رضــrezaــا
کاربر ویژه
[h=2]جرم، در علم فيزيک، به خاصيتي از ماده گفته مي شود که موجب مي شود ماده اينرسي داشته باشد. (اينرسي به مقاومت جسم در برابر هرگونه تغيير در حرکتش گفته مي شود). هر چقدر که يک جسم جرم بيشتري داشته باشد، آن جسم اينرسي بيشتري دارد. تعريف قديمي از جرم(ميزان ماده اي که يک جسم دارد) هنوز هم استفاده مي شود اما براي دانشمندان قابل استفاده نيست چرا که ميزان ماده به طور مستقيم قابل اندازه گيري نيست.
جرم با واحدهايي همانند پونه و کيلوگرم اندازه گيري مي شود. اين نام ها به طور معمول براي واحدهاي وزن هم استفاده مي شوند اما اين واحدها دقيقاً يکي نيستند.
در قرن نوزدهم، دانشمندان معتقد بودند که جرم نمي تواند به وجود بيايد و يا از بين برود. با توجه به اين اصل، که با عنوان اصل پايداري جرم شناخته مي شود، جرم خاکسترها و گازهايي که هنگام سوختن يک تکه چوب توليد مي شوند، بايد دقيقاً برابر جرم اوليه چوب به علاوه ي جرم اکسيژن ترکيب شده با آن باشد.
امروزه دانشمندان معتقد هستند که جرم هم ارز با انرژي است و جرم کلي قبل و بعد از يک فرآيند معين دقيقاً يکسان است تنها زماني که انرژي جذب شده يا از دست رفته در طي فرآيند نيز مورد ملاحظه قرار بگيرد. هم ارزي جرم و انرژي از نظريه ي نسبيت استنباط شد. اين نظريه در محاسباتي ک با واکنش هاي هسته اي و ذرات داراي حرکت سريع، سروکار دارند، داراي اهميت است. در فرآيندهاي روزانه (نظير سوختن چوب) ميزان جرمي که به صورت انرژي حاصل مي شود يا از بين مي رود ناچيز است و قانون بقاي جرم همچنان صحيح در نظر گرفته مي شود.
جرم با واحدهايي همانند پونه و کيلوگرم اندازه گيري مي شود. اين نام ها به طور معمول براي واحدهاي وزن هم استفاده مي شوند اما اين واحدها دقيقاً يکي نيستند.
در قرن نوزدهم، دانشمندان معتقد بودند که جرم نمي تواند به وجود بيايد و يا از بين برود. با توجه به اين اصل، که با عنوان اصل پايداري جرم شناخته مي شود، جرم خاکسترها و گازهايي که هنگام سوختن يک تکه چوب توليد مي شوند، بايد دقيقاً برابر جرم اوليه چوب به علاوه ي جرم اکسيژن ترکيب شده با آن باشد.
امروزه دانشمندان معتقد هستند که جرم هم ارز با انرژي است و جرم کلي قبل و بعد از يک فرآيند معين دقيقاً يکسان است تنها زماني که انرژي جذب شده يا از دست رفته در طي فرآيند نيز مورد ملاحظه قرار بگيرد. هم ارزي جرم و انرژي از نظريه ي نسبيت استنباط شد. اين نظريه در محاسباتي ک با واکنش هاي هسته اي و ذرات داراي حرکت سريع، سروکار دارند، داراي اهميت است. در فرآيندهاي روزانه (نظير سوختن چوب) ميزان جرمي که به صورت انرژي حاصل مي شود يا از بين مي رود ناچيز است و قانون بقاي جرم همچنان صحيح در نظر گرفته مي شود.