی)، که در میان محبوب ترین اشعار ادبیات انگلیسی قرار دارند. کارهای کیتس از سوی شاعران انگلیسی بسیار تجلیل شده‌است.
کیتس در کنار بایرون و شلی، یکی از چهره‌های شاخص در نسل دوم این مکتب است ، علارغم اینکه آثارش را تنها در مدت چهار سال به چاپ رساند.
در طول زندگی کوتاهش ، واکنش خوبی توسط منتقدین نسبت به کارهایش صورت نگرفت ، اما تاثیر او بعد از مرگ بر شاعرانی نظیر آلفرد تنیسون و ویلفرد اُون چشمگیر بود. شعر کیتس مبتنی بر تصویرسازی‌های شهوانی بود، بصورت بارز در مجموعه اُود‌ها (معادل تلفیقی از قصیده و غزل در شعر فارسی)، که در میان محبوب ترین اشعار ادبیات انگلیسی قرار دارند. کارهای کیتس از سوی شاعران انگلیسی بسیار تجلیل شده‌است.