غذا از مهمترين عناصر دخيل در صنعت گردشگري است .مي تواند از رفع نياز آدمي به انرژي انگيزه اي باشد براي عزيمت به نقطه اي شايد دور جهت برخورداري از تجربه اي لذت بخش . از مهم ترين شاخصه هاي صنعت هنر و به طور كلي حيات امروز بشر سادگي و ساده پذيري او است.
آدمي يراي حذف مرزها، براي ايجاد امكان تناسب بين الاذهاني براي تبادر مفاهيم در سريعترين زمان ناچار از ساده انديشي و ساده زيستن است. نه از آن جهت كه تجملي را از حيات خود حذف كند، بلكه از آن رو كه تنوع را به سهل ترين شكل ممكن وارد زندگاني خود كند . ما مي خواهيم براي مدت زمان اندكي كه شايد كمي طولاني تر شود ، بپذيريم كه در سادگي گاه حكمتي پيچيده و كاركردي عقلايي وجود دارد.آش از مصاديق سادگي در خوراك است كه در ايران از تنوع خاص نيز برخوردار است.در هر قسمت از ايران انواع آش ها با انواع روش ها پخت مي شود و مطابق ذائقه ها و نياز هاي افراد گوناگوني قابل تعريف است.
از كوره راه هاي برف گير كه ميگذري ، وقتي كه از تب سرما به خود مي لرزي ، آنگاه كه بدرقه مسافري عزيز كرده و محبوب هستي ، گاه افطار كه لذت روزه ات را مي گشايي ، زماني كه آرزوي نرسيده ات را به التماس مي نشيني ، وقتي كه حوصله تكلف طعام نداري ،آنگاه كه طبيعت سوغات سبز خود را فراواني مي بخشد ،وقتي جوياي مقدمه اي لذيذ براي شام شادماني خود هستي ، آنگاه كه سياه پوش محرم شده اي، وقتي نورسيده اي از ماه صفر پاگشاي حيات مي گيرد ،و هرگاه كه بسياري ديگر از بهانه ها رخ مي نمايد،گواراترين طعام را به تو پيشنهاد مي كنيم : آش ، پرورده ذوق و مطبوع طبع و گواراي وجود.
مي گويند بيش از دويست نوع آش در ايران طبخ مي شود شايد خيلي گمان كنند كه چنين تنوعي امكان پذير نيست اما اگر به دقت بررسي شود ، در شبيه ترين انواع آش ها مي توان حداقل تفاوت هايي را مشاهده كرد كه از ويژگيهاي طبيعي و آداب و رسوم منطقه اي و محلي ناشي شده است.
استان زنجان به عنوان یکی از استان های فعال در زمینه آشپزی کشور با برگزاری جشنواره های آشپزی در راستای نمایش و احیای اصول و هنر آشپزی این غذای مرسوم در کشور گام های اساسی بر میدارد . در این مطلب اشاره ای بر چند آش معروف استان زنجان خواهیم داشت :
آش گندم:
گندم را تمیز کرده و می شویند. سپس در آب خیس می کنند و پس از نرم شدن در شیر می پزند. در آذربایجان به این آش هدیگ می گویند.
آش ترش:
مانند آش رشته تهیه می شود که علاوه بر اسفناج و لوبیا و نخود، کشمش، زردآلوی خشک و آلوچه خشک نیز اضافه می کنند. پس از پختن نیز سرکه و شیره انگور را اضافه کرده و میل می کنند.
آش شیر:
برنج را با شیر می جوشانند و پس از سرد شدن با اضافه کردن شکر، نمک یا مربا میل می کنند.
علم سلات:
در گذشته این غذا در شناط ابهر تهیه می شد، اما امروزه کسی به فکر تهیه آن نیست.
لوبیا، عدس، نخود، گندم و گوشت پخته شده را همراه با هویج ، چغندر ، فلفل ، زردچوبه ، سیب زمینی ، زرد آلو و آلوچه خشک و روغن در دیگ سفالی ریخته و در دیگ را خمیر می گرفتند و در تنور می گذاشتند تا با بخار پخته شود. طعم آن شیرین است و در زمستان به‌جای صبحانه میل می کردند.
مي گويند بيش از دويست نوع آش در ايران طبخ مي شود شايد خيلي گمان كنند كه چنين تنوعي امكان پذير نيست اما اگر به دقت بررسي شود ، در شبيه ترين انواع آش ها مي توان حداقل تفاوت هايي را مشاهده كرد كه از ويژگيهاي طبيعي و آداب و رسوم منطقه اي و محلي ناشي شده است.
استان زنجان به عنوان یکی از استان های فعال در زمینه آشپزی کشور با برگزاری جشنواره های آشپزی در راستای نمایش و احیای اصول و هنر آشپزی این غذای مرسوم در کشور گام های اساسی بر میدارد . در این مطلب اشاره ای بر چند آش معروف استان زنجان خواهیم داشت :
آش گندم:
گندم را تمیز کرده و می شویند. سپس در آب خیس می کنند و پس از نرم شدن در شیر می پزند. در آذربایجان به این آش هدیگ می گویند.
آش ترش:
مانند آش رشته تهیه می شود که علاوه بر اسفناج و لوبیا و نخود، کشمش، زردآلوی خشک و آلوچه خشک نیز اضافه می کنند. پس از پختن نیز سرکه و شیره انگور را اضافه کرده و میل می کنند.
آش شیر:
برنج را با شیر می جوشانند و پس از سرد شدن با اضافه کردن شکر، نمک یا مربا میل می کنند.
علم سلات:
در گذشته این غذا در شناط ابهر تهیه می شد، اما امروزه کسی به فکر تهیه آن نیست.
لوبیا، عدس، نخود، گندم و گوشت پخته شده را همراه با هویج ، چغندر ، فلفل ، زردچوبه ، سیب زمینی ، زرد آلو و آلوچه خشک و روغن در دیگ سفالی ریخته و در دیگ را خمیر می گرفتند و در تنور می گذاشتند تا با بخار پخته شود. طعم آن شیرین است و در زمستان به‌جای صبحانه میل می کردند.