جایزه یادبود «مرحوم دکتر فریدون منصوری» از بنیانگذاران نظریه «ریسمان» طی مراسمی در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی به نوید عباسی، دانشجوی دکتری فیزیک دانشگاه صنعتی شریف اعطا شد.
به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، عباسی، تحقیقات خود را زیرنظر استاد حسام الدین ارفعی انجام می‌دهد.
جایزه یادبود «مرحوم دکتر فریدون منصوری» که شامل کمک هزینه تحصیلی است به افتخار تلاش‌ها و خدمات این دانشگر فقید در زمینه تئوری ریسمان به نام ایشان به ثبت رسیده است. این جایزه از سوی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی با همراهی خانواده مرحوم استاد منصوری به دانشجویان جوان (زیر چهل سال) دکتری فیزیک که در زمینه نظریه ریسمان کار می‌کنند، اعطا می شود.
نخستین جایزه فریدون منصوری در سپتامبر 2005 به مهدی ترابیان اهدا شد که تحت نظر دکتر محمد مهدی شیخ جباری در تابستان همان سال موفق به اخذ درجه دکتری شد و برای گذراندن دوره پسادکتری به مرکز ICTP در تریست ایتالیا اعزام شد. دومین کمک هزینه تحصیلی منصوری هم در سپتامبر 2007 به علیرضا توانفر، دانشجوی دکتری پژوهشکده فیزیک اهدا شد که تحت نظر دکتر شاهرخ پرویزی از دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف برای گذراندن دوره پسا دکتری عازم مرکز تحقیقات هسته‌یی اروپا (سرن) و سپس دانشگاه هاروارد شد.
توانفر در حال حاضر در مرکز تحقیقاتی سرن فعالیت دارد..
کمیته اهداء کمک هزینه تحصیلی شامل استاد فرهاد اردلان، استاد حسام الدین ارفعی و استاد رضا منصوری از فیزیکدانان برجسته کشور در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی است.
به گزارش ایسنا، پروفسور منصوری، فیزیکدان فقید ایرانی ازجمله پایه گذاران اصلی نظریه «ریسمان» بود که در دهه ۱۹۷۰ نقشی کلیدی در پدید آمدن این نظریه ایفا کرد.
منصوری در سال ۱۳۱۶ در تهران متولد شد. پس از اتمام تحصیلات دوره متوسط به آمریکا رفت و دوره کارشناسی را تا سال ۱۹۶۲ در دانشگاه «پنسیلوانیا»، کارشناسی ارشد را تا سال ۱۹۶۴ در دانشگاه «تمپل» و تحصیلات دکتری را تا سال ۱۹۶۹ در دانشگاه «جانز هاپکینز» پشت سر گذاشت.
منصوری پس از فراغت از تحصیل به دانشگاه شیکاگو رفت و در جریان تحقیقات پست دکتری خود با همکاری «نامبو» (Yoichiro Nambo) - بنیانگذار اصلی نظریه ریسمان - و چانگ (Chang N..L) اثر مهم و تاثیرگذار خود در زمینه نظریه ریسمان و پیمانه همدیس (conformal gauge) در آن نظریه را ارائه داد.
این فیزیکدان ایرانی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۱ در دانشگاه «ییل» تحقیقات مهمی در زمینه «ابرگرانی» انجام داد که به ارائه نظریه «گرانی مک داول - منصوری» منجر شد.
زنده یاد پروفسور منصوری از ۱۹۸۱ به دانشگاه «سین سیناتی» رفت و تا زمان فوت در اردیبهشت ماه ۱۳۸۲ به عنوان استاد فیزیک نظری در آن دانشگاه فعالیت داشت. از وی حدود ۱۰۰ مقاله علمی به جای مانده است.
پروفسور منصوری از زمان آغاز کار پژوهشگاه دانش های بنیادی (مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات) با محققان این مرکز علمی کشور همکاری داشت و به عنوان استاد وابسته پژوهشگاه بارها به ایران سفر کرد.
چهارشنبه ۶ دی ۱۳۹۱
به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، عباسی، تحقیقات خود را زیرنظر استاد حسام الدین ارفعی انجام می‌دهد.
جایزه یادبود «مرحوم دکتر فریدون منصوری» که شامل کمک هزینه تحصیلی است به افتخار تلاش‌ها و خدمات این دانشگر فقید در زمینه تئوری ریسمان به نام ایشان به ثبت رسیده است. این جایزه از سوی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی با همراهی خانواده مرحوم استاد منصوری به دانشجویان جوان (زیر چهل سال) دکتری فیزیک که در زمینه نظریه ریسمان کار می‌کنند، اعطا می شود.
نخستین جایزه فریدون منصوری در سپتامبر 2005 به مهدی ترابیان اهدا شد که تحت نظر دکتر محمد مهدی شیخ جباری در تابستان همان سال موفق به اخذ درجه دکتری شد و برای گذراندن دوره پسادکتری به مرکز ICTP در تریست ایتالیا اعزام شد. دومین کمک هزینه تحصیلی منصوری هم در سپتامبر 2007 به علیرضا توانفر، دانشجوی دکتری پژوهشکده فیزیک اهدا شد که تحت نظر دکتر شاهرخ پرویزی از دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف برای گذراندن دوره پسا دکتری عازم مرکز تحقیقات هسته‌یی اروپا (سرن) و سپس دانشگاه هاروارد شد.
توانفر در حال حاضر در مرکز تحقیقاتی سرن فعالیت دارد..
کمیته اهداء کمک هزینه تحصیلی شامل استاد فرهاد اردلان، استاد حسام الدین ارفعی و استاد رضا منصوری از فیزیکدانان برجسته کشور در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی است.
به گزارش ایسنا، پروفسور منصوری، فیزیکدان فقید ایرانی ازجمله پایه گذاران اصلی نظریه «ریسمان» بود که در دهه ۱۹۷۰ نقشی کلیدی در پدید آمدن این نظریه ایفا کرد.
منصوری در سال ۱۳۱۶ در تهران متولد شد. پس از اتمام تحصیلات دوره متوسط به آمریکا رفت و دوره کارشناسی را تا سال ۱۹۶۲ در دانشگاه «پنسیلوانیا»، کارشناسی ارشد را تا سال ۱۹۶۴ در دانشگاه «تمپل» و تحصیلات دکتری را تا سال ۱۹۶۹ در دانشگاه «جانز هاپکینز» پشت سر گذاشت.
منصوری پس از فراغت از تحصیل به دانشگاه شیکاگو رفت و در جریان تحقیقات پست دکتری خود با همکاری «نامبو» (Yoichiro Nambo) - بنیانگذار اصلی نظریه ریسمان - و چانگ (Chang N..L) اثر مهم و تاثیرگذار خود در زمینه نظریه ریسمان و پیمانه همدیس (conformal gauge) در آن نظریه را ارائه داد.
این فیزیکدان ایرانی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۱ در دانشگاه «ییل» تحقیقات مهمی در زمینه «ابرگرانی» انجام داد که به ارائه نظریه «گرانی مک داول - منصوری» منجر شد.
زنده یاد پروفسور منصوری از ۱۹۸۱ به دانشگاه «سین سیناتی» رفت و تا زمان فوت در اردیبهشت ماه ۱۳۸۲ به عنوان استاد فیزیک نظری در آن دانشگاه فعالیت داشت. از وی حدود ۱۰۰ مقاله علمی به جای مانده است.
پروفسور منصوری از زمان آغاز کار پژوهشگاه دانش های بنیادی (مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات) با محققان این مرکز علمی کشور همکاری داشت و به عنوان استاد وابسته پژوهشگاه بارها به ایران سفر کرد.
چهارشنبه ۶ دی ۱۳۹۱